ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ


Aληθινό περιστατικό: "στημένο παιχνίδι"...
Γνωρίζω καλά πως -όπως μου είπε & ο φίλος μου Αφεόφοβος σε σχόλιο στο blog του - "η εμπειρία δεν μεταβιβάζεται", ωστόσο σκεπτόμενη πως ίσως κάποια άτομα βοηθηθούν διαβάζοντας ορισμένες εμπειρίες μου, αποφάσισα να καταθέσω μερικές εδώ μέσα. Έτσι λοιπόν:

Σάββατο βράδυ & έχω βγει με τη φίλη μου την Εύα για ποτάκι. Δεν τρελλαίνομαι να βγαίνω χωρίς τον καλό μου ούτε Σάββατο βράδυ που γίνεται χαμός, αλλά αυτή τη φορά η φίλη μου μου το ζήτησε γιατί "δεν ήταν στις καλές της" & δε θέλησα να της χαλάσω το χατήρι. Βγήκαμε λοιπόν οι δυό μας για να τα πούμε & να τη βοηθήσω -αν μπορούσα- να ξεσκάσει.
Η Εύα είναι παντρεμένη με τον Αλέξανδρο, καλό παιδί, έξω καρδιά, με απίστευτο χιούμορ κι έχουν ένα μικρό παιδάκι κι αυτοί. Δε γνωριζόμαστε πάνω από μερικούς μήνες, αλλά κάνουμε όλο & περισσότερη παρέα. Αυτοί είναι πολύ συντηρητικοί & οι δύο ακόμη & στο ντύσιμο, αλλά κατά τα άλλα είναι μια χαρά ζευγαράκι. Κανείς απ΄τους δυό τους δεν είναι Ροδίτης, έτσι οι γνωριμίες τους στο νησί είναι περιορισμένες & μια που δείχνουν να επιζητούν πολύ τη συντροφιά μας (δεν περνάει μέρα που να μην τηλεφωνήσει είτε ο Αλέξανδρος στον καλό μου, είτε η Εύα σ΄εμένα), τον τελευταίο καιρό βρισκόμαστε πολύ τακτικά. Γελάμε πάααααρα πολύ στις συναντήσεις μας!
Είμαι λοιπόν προβληματισμένη το Σάββατο που βγήκα μόνη μαζί της για το τί μπορεί να της συμβαίνει. Είναι πραγματικά κακόκεφη & μου ζητά αρχικά να πάμε σ΄ενα ήσυχο, αλλά πολύ όμορφο μπαράκι "για να μπορούμε να μιλήσουμε". Φυσικά δεν έχω αντίρρηση κι έτσι καταλήγουμε στο μπαρ "Christo's Garden"! Mια που ξέρω καλά το μαγαζί (& τους ιδιοκτήτες του) παραγγέλνω Martini dry που το λατρεύω (κι όχι Space ή Ice από τα εμφιαλωμένα που παραγγέλνω όταν δεν εμπιστεύομαι το κατάστημα) ενώ η φίλη μου ξεκινά με "πέρδικα". Περιμένω με αγωνία να μου πει τί συμβαίνει, αλλά εκείνη παρότι δείχνει στεναχωρημένη, σαχλαμαρίζει για αρκετή ώρα, μέχρι που ξαναπαραγγέλνουμε. Στο 2ο ποτό αρχίζω να τη ρωτάω περί τίνος πρόκειται. Ξεφυσά, κάθεται πιό κοντά μου κι αρχίζει να μου λέει πως με τον Αλέξανδρο "έχει πρόβλημα", πως "κοντεύει να σκάσει", πως "πρέπει σε κάποιον να μιλήσει επιτέλους"...
- Δεν καταλαβαίνω, της λέω. Εσείς δείχνετε να τα πηγαίνετε μια χαρά.
- Άσε τί δείχνουμε, μην ξεχνάς πως είναι & το παιδί στη μέση.
- Δηλαδή;
- Δηλαδή τα τελευταία 5 χρόνια δεν έχω έρθει σε ...οργασμό!

Εγώ έχω μείνει κάγκελο, δεν ξέρω τί να πω κι απλά πίνω μια ακόμη γουλιά από το ποτό μου, το οποίο τελειώνει ήδη κι αυτό. Εκείνη ξαναπαραγγέλνει & χωρίς να με ρωτήσει παραγγέλνει & για μένα.
- Βρε Εύα μου (της λέω), 5 χρόνια είναι πάρα πολύς καιρός. Δεν έχεις κάνει κάτι γι΄αυτό; Ο Αλέξανδρος τί λέει; Έχετε απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό;
- Πήγαμε!
- Και δεν μπόρεσε να σας βοηθήσει;
- Πώς! Με συμβούλευσε να "μην έχω καθόλου αναστολές στο sex & να ζητώ να πάρω αυτό που πραγματικά θέλω"!
- Ωραία, δίκιο είχε. Δεν είδες αποτέλεσμα;
- Θα δείξει!
- Δηλαδή;
(Εδώ με πλησιάζει ακόμα πιό πολύ & ακουμπώντας το χέρι της πάνω στο γόνατό μου:)
- Γι΄αυτό είμαστε σήμερα εδώ.
- Δεν καταλαβαίνω, εγώ πώς μπορώ να βοηθήσω;
- Είμαι ερωτευμένη μαζί σου!
............................................................

Δεν σας κρύβω πως κόντεψα να πέσω από το σκαμπό που καθόμουνα! Ποτέ δε θυμάμαι να είχα νιώσει τόσο αμήχανα! Καταρχήν φρόντισα να της απομακρύνω αμέσως το χέρι από το γόνατό μου! Έπειτα είπα:
- Ναι, αλλά ξέρεις Εύα (χωρίς "μου" αυτή τη φορά για να μην παρεξηγηθώ), εγώ δεν ελκύομαι από το γυναικείο φύλλο!
Κατσουφιάζει αλλά χαζογελάει:
- Το φοβόμουνα (απαντά). Εξάλλου δεν είναι η πρώτη φορά που στέκομαι τόσο άτυχη!
- (Εδώ αρχίζω να εκνευρίζομαι:) Ρε Εύα, συγνώμη, αλλά ο Αλέξανδρος γνωρίζει αυτή σου την "τάση";
- (Γελάει σαρκαστικά &:) Όχι βέβαια! Για τον Αλέξανδρο αυτό θα ήταν κάτι σαν προδοσία, θα τον εξόργιζε απίστευτα & φυσικά το πιό πιθανό είναι πως θα μου ζητούσε να χωρίσουμε.
- Εγώ προσωπικά δεν τον αδικώ! Εφόσον προτιμάς το γυναικείο κορμί, τότε γιατί είσαι με σύντροφο άντρα; Δε θα ήταν καλύτερα, εάν ήσουν πιό ειλικρινής καταρχήν με τον εαυτό σου;
- Ρε Μαρία, ξέρεις τώρα πως είναι: Η κοινωνία, οι γονείς μου, το παιδί...
Προτιμώ να μην της απαντήσω, καθώς μπορεί για μένα τα πράγματα να είναι απλά & ξεκάθαρα, αλλά δεν μπορώ να μην της αναγνωρίσω & πως έχει δίκιο πως ζούμε σε προκατειλημμένη κοινωνία. Της λέω μόνο "πάντως εγώ νομίζω πως για να αλλάξει η κοινωνία σε τέτοια θέματα, πρέπει το κάθε άτομο που βρίσκεται σε ανάλογη θέση να πάψει να κρύβεται πίσω από μια οικογένεια & να διεκδικήσει το δικαίωμά του στη διαφορετικότητα!"
- Ναι (μου λέει), αλλά εγώ ποτέ δεν ήμουν ιδιαίτερα γενναία...
(Και συνεχίζει:) Τέλος πάντων, κάνε μου μια χάρη, αφού προφανώς δε θα ξαναβγούμε οι δυό μας, πάμε τουλάχιστον να πιούμε άλλο ένα ποτάκι σε κανένα πιό "ζωντανό" μαγαζί! Έτσι, για να μου δείξεις πως δε μου κρατάς κακία που εκφράστηκα ελεύθερα!
Δίστασα να πω το οk, όμως η Εύα επέμενε, παρακαλώντας με να το κάνω για να τη βοηθήσω να ξεχάσει τον "πόνο" της! Τελικά αφού με διαβεβαίωσε πως θα ήταν μόνο για ένα ποτό ακόμη, πήγαμε. Σε ένα μάλλον "πιπινομάγαζο", αφού ήταν γεμάτο πιτσιρίκια (το πολύ μέχρι 19-20 χρονών), στο οποίο εγώ δεν είχα ξαναπάει, ούτε εκείνη είπε & γι΄αυτό ήθελε "να δει πώς είναι". Εδώ φυσικά παρήγγειλα Space (για να είμαι & σίγουρη πως δε θα μου φέρουν να πιω πετρέλαιο). Δεν υπήρχαν καρέκλες παρά μόνο λίγα σκαμπό στο μπαρ που όμως ήταν πιασμένα, έτσι στεκόμασταν με το ποτό στο χέρι & ψιλοκουνιόμασταν... Η διάθεσή μου φυσικά είχε πιάσει πάτο, όσο κι αν προσπαθούσα από ευγένεια να το παίξω άνετη. Πού να ήξερα πως με περίμενε και ...συνέχεια!

Σε λίγο η Εύα άρχισε να ...παρα-κουνιέται, να χαζογελάει & πριν καλά-καλά το καταλάβω εγώ, μας είχε πλησιάσει ένας τύπος γύρω στα 35, με ντύσιμο του στυλ "είμαι γυμνασμένος εγώ, έχω μπράτσα & τα δείχνω", εντελώς άγνωστος σ΄εμένα, ο οποίος τη χαϊδολογούσε κι όλο & πλησίαζε κι εμένα...! Η "φίλη μου" μου τον σύστησε σαν απλά Δημήτρη, χωρίς να μου πει τί της είναι. Όμως, ήταν ηλίου φαεινότερο πως ο "Δημήτρης" βρισκόταν εκεί μετά από προσυνεννόηση που υπήρξε μεταξύ τους, γι΄αυτό & η Εύα επέμενε να πάμε οπωσδήποτε στο συγκεκριμένο μαγαζί! Εξάλλου, καθώς το κατάστημα αυτό ήταν στέκι μικρών ηλικιών, δεν κινδύνευε τόσο εκεί να πέσει πάνω σε γνωστούς του άντρα της!
Εγώ πλέον είχα ξενερώσει εντελώς κι όσο έβλεπα τον τύπο να με πλευρίζει με ένα ηλίθιο χαμόγελο γόη, τόσο περισσότερο νευρίαζα. Κανονικά είμαι άνθρωπος που δύσκολα χάνει τα λόγια του, ή αλλιώς "δε μασάει", ωστόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση είχα μείνει τόσο άφωνη, που δυσκολευόμουν να φερθώ όπως θα ήθελα (δλδ να τη διαολοστείλω & να σηκωθώ να φύγω)! Όμως, δεν είμαι βέβαια & κορόϊδο για να γίνω έρμαιο στις ορέξεις του καθενός, εν προκειμένω & της καθεμιάς, έτσι τους την έφερα εγώ:
Είπα πως πάω στο WC, εκεί πήρα τηλέφωνο τον καλό μου, του εξήγησα εν συντομία τα καθέκαστα & του ζήτησα να έρθει εκεί & καλά τυχαία & να κάνει πως δεν ξέρει τίποτα! Εκείνος -που δε χρειαζόταν να του το πω & 2η φορά- ήρθε πολύ γρήγορα (ένα από τα καλά της επαρχίας & ειδικά του νησιού είναι οι πολύ μικρές αποστάσεις) & έπαιξε τέλεια το ρόλο του "έκπληκτου"! Η Εύα κι ο τύπος τα έχασαν εντελώς, γιατί σίγουρα μόνο τέτοια εξέλιξη δεν περίμεναν, ενώ εκείνη πρέπει να ντράπηκε κιόλας γιατί ο άντρας μου είναι φίλος του Αλέξανδρου, του δικού της συζύγου, που εκείνη δεν έδειχνε να λογαριάζει καθόλου το συγκεκριμένο βράδυ... Εγώ με τον Στελλάκο μου αρχίσαμε να χορεύουμε στους "πιπινορυθμούς" αγκαλιά & να περνάμε -επιτέλους για μένα- ωραία! Εκείνη, αφού πια είχε χαλάσει η διάθεσή της, σιγά-σιγά με τον Δημήτρη της ξεμάκρυναν από κοντά μας μέσα στο χαμό από πιτσιρίκια που είχαν γεμίσει πια ασφυκτικά το μαγαζί (ήταν & άνοιξη, τότε που εδώ έρχονται τα σχολεία όλης της Ελλάδας για πενθήμερη) κι ούτε ξαναγύρισαν! Εμείς αφού χορέψαμε αρκετά κι εκτονωθήκαμε μια χαρά, φύγαμε κατά τις 3:30.
Το πρωί όταν ξύπνησα, είδα στο κινητό μου ένα μήνυμα από την Εύα που έλεγε "στον Αλέξανδρο να ξέρεις, είπα πως είμασταν μαζί μέχρι τις 5 & κάτι που γύρισα σπίτι, πάντως έχασες!"...

Το όλο θέμα μας προβλημάτισε πάρα πολύ τόσο εμένα όσο & τον Στέλιο μου: όχι μόνο για το ότι η Εύα μου την έπεσε, αλλά γιατί είχε & γκόμενο & κυρίως γιατί μου είχε στήσει ένα τόσο πρόστυχο παιχνίδι... Και βέβαια, γιατί θεώρησε δεδομένο πως εγώ δε θα έλεγα τίποτε από τα "κατορθώματά της" στον Αλέξανδρο, ο οποίος στο κάτω-κάτω ήταν εξίσου φίλος μου! Μετά απ΄αυτό εγώ ήθελα οπωσδήποτε να ενημερώσω τον άνθρωπο, γιατί θεωρούσα πως δεν του άξιζε τέτοια υποκρισία, ωστόσο ο Στέλιος με παρακάλεσε να μην το κάνω γιατί: πρώτον μπορεί να τον πληγώναμε & στην τελική μπορεί να μην μας πίστευε κιόλας & δεύτερον θα μπορούσε & να τα ήξερε όλα! Γιατί στην εποχή μας, πολλά είναι τα συμβατικά ζευγάρια που κάνουν ο καθένας τη ζωούλα του & ούτως ή άλλως, πολλά έχουν δει & μας τα μάτια μας! Έτσι. άκουσα την προτροπή του άντρα μου να μην του πούμε τίποτα κι απλά κόψαμε εντελώς τις επαφές με το συγκεκριμένο ζευγάρι, αν κι εγώ ένιωθα πως έτσι τον αδικούσαμε τον άνθρωπο. Αλλά εδώ είχα άδικο: καμμιά δεκαριά μέρες μετά την έξοδό μου με την Εύα, ήρθαν αιφινιδίως & οι δύο (η Εύα μαζί με τον Αλέξανδρο) στην εργασία μου (που ευτυχώς είναι δική μου επιχείρηση) για να μου ζητήσουν το λόγο που είχα ξαφνικά κόψει τόσο εγώ, όσο & ο Στέλιος την παρέα μαζί τους!!!
Το πιστεύετε;! Κι αφού έμεινα για λίγο σιωπηλή από το θράσος της "κυρίας", μετά αποφάσισα πως ο καθένας μας πρέπει να έχει την ευθύνη των πράξεών του & τα είπα όλα στον Αλέξανδρο, μην παραλείποντας στο τέλος να του πω, πως θα μπορούσε εάν ήθελε, να ζητήσει κι από τον άντρα μου να του τα επιβεβαιώσει, τουλάχιστον τα περί του Δημήτρη. Εκεί όμως ήταν που με περίμενε το 2ο σοκ: ο Αλέξανδρος χαζογέλασε, μου είπε πως "πρέπει να παρεξήγησα" & πως "δεν ήθελαν για τίποτα να χαλάσουμε την ωραία παρέα μας από μικροπαρεξηγήσεις"!!!

Αφού έμεινα για 2η φορά "παγωτό" από την έκβαση της ιστορίας, σκέφτηκα να του δείξω το μήνυμα της γυναίκας του στο κινητό μου, αλλά τελικά συμπέρανα πως δεν άξιζε, αφού προφανώς & οι δύο έπαιζαν ένα ρόλο & με είχαν γεμίσει ψέματα. Αναλογίστηκα επίσης, πως δεν επιτρέπω σε κανένα να παίζει παιχνίδια που με αφορούν πίσω από την πλάτη μου ή να λογαριάζει για μένα εν αγνοία μου & χωρίς να οξύνω τα πνεύματα, τους έστειλα από εκεί που ήρθαν! Τους είπα δλδ πως λυπάμαι, αλλά για μένα & το Στέλιο η παρέα είχε ήδη χαλάσει, όχι βέβαια γιατί αυτοί ήταν συμβατικό ζευγάρι (δικαίωμά τους) αλλά πολύ απλά, γιατί πλέον δεν μπορούσαμε να τους έχουμε καμμία εμπιστοσύνη!

Αυτά τα "όμορφα" της εποχής μας & της κοινωνίας μας αγαπημένοι μου φίλοι... Σας τα έγραψα για να έχετε πλέον κι εσείς τα ματάκια σας ανοιχτά, μια που σήμερα, όλα μπορούν να συμβούν!
12 Responses
  1. maika Says:

    πω! πω!!
    σε φαντάζομαι όταν στην έπεσε η φίλη.... και μετά ο μπρατσάς.... και μετά το ζευγάρι στο χώρο σου να σου ζητάει και τα ρέστα....
    Και μετά σου λένε πως οι τρελοί είναι στα τρελάδικα...
    Αμ δε....
    έξω είναι όλοι....
    πω! πω!
    φιλιά
    ;0)))


  2. Σοφία Says:

    Τι τα θες, άλλοι σπάνε, άλλοι πληρώνουν τα σπασμένα, άντε να βγάλεις άκρη...


  3. Λίγο πολύ όλοι έχουμε παρόμοιες εμπειρίες...
    Πριν κάτι μήνες είχα βγει με καφέ με μια γνωστή μου που παντρεύνταν σε 10 μέρες και σκεφτήκαμε να επισκευτούμε τον "καλό της" αιφνιδιαστικά σπίτι του για να του κάνουμε έκπληξη!
    Και τον βρήκαμε να "το κάνει" με τον αδελφό της!


  4. Ανώνυμος Says:

    Δεν βρίσκω κάτι περίεργο στην όλη υπόθεση..Έχω ακούσει και χειρότερα.
    Για μένα όλα αυτά είναι απλά μια δοκιμασία για να δούμε τί χαρακτήρες είμαστε και πόσο κρατάμε τις ηθικές μας αξίες σε καιρούς χαλεπούς..
    Δεν μπορείς να αλλάξεις κάποιον που έχει διαστροφές, αλλά μπορείς να τον απομακρύνεις από την ζωή σου γιατί όπως λέει και η φράση "δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιός είσαι".
    Το μόνο που έχω να πω είναι πρόσεχε με τί ανθρώπους συναναστρέφεσαι..
    Στο κάτω-κάτω ο καθένας αποκτά αυτό που του αξίζει.


  5. Μαik-ουλίνα μου, πολύ χαίρομαι που επέστρεψες κι εσύ επιτέλους!
    Άσε, αυτό ήταν συμβάν που δε θα ξεχάσω εύκολα... Όχι τόσο από το περιστατικό αυτό καθαυτό (ξέρω πως στις μέρες μας αυτά συνηθίζονται), αλλά λόγω του τρόπου που μου παρουσιάστηκαν οι τύποι: Ήταν θρασύς, πρόστυχος & εντελώς αιφνίδιος! Αλλά νιώθω πως αντέδρασα κι εγώ εξίσου αιφνιδιαστικά για κείνους, οπότε "τους ξεπλήρωσα με το δικό τους νόμισμα"!
    Τα φιλιά μου, θα τα λέμε!


  6. Sof-oύλα μου, σωστά τα λες! Βέβαια στην προκειμένη ο κύριος που ...πλήρωσε θα είχε τους λόγους του, εγώ δεν κατάλαβα τί τους έφταιγα!
    Τέλος πάντων, από τότε προσέχω πολύ περισσότερο τους φίλους μου φυσικά!
    Να είσαι καλά γλυκιά μου!


  7. Ασκαρ καλέ μου, φαντάζομαι τη συνέχεια του δικού σου περιστατικού: θα την ...παρηγόρησες βέβαια εσύ τη φίλη σου, έτσι;!
    Φιλιά βρε!


  8. Έτσι ακριβώς Star... μου! Βέβαια είναι εντελώς διαφορετικό να το ακούς από το να ζεις ο ίδιος τέτοιο πράγμα: τότε σου κάνει πολύ μεγαλύτερη εντύπωση! Αλλά είπαμε: το πάθημα γίνεται μάθημα κι όπως λες κι εσύ, από τότε προσέχω πολύ περισσότερο ποιούς συναναστρέφομαι... (αν & το συγκεκριμένο ζευγάρι που περιέγραψα δεν μας είχε δώσει καθόλου ενδείξεις, γι΄αυτό κι έχω σε bold γράμματα το ότι ήταν συντηρητικοί ακόμη & στο ντύσιμό τους, φαντάσου!) Όμως λίγη περισσότερη προσοχή κι από πλευράς μου δεν βλάπτει!
    Τα φιλιά μου!


  9. Ellie Says:

    Μάλλον ζω σε άλλη εποχή κι έχουν ξεχάσει να με ενημερώσουν...!!


  10. Ellie μου καλώς ήρθες! Ή αυτό ή είσαι μικρή ακόμη... Αλλά σου εύχομαι να μη χρειαστεί να ζήσες ποτέ στιγμές που θα σε φέρουν σε δύσκολη πραγματικά θέση! Να είσαι καλά!


  11. Fibi Says:

    Έχει χαλάσει η ποιότητα του κόσμου μας,ακόμη είμαι με το στόμα ανοικτό, δεν εμπιστεύομαι που δεν εμπιστεύομαι έυκολα κόσμο, τώρα με αποτελείωσες


  12. Γλυκό Fib-άκι ξέρω πως νιώθεις: κι εγώ ακόμη κάπως έτσι αισθάνομαι! Είναι από τα περιστατικά της ζωής μου που δύσκολα θα ξεχάσω, αφού όλα όσα γίναν εκείνο το βράδυ ήταν για μένα εντελώς αναπάντεχα, κι ακόμη το ότι έπειτα ήρθαν μαζί να μου δικαιολογηθούν (με τον άντρα της) μου έδειξε πως κι εκείνος τα ήξερε, μάλιστα το πιό πιθανό είναι να ήταν προσυνεννοημένοι... Δλδ φρίκη! Εμείς τους θεωρούσαμε φίλους μας, τους βάζαμε μέσα στο σπίτι μας κι αυτοί είχαν άλλες ορέξεις κι άλλα σχέδια. Όντως σήμερα δεν πρέπει εύκολα να εμπιστευόμαστε κόσμο, από την άλλη κι αυτό με μέτρο γιατί αν χάσουμε ολοκληρωτικά την εμπιστοσύνη μας στους ανθρώπους τότε θα γίνουμε δυστυχισμένοι & μόνοι...
    Απλά ας είμαστε επιφυλακτικοί & ας μην εφησυχάζουμε γιατί κάποιοι μπορεί να καιροφυλακτούν για να εκμεταλλευτούν καταστάσεις!!! Ξέρω πως αυτό φαίνεται κουραστικό (το να είσαι συνέχεια σε επιφυλακή), ωστόσο με τον καιρό σου γίνεται συνήθεια!
    Δεν πρέπει ποτέ να χάσουμε την πίστη μας πως υπάρχουν γύρω μας & σωστοί άνθρωποι, όντως τέτοιοι θα υπάρχουν πάντοτε!!!
    Τα φιλιά μου καλή μου