ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ
Aποτάσσομαι!
Έγινε & η βάφτισηηηηηη! Τελείωσε κι αυτό! Όλα καλά, Δόξα τω Θεώ.
Τα μωρούλια ήταν κουκλιά, πανέμορφα, 2 σωστοί gentlemen (παρά την απίστευτη & αφόρητη & αποπνικτική ζέστη)! Ο 1ος ο Χρηστάκης ένας πραγματικός άγγελος!!! Κοίταζε το πουλάκι μου τον κόσμο που είχε μαζευτεί γύρω του (εδώ να σημειώσουμε πως εκτός από τους καλεσμένους είχε & πολλούς τουρίστες να θαυμάζουν τα κάλλη του & να τραβούν τη βάφτιση σε βίντεο, καθότι τέτοια εποχή η Ρόδος ακόμη ασφυκτιά από τουρισμό, η δε εκκλησία της Φιλερήμου είναι πασίγνωστο αξιοθέατο όπως εξηγεί & η Debby στο post της!), κοίταζε λοιπόν ο μικρός τον κόσμο & τους παπάδες με ένα γλυκύτατο βλέμμα, νηφάλιο, κάπου-κάπου έσκαγε κι από κανένα χαμόγελο, παίδαρος! Ακριβολογώ μάλιστα να τον αποκαλώ παίδαρο, αφού αυτός, ο μεγάλος που γεννήθηκε & πρώτος, είναι στρουμπουλός & αφρατούλης! Ο 2ος ο Γιωργάκης, ο μικρός & λεπτεπίλεπτος εκ των δύο, πιό ζωηρούλης & απαιτητικός έκλαψε λιγάκι, αλλά το καϋμένο είχε χίλια δίκια, αφού νύσταζε πολύ, πεινούσε & είχε & τη ζέστη με τα λάδια να τον ταλαιπωρούν. Κι αυτός όμως, άψογος! Μόλις τελείωσε η βάφτιση & οι δύο κοιμήθηκαν σχεδόν ακαριαία, καθώς μικρά όπως είναι, παιδεύτηκαν αρκετά από την όλη διαδικασία. Κι αμέσως μετά ο μπουφές ωραίος, πλούσιος & με πολύ εξυπηρετικά παιδιά να σερβίρουν! Τα δε αναψυκτικά εκείνη την ώρα με τα παγάκια τους μας φάνηκαν πραγματικά δώρο θεού! Η Φιλέρημος είναι ένας λόφος καταπράσινος, πευκόφυτος με φανταστική θέα. Παρόλα αυτά δυστυχώς δε φύσαγε καθόλου μα καθόλου, που σημαίνει πως πάαααρα πολύ καλά έκανα κι επέλεξα το ...ευάερο & ευήλιο φορεματάκι που λέγαμε στο προηγούμενο post, γιατί διαφορετικά θα πέθαινα από τη ζέστη! (Χωρίς υπερβολή δηλαδή, αφού υποτασική όπως είμαι, ειδικά την υπερβολική ζέστη δεν την αντέχω με τίποτε.)
Οι νονοί, επίσης gentlemen (εκτός από μένα που ήμουν νονά, ήταν & άλλοι 3 λεβέντες νονοί), ευγενέστατοι & με φοβερό χιούμορ! Έψαλαν οι παπάδες τα δικά τους κι εμείς με το ζόρι κρατιόμασταν να μη φαίνεται πως γελάμε με τα σχόλια που ψιθυρίζαμε... Ωραία ήταν! Γελάσαμε, διασκεδάσαμε & τους περίεργους τουρίστες, καλοφάγαμε έπειτα, όλα μια χαρά! Οφείλω δε να ομολογήσω πως πέσαμε σε πολύ καλούς παπάδες -2 ήταν,- απ΄αυτούς δλδ που δυστυχώς σπανίζουν. Γλυκύτατοι, πολλοί πράοι, προσγειωμένοι & ανθρώπινοι. Τέλεσαν όμορφα κι ωραία το μυστήριο & μετά αφού ευχήθηκαν στους γονείς & σ΄εμάς, πήγαν πολύ διακριτικά να φύγουν. Ούτε χρήματα δε ζήτησαν! Ψάξαμε να τους βρούμε για να τους δώσουμε "το κατιτίς" τους... Πολύ ευχάριστη έκπληξη αυτή για μένα που την προηγούμενη φορά που βάφτισα, ο παπάς ήταν τόσο απαράδεκτος που μου ζήτησε (& με καθόλου ευγενικό τρόπο) ΠΡΙΝ από τη βάφτιση τα χρήματα! Anyway, μακάρι να υπάρχουν κι άλλοι τέτοιοι ιερείς (σαν τους προχθεσινούς) & μακάρι βέβαια η εκκλησία στην Ελλάδα να εκσυγχρονιστεί επιτέλους κάποτε! Γιατί κακά τα ψέματα, εφ΄όλης της ύλης ...ανακαίνιση τους χρειάζεται για να γίνουν υπολογίσιμοι!
Και σήμερα πια θα πάμε το απόγευμα για το "ξεμύρωμα"! Θα λούσουμε δλδ όλοι οι νονοί μαζί τα μωρά & θα πρέπει μετά τα νερά που θα τα έχουμε μαζέψει σε κουβάδες να τα πετάξουμε στη θάλασσα (για να μην πεταχτούν τα μύρα στην αποχέτευση). Τώρα βέβαια αυτό είναι έθιμο που εγώ δεν το ήξερα, μάλλον γιατί στην πόλη μου (όσοι με διαβάζετε καιρό θα ξέρετε πως είμαι "εκ Λαρίσσης ορμώμενη") δεν το έχουμε & λογικό είναι, αφού η κοντινότερη παραλία είναι γύρω στα 50 χιλιόμετρα απόσταση. Η φίλη μου όμως η Debby (& μανούλα των βαφτιστικών μου) είχε μια καταπληκτική ιδέα: αντί να μπούμε στην ταλαιπωρία να μαζεύουμε τα νερά σε κουβάδες & να τα κουβαλάμε έπειτα στη θάλασσα, να πάμε όλοι μαζί στη θάλασσα & να κάνουμε απευθείας εκεί το μπάνιο των μωρών! Κι αυτό θα κάνουμε! Πρακτικότατο & ...δροσιστικότατο αφού ακόμη εδώ οι ζέστες καλά κρατούν!
Οπότε νωρίς το απόγευμα θα κάνω το πρώτο μπανάκι στη θάλασσα στα βαφτιστηράκια μου & νομίζω πως κι αυτά τα καϋμένα (που είναι 3 μέρες τώρα με τα λάδια στο κορμάκι τους) πολύ θα το χαρούν!
Αυτά τα νεότερα καλοί μου!
Σας φιλώ,
Μαρία.

Πί Ές: Φωτογραφίες της βάφτισης δεν έχουμε ακόμη για να σας δείξω τα υπέροχα μωράκια μας, νομίζω όμως πως όπου νά΄ναι θα δημοσιεύσει η Debby.
6 Responses
  1. ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ!!!!!

    Πλήρης και απολαυστική η περιγραφή του μυστηρίου.

    Να και κάτι που δεν ήξεραααα....
    Το..."ξελάδωμα" από τους νονούς.
    Κάθε τόπος και οι συνήθειές του.

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές


  2. Βρέ 3 μέρες αφήσατε τα παιδιά με τα λάδια;
    Πάλι καλά που δεν έπιασαν μαμούνια!


  3. Eυχαριστούμε καλή μου! Είδες; Πραγματικά γεμάτη διαφορετικά έθιμα ανά τόπο η Ελλάδα μας! Ούτε στα μέρη μου έχουμε αυτό το "ξεμύρωμα"! Αλλά μια που εδώ που ζω τώρα το έχουν, θέλησα να τηρήσω κατά γράμμα τα έθιμά τους, στο κάτω-κάτω πραγματικά το απήλαυσα! Έπρεπε να έβλεπες χαρές που έκαναν τα κουκλάκια μας στη θάλασσα! Ειδικά ο μεγάλος, σα να ήταν στο στοιχείο του, κι ας ήταν η 1η του θαλάσσια βουτιά! Και ο Γιωργάκης το ευχαριστήθηκε το πουλάκι μου, αν & στην αρχή λιγάκι φοβόταν. Τέλεια ήταν!
    Φιλιά πολλά!


  4. Αθεόφοβε αθεόφοβε, πες μας πρώτα καμμιά ευχή! Ε καλά, μη φανταστείς πως τα είχαμε & εντελώς άπλυτα! ;-)))
    Τοπικά το κορμάκι τους ούτως ή άλλως η μανούλα τους το πλένει κάθε φορά που τους αλλάζει πάνα, τα κεφαλάκια τους μια χαρά τα έκανε με μωρομάντηλα, έτσι, για να λέμε πως τηρήσαμε το έθιμο (επειδή η σύζυγος του ενός νονού είναι πολύ των εθίμων & επέμενε!) το συνδυάσαμε με το 1ο τους μπανάκι στη θάλασσα & τα βουτήξαμε! Ωραία ήταν πάντως!
    Τα φιλιά μου


  5. Όλο υπέροχες ιδέες είναι η Ντεμπούλα!
    Λοιπόν, να σας ζήσουν τα μικρά και θέλουμε φώτος της μαμάς και της νονάς!


  6. Είδες Άσκαρ μου, κουμπάρα που την έχω;!
    Ευχαριστούμε θερμά για τις ευχές! Όσο για τις φωτος, ...ίδωμεν! Αλλά βρε συ, αντί να θέλεις να δεις τα κουκλάκια βαφτιστηράκια μου, εμάς προτιμάς να δεις; Και αν ...μας ματιάσεις;;;