ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ
Aποτάσσομαι!
Έγινε & η βάφτισηηηηηη! Τελείωσε κι αυτό! Όλα καλά, Δόξα τω Θεώ.
Τα μωρούλια ήταν κουκλιά, πανέμορφα, 2 σωστοί gentlemen (παρά την απίστευτη & αφόρητη & αποπνικτική ζέστη)! Ο 1ος ο Χρηστάκης ένας πραγματικός άγγελος!!! Κοίταζε το πουλάκι μου τον κόσμο που είχε μαζευτεί γύρω του (εδώ να σημειώσουμε πως εκτός από τους καλεσμένους είχε & πολλούς τουρίστες να θαυμάζουν τα κάλλη του & να τραβούν τη βάφτιση σε βίντεο, καθότι τέτοια εποχή η Ρόδος ακόμη ασφυκτιά από τουρισμό, η δε εκκλησία της Φιλερήμου είναι πασίγνωστο αξιοθέατο όπως εξηγεί & η Debby στο post της!), κοίταζε λοιπόν ο μικρός τον κόσμο & τους παπάδες με ένα γλυκύτατο βλέμμα, νηφάλιο, κάπου-κάπου έσκαγε κι από κανένα χαμόγελο, παίδαρος! Ακριβολογώ μάλιστα να τον αποκαλώ παίδαρο, αφού αυτός, ο μεγάλος που γεννήθηκε & πρώτος, είναι στρουμπουλός & αφρατούλης! Ο 2ος ο Γιωργάκης, ο μικρός & λεπτεπίλεπτος εκ των δύο, πιό ζωηρούλης & απαιτητικός έκλαψε λιγάκι, αλλά το καϋμένο είχε χίλια δίκια, αφού νύσταζε πολύ, πεινούσε & είχε & τη ζέστη με τα λάδια να τον ταλαιπωρούν. Κι αυτός όμως, άψογος! Μόλις τελείωσε η βάφτιση & οι δύο κοιμήθηκαν σχεδόν ακαριαία, καθώς μικρά όπως είναι, παιδεύτηκαν αρκετά από την όλη διαδικασία. Κι αμέσως μετά ο μπουφές ωραίος, πλούσιος & με πολύ εξυπηρετικά παιδιά να σερβίρουν! Τα δε αναψυκτικά εκείνη την ώρα με τα παγάκια τους μας φάνηκαν πραγματικά δώρο θεού! Η Φιλέρημος είναι ένας λόφος καταπράσινος, πευκόφυτος με φανταστική θέα. Παρόλα αυτά δυστυχώς δε φύσαγε καθόλου μα καθόλου, που σημαίνει πως πάαααρα πολύ καλά έκανα κι επέλεξα το ...ευάερο & ευήλιο φορεματάκι που λέγαμε στο προηγούμενο post, γιατί διαφορετικά θα πέθαινα από τη ζέστη! (Χωρίς υπερβολή δηλαδή, αφού υποτασική όπως είμαι, ειδικά την υπερβολική ζέστη δεν την αντέχω με τίποτε.)
Οι νονοί, επίσης gentlemen (εκτός από μένα που ήμουν νονά, ήταν & άλλοι 3 λεβέντες νονοί), ευγενέστατοι & με φοβερό χιούμορ! Έψαλαν οι παπάδες τα δικά τους κι εμείς με το ζόρι κρατιόμασταν να μη φαίνεται πως γελάμε με τα σχόλια που ψιθυρίζαμε... Ωραία ήταν! Γελάσαμε, διασκεδάσαμε & τους περίεργους τουρίστες, καλοφάγαμε έπειτα, όλα μια χαρά! Οφείλω δε να ομολογήσω πως πέσαμε σε πολύ καλούς παπάδες -2 ήταν,- απ΄αυτούς δλδ που δυστυχώς σπανίζουν. Γλυκύτατοι, πολλοί πράοι, προσγειωμένοι & ανθρώπινοι. Τέλεσαν όμορφα κι ωραία το μυστήριο & μετά αφού ευχήθηκαν στους γονείς & σ΄εμάς, πήγαν πολύ διακριτικά να φύγουν. Ούτε χρήματα δε ζήτησαν! Ψάξαμε να τους βρούμε για να τους δώσουμε "το κατιτίς" τους... Πολύ ευχάριστη έκπληξη αυτή για μένα που την προηγούμενη φορά που βάφτισα, ο παπάς ήταν τόσο απαράδεκτος που μου ζήτησε (& με καθόλου ευγενικό τρόπο) ΠΡΙΝ από τη βάφτιση τα χρήματα! Anyway, μακάρι να υπάρχουν κι άλλοι τέτοιοι ιερείς (σαν τους προχθεσινούς) & μακάρι βέβαια η εκκλησία στην Ελλάδα να εκσυγχρονιστεί επιτέλους κάποτε! Γιατί κακά τα ψέματα, εφ΄όλης της ύλης ...ανακαίνιση τους χρειάζεται για να γίνουν υπολογίσιμοι!
Και σήμερα πια θα πάμε το απόγευμα για το "ξεμύρωμα"! Θα λούσουμε δλδ όλοι οι νονοί μαζί τα μωρά & θα πρέπει μετά τα νερά που θα τα έχουμε μαζέψει σε κουβάδες να τα πετάξουμε στη θάλασσα (για να μην πεταχτούν τα μύρα στην αποχέτευση). Τώρα βέβαια αυτό είναι έθιμο που εγώ δεν το ήξερα, μάλλον γιατί στην πόλη μου (όσοι με διαβάζετε καιρό θα ξέρετε πως είμαι "εκ Λαρίσσης ορμώμενη") δεν το έχουμε & λογικό είναι, αφού η κοντινότερη παραλία είναι γύρω στα 50 χιλιόμετρα απόσταση. Η φίλη μου όμως η Debby (& μανούλα των βαφτιστικών μου) είχε μια καταπληκτική ιδέα: αντί να μπούμε στην ταλαιπωρία να μαζεύουμε τα νερά σε κουβάδες & να τα κουβαλάμε έπειτα στη θάλασσα, να πάμε όλοι μαζί στη θάλασσα & να κάνουμε απευθείας εκεί το μπάνιο των μωρών! Κι αυτό θα κάνουμε! Πρακτικότατο & ...δροσιστικότατο αφού ακόμη εδώ οι ζέστες καλά κρατούν!
Οπότε νωρίς το απόγευμα θα κάνω το πρώτο μπανάκι στη θάλασσα στα βαφτιστηράκια μου & νομίζω πως κι αυτά τα καϋμένα (που είναι 3 μέρες τώρα με τα λάδια στο κορμάκι τους) πολύ θα το χαρούν!
Αυτά τα νεότερα καλοί μου!
Σας φιλώ,
Μαρία.

Πί Ές: Φωτογραφίες της βάφτισης δεν έχουμε ακόμη για να σας δείξω τα υπέροχα μωράκια μας, νομίζω όμως πως όπου νά΄ναι θα δημοσιεύσει η Debby.
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ


Απορίας άξιον...
Πήγα λοιπόν να πάρω ρούχα για τη βάφτιση. Δεν το είχα σκοπό ούτε ήθελα, αλλά επέμεναν (& φώναζαν) όλοι. "Νονά θα γίνεις", "Πρέπει", "Άσε τις χαζομάρες", κ.λ.π.
Μα γιατί χαζομάρες;;; Δεν καταλαβαίνω. Πρέπει δλδ σώνει & καλά να πάρω ένα ρούχο κυριλάουα που δε θα το ξαναφορέσω ποτέ; Γιατί δεν μπορώ να γίνω νονά με το τζινάκι μου ή ακόμη καλύτερα (μια που η βάφτιση θα γίνει στις 12 το μεσημέρι, "ντάλα" ο ήλιος δλδ) με το αγαπημένο μου σορτσάκι;;; "Γιατί έτσι"! Δε λέω, βρίθει επιχειρημάτων η απάντησή τους, αλλά ας όψεται...Θα εξοργιστεί λέει ο παπάς αν πάω με το σορτσάκι! Να, για κάτι τέτοια δεν πάω εκκλησία! Γιατί δλδ να εξοργιστεί ο κύριος;;; Ζούμε σε νησί που σημαίνει πως οι τουρίστριες κυκλοφορούν με ...τα στριγκ μαγιουδάκια τους, είναι κατακαλόκαιρο & το χειρότερο η ώρα βάφτισης είναι μεσημέρι! Με τί πρέπει να έρθω δλδ; Με κάπα; (Α, ρε Debby τί μου κάνεις!) Πρέπει δλδ για να μη φωνάζει ο παπάς εγώ να ...πλαντάξω; Έ;
Τέλος πάντων, επείσθηκα! Και πήγα στα μαγαζιά μή ξέροντας καλά-καλά τί ακριβώς πήγαινα να αγοράσω. Εδώ αρχίζουν τα ωραία!
Μπαίνω στο πρώτο ανάλογο κατάστημα (που η βιτρίνα του η αλήθεια καθόλου δεν με ενέπνευσε!), μόλις είπα τη φράση "γιατί θα γίνω νονά" αρχίσαν να μου δείχνουν ΤΑ ΑΙΣΧΗ! Κάτι φορέματα μακρυά (& πώς θα ανέβω δλδ στο λόφο της Φιλερήμου με την τουαλέτα να σέρνεται;), πλουμιστά, τίγκα στην χάντρα & στην πούλια, που για να τα φορέσεις πρέπει να έχεις να πας σε δεξίωση στην οποία θα είναι καλεσμένος & ο ...Πάπας!
Εγώ φρικαρισμένη, ούτε να τα κοιτάξω δεν ήθελα, όχι να τα δοκιμάσω κιόλας! Το τί "λαμέ" υφάσματα & τί χάντρα είδαν τα μάτια μου, δεν περιγράφεται. Αφού ακόμη τώρα που τα θυμάμαι νομίζω πως βλέπω αστεράκια & πεταλουδίτσες από τη λάμψη...
Α πα-πα! Δεν είναι αυτά για μένα! Εξήγησα όμορφα κι ευγενικά πως δεν είναι του style μου τέτοια ...περίτεχνα καμωμένα ρούχα, πως θέλω κάτι πιό απλό, πιό ...χρήσιμο! Κάτι εν πάσει περιπτώσει, που θα μπορώ να το φορέσω & σε άλλη περίσταση, σε μια γιορτή, σε μια έξοδο, σε ένα μπαράκι βρε αδερφέ!
Αρχίσαν τότε οι επίδοξοι πωλητάδες να μου δείχνουν κοστούμια & ταγέρ, πάλι πολύ κυριλέ! ΤΑΓΕΕΕΡ;;;;;;;;;;; Εγώ;! Δε θα είστε με τα καλά σας! Αχ, τί τραβάω η γυναίκα! Εγώ δε φόρεσα τέτοια ρούχα όταν παντρεύτηκα, τώρα θα τα φορέσω;;;
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μερικοί νομίζουν πως ένα "ωραίο ταγεράκι" ή κοστουμάκι σου προσδίδει κύρος! Ειλικρινά! Εγώ μια χαρά τα καταφέρνω πάντως & με ένα ωραίο τζηνάκι & το αντίστοιχο μπουστάκι! Τέλος πάντων για δεύτερη φορά!
Αφού "έπρεπε" κάτι να πάρω, άρχισα να κοιτάζω αυτά που μου δείχναν, αλλά ρε γ@μτ, όσο τα κοίταζα τόσο απογοητευόμουνα. Πώς θα περπατήσω εγώ με τέτοιες κλασικούρες; Ρεζίλι θα γίνω & στις φίλες μου, όχι τπτ άλλο! Και οι τιμές; Όχι απλά στα ύψη αλλά στα ...ουράνια! Τα συγκεκριμένα φορέματα (αυτά που εγώ τα θεωρώ κάτι σαν "είδη λαϊκής τέχνης προς έκθεση σε μουσείο", με τις πούλιες & τις χάντρες)να ξεκινούν από 500 ευρωπουλάκια & να φτάνουν μέχρι όσο μπορείς να φανταστείς... Φαίνεται θα είναι πολύ ακριβές οι χάντρες, δεν εξηγείται διαφορετικά! Τα δε "ταγεράκια" από 800 & πάνω! Και καλά, εγώ να τα σκάσω τα -όπουλα, δεν μπορώ να καταλάβω όμως γιατί ένα ρούχο που το παίρνεις για να το φορέσεις μόνο μία φορά πρέπει να είναι τόσο ακριβό. Κρίμα δεν είναι; (Άντε μη με πιάσουν τώρα τα ανθρωπιστικά μου κι αρχίσω τη γκρίνια για τους ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε κι εμείς εδώ να φοράμε τόσο ακριβά ρούχα!)
Έφυγα! ΝΑΙ έφυγα! Και με το που βγήκα από το μαγαζί ένιωσα να ανασαίνω ξανά ελεύθερα! Μα είχε πραγματικά πιαστεί η ανάσα μου εκεί μέσα σε τόση ...χλίδα! (Αν & για μένα η χλιδή είναι αλλού, αλλά λέμε τώρα...) Πήγα σε άλλα 2-3 τέτοια καταστήματα "που έχουν ρούχα για καλά" αλλά τα ίδια & χειρότερα κι εκεί!
Άρχισα να σκέφτομαι πως μάλλον έπρεπε να είχα γεννηθεί άντρας (όχι, κανένα πρόβλημα θηλυκότητας δεν έχω, το αντίθετο μάλιστα!) αφού για τους άντρες είναι μακράν πιό απλά τα πράγματα: τί θα βάλουν; Ένα ωραίο λινό παντελονάκι & ένα πουκαμισάκι! Ούτε φούστες, ούτε ταγεράκια, ούτε φορέματα. Μόνο σε μας τα κορόϊδα κάνουν τη ζωή δύσκολη οι σχεδιαστές μόδας τελικά...
Μετά από μια βαθυστόχαστη συζήτηση με τον εαυτό μου, κατέληξα στο πολύ σοβαρό συμπέρασμα πως "θέλω & την ώρα που θα γίνομαι νονά να είμαι πρώτα απ΄όλα ο εαυτός μου"!!! Κι αφού για μένα μέχρι τώρα τα ρούχα που είναι ιδανικά είναι τα απλά, πρακτικά & άνετα, τέτοιο έπρεπε να πάρω & τώρα! Ακούς εκεί ΤΑΓΕΡ στις 12 το μεσημέρι με τέτοιες ζέστες! Γιατί, κοστούμι; Σωπάτε καλέ που θα ...πλαντάξω εγώ από τη ζέστη για να πουλήσετε εσείς τα χλιδάτα σας βλαχοκυριλέ ρουχαλάκια!
Με βήμα σταθερό κι αποφασιστικό κατευθύνθηκα σε γνωστό μου κι αγαπημένο κατάστημα, από το οποίο ψωνίζω πολλά από τα καθημερινά μου ρουχάκια, συμπεριλαμβανομένων ακόμη & των μαγιό μου! (Οκ, δε θέλω να κάνω διαφήμιση, στο κάτω-κάτω δεν είναι δικό μου το μαγαζί, αλλά μη μου πείτε πως στα STEFANEL δεν έχει τέλεια ρούχα; Α, το καλό να λέγεται!) Άνετα, εξαιρετικής ποιότητας, πάντοτε καλοραμμένα, από casual μέχρι πιό βραδυνά!
Πάω λοιπόν, κοιτάζω με νόημα τη γνωστή μου πωλήτρια, της εξηγώ & σε 10 λεπτάκια είχα φύγει περιχαρής με ένα υπέροχο φουστανάκι, ολομέταξο, καλοκαιρινότατο (στη Ρόδο οι βροχές ξεκινάνε το συντομότερο από τέλος Οκτώβρη, ενώ τα κρύα από Χριστούγεννα κι έπειτα), δλδ ...ευάερο & ευήλιο! Δροσερό & πρακτικό, ό,τι πρέπει για την περίπτωση! Τώρα αν ο παπούλης ψιλοφρίξει (είναι λίγο ξώπλατο το άτιμο, έ & από μπροστά είναι "κάπως"), δεν με απασχολεί το θέμα! Πρόβλημά του στην τελική, αυτοί λύσσαξαν να βαφτίζουμε τα παιδιά μας! Ο καλός μου πάντως το λάτρεψε & σίγουρα το ίδιο θα το λατρέψω κι εγώ, αφού σίγουρα θα ευχαριστηθώ να το φοράω! Αυτά! Ακούς εκεί χάντρες, πούλιες, ταγεράκια λαμέ & μ@λ@κίες!
Α! Έκοψα & τα μαλλιά μου χθες αρκετά! Είχαν παραβαρύνει, κόντευαν να φτάσουν ...μην πω πού! Κι αυτό σίγουρα για Καλοκαίρι δεν είναι ό,τι καλύτερο. Τα έκοψα λοιπόν λίγο κάτω από το ύψος των ώμων & αισθάνομαι πως ανανεώθηκα αρκετά. Έτοιμη πια για να ξαναγίνω νονά, αυτή τη φορά των υπέροχων & γλυκύτατων αντρούληδων της κολλητής μου! Και ναι, ξέρω τα καθήκοντά μου είναι & άλλα (να τους πηγαίνω εκκλησία, να τους κοινωνώ, κ.λ.π.) αλλά επειδή εμείς (εγώ & η μαμά τους) δεν είμαστε -όπως έχουμε ξαναπεί- από τους πλέον θρησκόληπτους πιστούς, θα περιοριστούμε στο να τους εξηγήσω τα βασικά της πίστεως, όπως τα νιώθω εγώ κι όχι όπως τα διδάσκουν οι παπάδες φυσικά!
Άντε βρε, φιλάκια τώρα! Πάω για μπανάκι σε κάποια απο τις πολύ ωραίες, πεντακάθαρες παραλίες του νησιού, γιατί πρέπει να έχουμε κι ένα σχετικό μαυρισματάκι αύριο!

ΠΣ: Ούτε το φόρεμα είναι στη φωτογραφία, το δικό μου είναι καλύτερο φυσικά, ούτε εγώ! Για μένα λόγω της γνωστής μου μετριοφροσύνης δε θα σας πω!
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ




ΒΑΦΤΙΖΟΥΜΕ!
Τα δίδυμα αγοράκια της φίλης μου της Debby (επειδή ο κύριος Μέρφι αποφάσισε να μην επιτρέψει στο λινκ να παίξει σας το παραθέτω:http://dsrmlion.blogspot.com/). Ξέρω-ξέρω: κάποιοι από εσάς δεν είναι χριστιανοί, ούτε καν θρήσκοι κι εγώ σας μιλάω για βαφτίσια! Δεν πειράζει, ούτως ή άλλως έχω τη γνώμη πως ακόμη κι εσείς, στη συντριπτική σας πλειοψηφία έχετε τελέσει -είτε στα παιδιά σας, είτε ως νονοί- το συγκεκριμένο μυστήριο. Για πολλούς λόγους με τους οποίους δε συμφωνώ, αλλά & δεν είναι το θέμα του συγκεκριμένου post.

Εγώ προσωπικά είμαι ενθουσιασμένη γιατί θα είμαι νονά 2 γλυκύτατων μωρών! Τα οποία μάλιστα είναι & παιδάκια της κολλητής μου! Έχω ξαναβαφτίσει άλλη μία φορά ένα κοριτσάκι πριν λίγα χρόνια & τώρα τα δίδυμα! Eυτυχώς, ούτε εγώ ούτε η κολλητή μου είμαστε από τους θρησκόληπτους που λένε πως, εάν έχεις βαφτίσει ένα κοριτσάκι δεν πρέπει μετά να βαφτίσεις αγόρι & το αντίστροφο γιατί (& καλά) αυτά τα παιδιά εφόσον έχουν τον ίδιο πνευματικό γονιό (το νονό) θεωρούνται πνευματικά αδέρφια & δεν πρέπει αργότερα να παντρευτούν μεταξύ τους... Εγώ λέω -υποθετικά μιλώντας- άντε & παντρεύτηκαν, τί έγινε; Πνευματικά αδέρφια θα είναι, όχι πραγματικά οπότε θα υπήρχε πρόβλημα για την υγεία των δικών τους παιδιών!

Τώρα περί του μυστηρίου, για να πω την αλήθεια, ούτε εμένα μου αρέσει που οι παπάδες της χριστιανοσύνης μας υποχρεώνουν να τελούμε το συγκεκριμένο μυστήριο σε τόσο μικρές ηλικίες παιδιών... Δεν το καταλαβαίνω (ή μάλλον δε θέλω να το κατανοήσω) & σίγουρα δεν το επικροτώ! Εφόσον λέμε πως είμαστε ελεύθεροι & νοήμονες άνθρωποι, εφόσον -υποτίθεται- έχουμε ανεξιθρησκεία, θα έπρεπε τουλάχιστον να τελείται το εν λόγω μυστήριο (το οποίο τυπικά αποτελεί τη μύηση του ατόμου στο χριστιανισμό) μετά την ενηλικίωση! Τότε που το παιδί θα είχε ενημερωθεί για τις αρχές & τα δόγματα των διαφόρων θρησκειών & θα μπορούσε ελεύθερο να επιλέξει! Ενώ με τον τρόπο που λειτουργεί τώρα το "σύστημα" της χριστιανοσύνης (καθοδηγούμενο φυσικά από την ιδιοτέλεια του ιερατείου) κάθε άλλο παρά φιλελευθερισμό μου δείχνει εμένα...

Ωστόσο, εμείς αυτή την Κυριακή θα βαφτίσουμε τα πανέμορφα μωρουλίνια μας στό ναό της Φιλερήμου, όπου ο χώρος πραγματικά είναι μυστηριακός! Εγώ παντρεύτηκα εκεί & το έχω βιώσει...
Όσοι πιστοί προσέλθετε!
Σας φιλώ,
Η Νονά!
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

Τί πιό υπέροχα ερωτικό για Καλοκαίρι...;!
Σας Φιλώ γλυκά!