ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ


Το "δικό μου" νόημα των Χριστουγέννων!΄
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ & ΠΟΛΛΑ!
Σε όλους! Στους χριστιανούς, στους βουδιστές, στους μουσουλμάνους, στους άθεους, στους εθνικούς, σε όλο τον κόσμο! Γιατί δεν έχει για μένα σημασία τί πιστεύει ο καθένας, σημασία έχει τελικά ο άνθρωπος...

Τέτοιες μέρες που οι ανά τον κόσμο χριστιανοί γιορτάζουμε τον ερχομό του Σωτήρα Ιησού Χριστού στη γη με την ενανθρώπισή Του, εγώ σα Μαρία γιορτάζω ουσιαστικά ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ! Για μένα αυτό είναι το βαθύτερο νόημα αυτής της "μητέρας των εορτών", η πίστη πως υπάρχει ελπίδα, αφού υπάρχει αγάπη στις καρδιές μας! Και δε μιλώ για αγάπη τυπική ή συμβατική, εννοώ την αληθινή αγάπη, αυτή την αγνή, άδολη, ανιδιοτελή αγάπη που ο Χριστός μας δίδαξε με την κατά σάρκα γέννησή Του κι έπειτα με τη θυσία Του.
Όχι, τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο μια ευκαιρία να στολίσουμε τα σπίτια μας & να ανταλλάξουμε δώρα, όπως προβάλλεται τελευταία! Είναι μια ευκαιρία να χαμηλώσουμε λιγάκι τα μάτια & τον υπέρμετρο εγωισμό μας & να κοιτάξουμε δίπλα μας, το συνάνθρωπό μας που μπορεί να μας έχει με οποιονδήποτε τρόπο ανάγκη, που μπορούμε να τον συνδράμουμε (όχι μόνο οικονομικά μα & μόνο με ένα γλυκό μας λόγο) & να του χαρίσουμε κι εκείνου μια στάλα ελπίδας! Όπως ακριβώς ο Χριστός μας, που για να μας βοηθήσει & να μας φωτίσει το δρόμο στα κατασκότεινα μονοπάτια της κακίας που ο άνθρωπος στην ιστορία του ανά τους αιώνες έχει βιώσει, θέλησε να γεννηθεί δίπλα μας σαν απλός & φτωχός άνθρωπος, να πασχίσει για όλους μας μα & εντέλει να θυσιαστεί, βιώνοντας έτσι όλο τον πόνο, την κακία μα & την αγάπη & την αφοσίωση που όλοι μπορεί να βιώνουμε στη ζωή μας! Δείχνοντάς μας έτσι πως η αξία στη ζωή βρίσκεται στην προσφορά, στη βοήθεια, στο "δίνειν" στους ανήμπορους...!

Έτσι λοιπόν κι εγώ, που έχω την τύχη σ΄αυτή τη ζωή να ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ, γιορτάζω & φέτος με την ευκαιρία της γέννησης Του Κυρίου, την ύπαρξη της ελπίδας στη ζωή μας, της ελπίδας πως υπάρχει Θεός μα υπάρχει & Άνθρωπος...!

Σας φιλώ γλυκά & σας εύχομαι τα καλύτερα!
Ένα άλλο πολύ όμορφο πραγματικά κείμενο για το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων θα βρείτε εδώ !

*Όσοι είστε γονείς μικρών παιδιών αλλά & όσοι πρόκειται να αγοράσετε εν όψει της Πρωτοχρονιάς, δώρα σε μικρά παιδιά, ρίξτε οπωσδήποτε μια ματιά στο προηγούμενό μου post: θα είναι για το καλό των αγαπημένων σας παιδιών!
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ





"ΕΠΩΝΥΜΑ" ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ!

"ΠΕΡΙΠΟΥ 848.000 παιχνίδια της κούκλας Barbie, Dora, Δεινόσαυροι και προϊόντα της Fisher-Price, που έχουν κατασκευαστεί στην Κίνα, ανακάλεσε η μεγαλύτερη βιομηχανία παιχνιδιών στον κόσμο, Mattel Inc., των οποίων τα χρώματα ενδέχεται να περιέχουν υπερβολικά επίπεδα μολύβδου. Αυτή ήταν η τρίτη ανάκληση της εταιρείας πέρισυ τέτοιο καιρό (& δεν ξέρω πόσες ακολούθησαν).

Τα 11 παιχνίδια που αποσύρθηκαν, περιλαμβάνουν την κουζίνα της Barbie, το σαλόνι και άλλα έπιπλα, τη Barbie που βγάζει βόλτα το σκυλάκι της κρατώντας τη σακκούλα για τις ακαθαρσίες του ζώου, καθώς επίσης και τα παιχνίδια προσχολικής ηλικίας της Fisher-Price, Geo Trax Locomotive και τα ντραμς Bongo Band. Δεν έχουν αναφερθεί τραυματισμοί από τα παιχνίδια, σύμφωνα με ανακοίνωση της Mattel.

«Αποτέλεσμα των ερευνών που βρίσκονται σε εξέλιξη, ανακαλύψαμε και άλλα ακατάλληλα προϊόντα», ανέφερε ο ανώτατος εκτελεστικός διευθυντής της εταιρείας, Robert Eckert στην ανακοίνωση, συμπληρώνοντας: «Ζητάμε συγγνώμη ξανά σε όλους και υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να επικεντρώνουμε το ενδιαφέρον μας στην ασφάλεια και στην ποιότητα των παιχνιδιών που κατασκευάζουμε».

Η Mattel έχει ανακαλέσει 22 εκατ. προϊόντα που έχουν κατασκευαστεί στην Κίνα από τις αρχές του Αυγούστου του 2007. Αμερικανοί αξιωματούχοι έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για τα ελαττωματικά προϊόντα από την Κίνα, μεταξύ των οποίων θαλασσινά που περιέχουν επικίνδυνα φάρμακα, οδοντόπαστες που περιέχουν αντιψυκτικά και τροφές οικόσιτων ζώων που περιέχουν χημικά τα οποία χρησιμοποιούνται στην παραγωγή πλαστικών.

Τα παιχνίδια της Mattel που ανακλήθηκαν τον περασμένο μήνα περιείχαν επικίνδυνα επίπεδα μολύβδου στα χρώματα ή είχαν μαγνήτες, που τα παιδιά κινδύνευαν να καταπιούν. Η Mattel, με έδρα το Ελ Σεγκούντο της Καλιφόρνια των ΗΠΑ, αποσύρει παιχνίδια από τα ράφια των καταστημάτων σε περίοδο εορτών, η οποία αποτέλεσε το 69% των πωλήσεών της το 2006.

Σημειώνεται ότι περίπου το 65% των παιχνιδιών της Mattel κατασκευάζονται στην Κίνα. Περίπου το ήμισυ αυτών κατασκευάζονται σε ιδιόκτητα εργοστάσια της εταιρείας.

Σύμφωνα με τη σημερινή ανακοίνωση της εταιρείας τα εν λόγω παιχνίδια ήταν 530.700 στις ΗΠΑ και 317.400 διεθνώς. Σύμφωνα με την αρμόδια αρχή προστασίας καταναλωτών των ΗΠΑ, περίπου 774.000 παιχνίδια ανακλήθηκαν στη χώρα. Τόσο η Mattel όσο και η αρχή δεν ήταν σε θέση να απαντήσουν άμεσα για τη διαφορά των δύο αριθμών.

Οι μετοχές της Mattel, που κατασκευάζει επίσης τα παιχνίδια Hot Wheels και τα αυτοκίνητα Matchbox, σημείωναν άνοδο 34 σεντς, ποσοστό 1,6%, φθάνοντας στα 21,97 δολ. η μία στις 4:25 μ.μ. στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης (NYSE), πριν από την ανακοίνωση της ανάκλησης των παιχνιδιών.

Οι καταναλωτές μπορούν να επισκέπτονται την ιστοσελίδα της εταιρείας για να δουν τα ελαττωματικά παιχνίδια: http://www.service.mattel.com & http://www.cpsc.gov "

Πηγή : Naftemporiki.gr


"Ο διευθυντής του εργοστασίου της κινεζικής εταιρείας Lee Der Industrial, η οποία κατασκεύαζε παιχνίδια για λογαριασμό της Fischer-Price, αυτοκτόνησε μετά την ανάκληση από την αγορά παιχνιδιών της Mattel AEBE, επειδή περιείχαν μόλυβδο.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Southern Metropolis της Καντόνας, ο Ζανγκ Σουχόνγκ βρέθηκε το Σάββατο νεκρός σε αποθήκη του εργοστασίου του, ενώ έφερε σημάδια στο λαιμό. Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο προμηθευτής της χρωστικής ουσίας ήταν φίλος του.

Το εργοστάσιο κατασκεύαζε παιχνίδια για λογαριασμό της Fisher-Price του ομίλου Mattel. Η εταιρεία ανακάλεσε 1,5 εκατομμύριο παιχνίδια, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται ο Έλμο και το Μεγάλο Πουλί (από το Sesame Street) η Ντόρα & ο Ντιέγκο, εξαιτίας της ύπαρξης επικίνδυνης χρωστικής ουσίας με βάση τον μόλυβδο.

Την περασμένη εβδομάδα οι κινεζικές αρχές διέκοψαν τις εξαγωγές της εταιρείας, καθώς και των προϊόντων άλλου εργοστασίου τα παιγνίδια του οποίου περιείχαν παρόμοια χρωστική ουσία.

Pηγή: in.gr"

Κι εγώ τώρα δεν μπορώ να μην αναρωτιέμαι: Πώς θα ενημερωθεί για όλα αυτά τα "επώνυμα" αλλά τρομερά επικίνδυνα για την υγεία των παιδιών μας παιχνίδια, ο κόσμος;;;; Γιατί κανένας αρμόδιος φορέας δε λέει τίποτε για το τόσο σοβαρό αυτό θέμα; Πώς μπορούν να αδιαφορούν για την υγεία των παιδιών μας;;; Γιατί δεν έχουν αναρτηθεί λίστες με όλα τα παραπάνω παιχνίδια στις εισόδους των παιχνιδοπωλείων;;; Κάντε τον κόπο, μπείτε στα links ( http://www.service.mattel.com & http://www.cpsc.gov ) & δείτε προσεχτικά τις λίστες των παιχνιδιών που ανακλήθηκαν! Έτσι θα μπορέσετε, έστω & καθυστερημένα, αφενός να πετάξετε τα επικίνδυνα παιχνίδια με τα οποία μπορεί να παίζει το παιδάκι σας, αλλά & αφετέρου να μην αγοράσετε φέτος τουλάχιστον κανένα από αυτά...

* ΥΣ: Ξέρετε πως σύμφωνα με έρευνες της τελευταίας εικοσαετίας ο μόλυβδος (τον οποίο "φορτώνουν" απλά στη μόλυνση του περιβάλλοντος) ενοχοποιείται για πολλές πλέον μορφές αυτισμού;;; Ξέρετε πως σε όλα τα αυτιστικά παιδιά έχουν παρατηρηθεί αυξημένα επίπεδα μολύβδου στο αίμα;;;

Συγνώμη εάν σας τρόμαξα, όμως αυτή είναι μία από τις τρομακτικές αλήθειες που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια σ΄αυτή τη χώρα κι επειδή οι μέρες των γιορτών είναι πάντοτε ημέρες χαράς & για τους μικρούς μας αγγέλους που τις περιμένουν για να πάρουν τα δώρα τους, ένιωσα χρέος μου να σας ενημερώσω...
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ










Είναι κάποια παιδιά που θαρρείς & είναι καταραμένα...

Ξέρω, σας χαλάω τη διάθεση πρωί-πρωί όμως αξίζει. Γιατί τίποτε δεν είναι πιό σημαντικό από το να σωθούν μερικές αθώες ζωούλες! Αυτά τα παιδάκια (& άλλα πολλά & σε εικόνες ακόμη μεγαλύτερης εξαθλίωσης) παρότι δεν έχουν φταίξει σε τίποτε, μόνο & μόνο επειδή είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε περιοχές του πλανήτη φτωχές, άνυδρες, όπου η πείνα, η αμάθεια (βασικός λόγος εξάπλωσης του AIDS) αλλά & οι πόλεμοι τις έχουν κυριολεκτικά ρημάξει, δεν έχουν απολύτως κανένα μέλλον... Σε όλες αυτές τις περιοχές (Αιθιοπία, Νιγηρία, Ουγκάντα, κ.λ.π.) χιλιάδες παιδιά αποδεκατίζονται καθημερινά από το λιμό, την ξηρασία, τις αρρώστιες... Και όλα τους πεθαίνουν αργά & βασανιστικά, εξαθλιώνεται πρώτα ολοκληρωτικά ο οργανισμός τους, σβήνει το ανοσοποιητικό τους σύστημα & τα έρημα καταλήγουν σε συνθήκες εντελώς απάνθρωπες, συνθήκες που εμείς μόνο με μια λέξη θα μπορούσαμε να τις περιγράψουμε: ΦΡΙΚΗ...

Την ίδια στιγμή που εμείς όλοι εδώ στις ευνοημένες-ευλογημένες περιοχές του πλανήτη έχουμε γίνει υπερκαταναλωτικά κτήνη, την ίδια στιγμή που εμείς αγοράζουμε στα δικά μας παιδιά το ένα παιχνίδι μετά το άλλο & επιλέγουμε τα ρούχα τους από μια πληθώρα "επώνυμων" καταστημάτων, την ίδια στιγμή που τα δικά μας παιδιά πετάνε με ευκολία το δικό τους γάλα για να φάνε π.χ. σοκολάτες ή χίλιες-δυό άλλες αηδίες, εκεί, στην άλλη άκρη του πλανήτη μας (τόσο μακρυά μα & τόσο κοντά ταυτόχρονα) κάποια (αναρίθμητα) άλλα παιδάκια βασανίζονται με τρόπο εντελώς ανίερο από την ασιτία, τις λιμώξεις & πεθαίνουν αβοήθητα...
Ούτε σε ζώα δεν αξίζει βέβαια τέτοια μοίρα! Εμείς εδώ που έχουμε τόσο ευαισθητοποιηθεί για να σώζουμε καθημερινά όπως μπορούμε ο καθένας τα ζωάκια του πλανήτη μας από τους κυνηγούς, τις πυρκαγιές, την εξαφάνιση, ας σκεφτούμε πως εκτός από τα ζώα, υπάρχουν κι όλες αυτές οι παιδικές ψυχές που έχουν την ανάγκη μας! Γιατί τα παιδιά αυτά δεν είναι ούτε κατώτερα, ούτε ανάξια να λάβουν αγάπη! Δεν είναι παιδιά κανενός κατώτερου Θεού! Έχουν ίσα δικαιώματα με τα δικά μας παιδιά, μόνο που κανείς δεν τους το είπε & κανείς δεν τους τα έδωσε...

Ας πάψουμε πια να εθελοτυφλούμε (ξέρω, δεν είναι ωραίο θέαμα οι φωτογραφίες που σας έδειξα, ούτε ευχάριστο το θέμα μου σήμερα) κι ας γίνουμε εμείς όλοι οι Θεοί που θα τα βοηθήσουν! Γιατί πραγματικά όσα κι αν διδάσκουν του κόσμου όλου οι θρησκευτικές οργανώσεις, εγώ ξέρω πως τον Θεό τον έχουμε όλοι μέσα μας, στην καρδιά μας, στη θέλησή μας να συνδράμουμε, όταν το θέλουμε γινόμαστε παντοδύναμοι!!!
Έστω κι από 10 ευρώ να στείλουμε (με όποιο τρόπο) ο καθένας μας (8ευρώ κοστιζει ένα σετ με 10 ευχητήριες κάρτες!), έστω & το 1 από τα δέκα να φτάσει στον προορισμό του (γιατί δεν ξέρω όλες οι εμφανιζόμενες ως ανθρωπιστικές οργανώσεις κατά πόσο πραγματικά βοηθούν), πάλι αυτό το ένα ευρώ μπορεί σίγουρα να σώσει τουλάχιστον μια ζωούλα προσφέροντάς τους ένα εμβόλιο, λίγο νεράκι, λίγο γαλατάκι!


Μέρες που είναι, σίγουρα όλοι μας θα στείλουμε στους αγαπημένους μας χριστουγεννιάτικες κάρτες. Κι αν κάποιοι δεν είχατε σκοπό να το κάνετε, κάντε το μόνο & μόνο για να σώσετε φέτος κάποιο παιδάκι από βέβαιο θάνατο! Αγοράστε τις κάρτες αυτές από εδώ κι αν θέλετε & μπορείτε κι άλλα όμορφα δωράκια που μπορεί να σας χρειαστούν. Επίσης, μπορείτε να γίνετε μέλη της οργάνωσης UNICEF με μόλις 15 ευρώ ετήσια συνδρομή(!) ή ανάδοχοι κάποιων από αυτά τα παιδιά με μόλις 20ευρώ το μήνα(!), αν το σκεφτείτε θα δείτε πως τα ποσά είναι πολύ μικρά, όλοι μας μπορούμε να τα κόψουμε από κάτι άλλο εντελώς ασήμαντο (μειώστε το κάπνισμα, εγώ αυτό έκανα!) & να νιώσουμε την αγαλίαση πως βοηθάμε ουσιαστικά κάποια παιδιά που τόσο μας έχουν ανάγκη! Δεν είναι δυνατό να νιαζόμαστε τα ζώα (καλά κάνουμε, αλλά ας βοηθήσουμε πρώτα τους ανθρώπους που αποδεκατίζονται κυριολεκτικά), να παριστάνουμε τους πολιτισμένους & να μη καταβάλλουμε όλοι μας κάθε δυνατή προσπάθεια για να συνδράμουμε σε τέτοιες καταστάσεις... Και στο κάτω-κάτω, αφού τελικά όλοι μπορούμε, γιατί να μην το κάνουμε;;;
Σας φιλώ γλυκά, ελπίζοντας σήμερα να σας προβλημάτισα θετικά!
Ετικέτες 15 σχόλια | | edit post
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ




ΆΝΤΡΕΣ ΓΙΑ ...ΦΙΛΗΜΑ (& όχι μόνο)!

Ποιά από τις 2 εικόνες επιλέγετε;! Μα φυσικά την πρώτη, σωστά; Απόλυτο δίκιο έχετε, γιατί να σας αρέσει μια εικόνα που προβάλλει τη μιζέρια του γάμου, τη στασιμότητα, την ΉΤΤΑ (ναι!) όταν έχετε τη δυνατότητα να ενθουσιαστείτε με μια άλλη, η οποία με τρόπο σουρεαλιστικό μα & ρεαλιστικό ταυτόχρονα, απεικονίζει το πάθος, την ηδονή, το έντονο sex ;!!!
Λοιπόν, στο θέμα μου τώρα. Και το θέμα μου είναι το πόσο με εξιτάρουν οι άντρες που μετά το γάμο αντιμετωπίζουν τη γυναίκα τους ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που την αντιμετώπιζαν πριν απ΄αυτόν (χωρίς να τη θεωρούν δεδομένη) κι απ΄την άλλη πόσο δεν μπορώ να μην απεχθάνομαι τους άλλους κυρίους (& κυρίες, αλλά σα γυναίκα λογικό είναι να μιλώ για άντρες νομίζω), αυτούς που με το που παντρευτούν βολεύονται, ξεχνούν όλο τον ενθουσιασμό της σχέσης τους & καταλήγουν να ...κοιμούνται καθημερινά μπροστά στον καναπέ & στην TV!
Tις απόψεις μου για το γάμο, που για μένα δεν είναι τίποτε παραπάνω από απλή συμβίωση, τις έχω γράψει από καιρό & εδώ, ωστόσο επειδή βλέπω πολλλλλλλλλά ζευγάρια γύρω μου να ...κατακρεουργούν τη σχέση τους μόλις παντρευτούν, αποφάσισα να επαναφέρω το θέμα.
Οκ, ξέρω, θα μου πείτε πως είμαι άδικη, πως δεν είναι δυνατό να ευθύνεται μόνο ο άντρας, πως & η γυναίκα έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης όταν ο γάμος-σχέση του ζευγαριού πάει κατά ...διαόλου. Σαφώς & έχετε δίκιο, σαφώς & εμείς οι γυναίκες μπορούμε με τον τρόπο μας να σας ταρακουνήσουμε & να σας δώσουμε να καταλάβετε πως δεν είμαστε ικανοποιημένες με ένα "γεροντίστικο" τρόπο καθημερινότητας, πως επιθυμούμε ένταση στη ζωή μας, κ.λ.π, κ.λ.π.! Αλλά -ξαναλέω- πως αφενός επειδή είμαι γυναίκα θα μιλώ για τα ανδρικά λάθη κι αφετέρου στο παράδειγμα φίλων μας που έχω τώρα στο μυαλό μου, το μεγαλύτερο μέρος ευθύνης το φέρει ο άντρας, αφού η κοπέλα & δεν έχει επαναπαυθεί & δεν παραλείπει να του επισημαίνει πως πλέον τα πράγματα στη σχέση τους έχουν γίνει από βαρετά έως μίζερα...
Κι εγώ σαν τρίτη, δεν μπορώ να μην ανησυχώ για την έκβαση & αυτού του γάμου! Εννοώ δλδ πως με τέτοια βαρεμάρα που βλέπω από την πλευρά του συζύγου, με τέτοια αδιαφορία, με τόσο ωχαδερφισμό σε σημείο αναισθησίας πολλές φορές, θα κατανοήσω απόλυτα την κοπέλα, εάν κουραστεί να λέει τα ίδια & τα ίδια & αποφασίσει σε λίγο καιρό να χωρίσουν! Και καλά θα κάνει βέβαια!
Γιατί καρδούλες μου, ναι, σε σας τους άντρες μιλώ, ποιός σας είπε πως πλέον από τη ζωή μας το μόνο που θέλουμε είναι να παντρευτούμε-"αποκατασταθούμε", να κάνουμε παιδιά κι από κει & πέρα είμαστε ικανοποιημένες;;; Αυτό μπορεί να ίσχυε παλιά, με τις μανάδες ή τις γιαγιάδες μας, τότε που ο άντρας θεωρούνταν λόγω της εμποτισμένης από το μεγάλο διάστημα της τουρκοκρατίας αντίληψης, ότι είναι ο "άρχοντας", ο "αρχηγός" της οικογένειας, τότε που μόνο αυτός εργαζόταν ενώ η γυναίκα έπρεπε να παραμένει κλεισμένη μέσα στο σπίτι με μόνο της μέλημα τη φροντίδα του!
Τώρα όμως που τα πράγματα έχουν τόσο αλλάξει (επιτέλους), τώρα που & η γυναίκα εργάζεται & άρα έρχεται καθημερινά σε επαφή με κόσμο, τώρα πια το σπίτι, τα παιδιά, όλα όσα αφορούν στο ζευγάρι πρέπει να είναι εξίσου κοινό μέλημα & των δύο! Δεν μπορεί δλδ ο άντρας να γυρίζει στο σπίτι, να περιμένει το φαγητό του έτοιμο να το φάει, τα ρούχα του πλυμένα-σιδερωμένα να τα φορέσει, το σπίτι καθαρισμένο-συμαζεμένο & τα παιδιά τακτοποιημένα... Μα από ποιόν θα γίνουν όλα αυτά;;; Δεν μπορεί να μην καταλαβαίνετε τη σημερινή εποχή που ούτως ή άλλως, είναι επιβεβλημένη ανάγκη να εργάζεται & η γυναίκα (γιατί όλοι θέλουμε να ζούμε με "ανεβασμένο" επίπεδο, άρα & τα δικά της εισοδήματα είναι απαραίτητα στην οικογένεια), δεν μπορεί λοιπόν να μην καταλαβαίνετε πως κι εκείνη είναι κουρασμένη & δεν μπορεί -ούτε θέλει, ούτε πρέπει!- να τα κάνει όλα εκείνη μέσα στο σπίτι-οικογένεια!
Μαζί οφείλετε να διεκπεραιώνετε τις δουλειές του σπιτιού, από κοινού πρέπει να φροντίζετε για το διάβασμα-φροντιστήρια των παιδιών, ακριβώς γιατί & οι δύο είστε πλέον επικεφαλής* της οικογένειας! Και φυσικά & οι δύο έχετε ανάγκη ξεκούρασης, χαλάρωσης, όπως & ερωτικής εκτόνωσης! Όπως ακριβώς όταν ζούσατε ο καθένας μόνος του, εργένης ή φοιτητής για παράδειγμα, φροντίζατε για τα ρούχα σας, το σπίτι σας, τα ψώνια του, το φαγητό σας, έτσι & τώρα δεν μπορεί να μην κάνετε το ίδιο! Η γυναίκα σας δεν είναι ούτε η υπηρέτριά σας, ούτε το κορόιδο της υπόθεσης! Εάν κάνετε το λάθος να την αντιμετωπίσετε κατ΄αυτόν τον τρόπο, τότε έχετε σεις ο ίδιος υπογράψει τη θανατική καταδίκη του γάμου σας... Αντιθέτως, το έξυπνο θα είναι να την αντιμετωπίζετε απλά σα συγκάτοικο (αυτό είναι στην ουσία!), με την οποία συγκάτοικο έχετε φυσικά από κοινού τη μέριμνα του σπιτιού & των θεμάτων του, (εξάλλου στη ζωή ο/η σύζυγος είναι συνοδοιπόρος, είναι αυτή/ός που έχει αναλάβει τα ίδια βάρη με κάποιον άλλο) γιατί μόνο όταν της συμπεριφέρεστε έτσι της δείχνετε πως την εκτιμάτε & τη σέβεστε, σαν άνθρωπο αλλά & ως σύζυγό σας! Και άρα, ΜΟΝΟ τότε κι εκείνη θα μπορεί να έχει τη διάθεση (είτε από άποψη σωματικής κούρασης, είτε ψυχικής διάθεσης) να σας χαρίσει μοναδικές, αισθησιακές στιγμές ερωτικού πάθους, όπως παλιά, πριν παντρευτείτε...! Διαφορετικά, εσείς οι ίδιοι θα έχετε "ευνουχίσει" το γάμο σας, με την στενομυαλιά & την κουτοπονηριά σας ...
Σας φιλώ κι ελπίζω να έγινα κατανοητή!
(*Το επίθετο επικεφαλής δεν κλίνεται γραμματικά, οπότε δεν έχει πληθυντικό!)
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ



ΤΟ ΦΟΛΙΚΟ ΟΞΥ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ-ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗ ΚΥΗΣΗ;!
(Όχι, ΔΕΝ είμαι γιατρός)
UPDATE του προ-προηγούμενου post.


Ολόκληρη η προηγούμενη εβδομάδα ήταν για μένα αποκαλυπτική & εξαιρετικά ωφέλιμη! Ενώ ήμουν σε μια φάση της ζωής μου που, όπως θα διαβάσατε & στο προ-προηγούμενο post μου, ήμουν κατά-πελαγωμένη (& συγχωρήστε μου τη λεξηπλασία μα είναι πραγματικά η μόνη λέξη που αποδίδει ρεαλιστικά την κατάστασή μου) εξαιτίας του άγχους μου για την έκβαση & αυτής της εγκυμοσύνης μου (μετά από 4 παλίνδρομες κυήσεις) ξαφνικά όλα άλλαξαν!
Καταρχήν γιατί με το που έγραψα το συγκεκριμένο post & εξέφρασα δημόσια τα συναισθήματά μου, τη φοβία μου για το θέμα, τη μεγάλη μου ανησυχία, αμέσως ήταν κατά κάποιο τρόπο σα να «ξόρκισα τους δαίμονές μου»! Και μόνο από αυτή τη δημόσια κατάθεση του άγχους μου ήταν ξαφνικά σα να χτύπησα στη ρίζα της την αιτία που μου το προκαλούσε. Είναι πολύ σημαντικό βήμα στην ψυχολογία εξάλλου η «εξαγωγή» από μέσα μας των όσων μας αγχώνουν.
Έπειτα, πήρα από σας τόσο ενδιαφέρον, αγάπη, θάρρος & αισιοδοξία (με τα σχόλια αλλά & με τα emails που μου στείλατε) που ένιωσα πως πραγματικά σ΄αυτό δεν είμαι καθόλου μόνη, αφού πολλές από σας τις e-φίλες μου έχετε περάσει παλίνδρομες κυήσεις (η ανομολόγητη μάστιγα της εποχής μας;) τις οποίες μου εξομολογείστε για να με κάνετε να νιώσω καλύτερα & σας ευχαριστώ θερμά. Άλλη μια φορά που μου αποδεικνύεται πόσο αληθινή & ουσιαστική μπορεί να είναι η «ηλεκτρονική» (e) φιλία!!! Το μόνο που μπορώ να πω είναι απλά ΣΑς ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Αφού λοιπόν άρχισα καταρχήν να αισθάνομαι πιο θετική στην αντιμετώπιση του όλου θέματος, σκέφτηκα να ψάξω γενικά στο διαδίκτυο για οποιαδήποτε πληροφορία θα μπορούσα να συλλέξω σχετικά με τις παλίνδρομες κυήσεις! Το είχα κάνει & παλιότερα βέβαια αυτό, αλλά πιθανότατα τότε δεν υπήρχαν ακόμη στην ιατρική κοινότητα τόσα δεδομένα, μελέτες & έρευνες σχετικά με το θέμα, ενώ τώρα ειλικρινά στάθηκα τυχερή! Βρήκα αρχικά σε ένα forum ιατρικού-γυναικολογικού περιεχομένου
http://experts.pathfinder.gr/index.php?view=12&question_id=30996 την καταπληκτική για μένα απάντηση ενός γυναικολόγου σε μια κοπέλα που τον ρωτούσε μετά από μια παλίνδρομη πανικόβλητη (όπως ήμουν κι εγώ) τι πρέπει να προσέξει για να μην «ξαναπάθει» παλινδρόμηση στην εγκυμοσύνη της: της εξηγεί λοιπόν ο σοφός αυτός άνθρωπος πως συνήθως οι παλίνδρομες οφείλονται σε χρωμοσωμιακές ανωμαλίες των εμβρύων & της συνιστά να παίρνει καθημερινά 10-15mg φολικού οξέος πριν ακόμη ξαναμείνει έγκυος, το διάστημα που θα επεδίωκε να συλλάβει & οπωσδήποτε από την αρχή της κύησης!

Αυτό για μένα σαν πληροφορία υπήρξε ιδιαιτέρως σημαντική! Πράγματι (όπως έγραψα & σε σχόλιό μου στον φίλο Αθεόφοβο σε εκείνο το post) στην 4η δική μου παλινδρόμηση, ο γιατρός μου με είχε συμβουλεύσει να κάναμε απόξεση παρότι δε χρειαζόταν αφού ήμουν ακόμη μόλις 5 εβδομάδων έγκυος, για να στέλναμε τους διάφορους ιστούς του νεκρού πια εμβρύου για ιστολογικές εξετάσεις. Το είχαμε κάνει & τα αποτελέσματα των εξετάσεων μας είχαν δείξει πως πράγματι υπήρχε τριχρωμία (ένα είδος γενετικής ανωμαλίας) στο χρωμόσωμα 13 (δλδ το έμβρυο εάν ζούσε θα είχε μια πάθηση πιό βαρειά από το σύνδρομο Down). Και φυσικά παρότι είχα τρομάξει με τη διάγνωση αυτή, ωστόσο είχα καταλήξει στο ανακουφιστικό τότε για την ψυχολογία μου συμπέρασμα πως τουλάχιστον ήταν καλύτερα που παλινδρόμησε…
Έρχεται λοιπόν τώρα αυτός ο γιατρός με την απάντησή του στο forum να μου δώσει μια πιθανή εξήγηση, μια αιτία! Και συνειδητοποιώ πως αυτό ήταν που με τρέλαινε! Το να μην ξέρω το «γιατί» με άγχωνε ιδιαίτερα, αφού έτσι δεν μπορούσα να προφυλαχθώ από τίποτε κατά την επόμενη κύηση. Έφτιαχνα δε –όπως ήταν αναμενόμενο- με το μυαλό μου χίλια-δυό ακραία σενάρια για το τι μπορεί να ευθύνονταν: το τσιγάρο, τα χημικά της ατμόσφαιρας που αναπνέουμε, τα μανό(!), τις βαφές μαλλιών, τα καλλυντικά μου (που δεν είναι φυτικά), τη συσκευή που η πετικιουρίστα μου έκανε ποδόλουτρο (& έπαψα να πηγαίνω για αρκετό καιρό!), το κινητό μου, την ακτινοβολία των ηλεκτρονικών υπολογιστών (αφού & λόγω επαγγέλματος είμαι όλη μέρα σε τέτοιο περιβάλλον), το φούρνο μικροκυμάτων(παρεπιπτόντως: πράγματι οι έγκυες δεν πρέπει να πλησιάζουν όταν λειτουργεί σε απόσταση μικρότερη του 1,5 μέτρου), τα απορρυπαντικά, τα ασύρματα τηλέφωνα του σπιτιού(τα αντικατέστησα πάλι με καλωδιακά), τα ασύρματα δίκτυα όχι μόνο τα δικά μας μα & των γειτόνων (έχετε αναρωτηθεί πόσο επιβλαβή μπορεί να είναι για την υγεία όλων μας αλλά & πόσοι άλλοι εκτός από εσάς έχουν στη γειτονιά σας;), μέχρι & το μολυσμένο νερό που πίνουμε (πήγα & πήρα ψυγείο «ντουλάπα» που συνδέεται απευθείας με την παροχή ύδρευσης & φιλτράρει το νερό με ένα πολύ αξιόπιστο φίλτρο!)… Αλλά πάντοτε επαναλαμβανόταν η ίδια πονεμένη ιστορία: 4 ολόκληρες φορές οι εγκυμοσύνες μου παλινδρόμησαν. Πολύς καιρός & πολύ ταλαιπωρία κι ακόμη πιο πολύ στεναχώρια…
Ξεκινώ λοιπόν να ψάχνω πιο προσεκτικά στο net αυτή τη φορά για «έλλειψη φολικού οξέως»! Και βρίσκω πως πράγματι η έλλειψη του τόσο σημαντικού αυτού στοιχείου στον οργανισμό μας & ειδικά στις έγκυες προκαλεί μεγάλο αριθμό δυσπλασιών & ανωμαλιών στα έμβρυα, πως ειδικά κατά την κύηση ο γυναικείος οργανισμός έχει ανάγκη περίπου 400μικρογραμμαρίων φολικού οξέως την ημέρα (εξαιρετικά δύσκολο να ληφθεί αυτό το μέγεθος μόνο από τη διατροφή μας) & πολλές άλλες χρησιμότατες πληροφορίες των οποίων τα links θα παραθέσω στο τέλος του post μου, ώστε να μπορεί ο/η κάθε ενδιαφερόμενος/η να τα διαβάσει ιδίοις όμασι*. Πάντως η ουσία είναι πως ο ρόλος αυτής της "βιταμίνης" είναι ακριβώς να προφυλάσσει τους ανθρώπινους οργανισμούς (& τα έμβρυα) από δυσπλασίες αφού ουσιαστικά αναπλάθει τα σημεία του DNA μας τα οποία αρχίζουν να αλλοιώνονται από χίλιες-δύο καταστροφικές επιδράσεις (π.χ. συντηρητικά των τροφών που καταναλώνουμε, τοξικά, χημικά, κ.λ.π.).
Κι αρχίζω πια έπειτα κι απ΄αυτή την ανακάλυψη να σκέπτομαι το δικό μου ιατρικό ιστορικό: από 14 ετών γνωρίζω πως έχω έλλειψη σιδήρου & φολικού οξέως, κατά καιρούς όλη μου σχεδόν τη ζωή παίρνω θεραπείες σε μορφή βιταμινών. Ένα χρόνο πριν μείνω έγκυος στην κορούλα μου (η οποία Δόξα τω Θεώ είναι τώρα 2,5 χρονών & υγιέστατη) είχα ξεκινήσει ακριβώς μια τέτοια θεραπεία! Αυτό κι αν ήταν για μένα ανακάλυψη! Οπότε έτσι εξηγείται ωραιότατα & ιατρικά το ότι εκείνη η εγκυμοσύνη πήγε περίφημα! Αφού τότε ο οργανισμός μου είχε ανακάμψει από τη θεραπεία & οι «αποθήκες» του σε φολικό οξύ ήταν πλήρεις!
Κι έρχομαι στο καλύτερο: εδώ & ακριβώς ένα μήνα παίρνω πάλι φολικό οξύ (αμπούλες Fysiofol* των 15mg) καθημερινά γιατί ξυπνούσα το πρωί κι ένιωθα έντονη κόπωση σα να μην είχα ξεκουραστεί καθόλου το βράδυ, οπότε αφού γνώριζα πως ανέκαθεν είχα πρόβλημα με την έλλειψη σιδήρου & φολικού οξέως, σκέφτηκα αμέσως να αρχίσω τη χρήση του πάλι & το έπραξα. Τότε ήταν που ανακάλυψα & την τωρινή μου εγκυμοσύνη! Ω, μα αυτό για μένα ήταν καταπληκτική διαπίστωση! Επομένως σκέφτηκα πως έχω μεγάλες ελπίδες πια να πάει καλά αυτή η εγκυμοσύνη! Γιατί οκ, μπορεί όταν έμεινα έγκυος (περίπου 2 εβδομάδες δλδ πριν αρχίσω ξανά τη λήψη φολικού οξέως) ο οργανισμός μου να μην ήταν σε καλά επίπεδα όσον αφορά τη στάθμη αυτού, ωστόσο αφού ξεκίνησα σχετικά αμέσως τη λήψη του, μπορεί να πρόλαβα & να μην προκλήθηκαν ακόμη ζημιές στο έμβρυο! [*Fysiofol: φαρμακευτικό ιδιοσκεύασμα που περιέχει πρωτεϊνοηλεκτρικό σίδηρο σε συνδυασμό με φυλλινικό ασβέστιο & χρησιμοποιείται στην πρόληψη της αναιμίας της κύησης]
Έτσι άρχισα σοβαρά να ελπίζω! Να πιστεύω & να ελπίζω πως όλα θα πάνε μια χαρά & θα αποκτήσω σύντομα άλλο ένα (τουλάχιστον) υγιές μωράκι! Αλλά τώρα που ξέρω, σκέπτομαι με μεγάλη ανακούφιση πως κι αν ακόμη δεν πάει καλά τώρα, τουλάχιστον αφού δε θα σταματήσω τη λήψη του τόσο σημαντικού αυτού στοιχείου για τον οργανισμό μου έως ότου ξαναμείνω έγκυος, τότε οπωσδήποτε την επόμενη φορά (που θα έχουν «γεμίσει πια οι αποθήκες μου») θα πάει καλά!!! Και χαίρομαι!
Ξέρω, θα μου πείτε «μα δεν κουράστηκες να μένεις & να ξαναμένεις έγκυος;» Ε λοιπόν, ΟΧΙ δεν κουράστηκα! Ξέρετε τι πείσμα έχω;;; Αφού το θέλω κι αφού ξέρω πόσο μεγάλη υπόθεση είναι το να φέρνεις ένα παιδί-άγγελο στον κόσμο & να το ανατρέφεις, θα το παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις! Κατά τη δική μου ταπεινή άποψη τίποτε δεν αξίζει περισσότερο! Κι αφού το θέλω πραγματικά τόσο πολύ, σίγουρα θα τα καταφέρω!!!
Χθες πήγαμε επιτέλους στον γυναικολόγο μου. Ο σύζυγός μου είχε πολύ μεγάλη αγωνία, ενώ εγώ τον καθησύχαζα πως το μωρό θα ήταν μια χαρά! Δεν είχα καμμία συγκεκριμένη ένδειξη γι΄αυτό, απλά έτσι ένιωθα! Ο φίλος μας & γιατρός μου από την άλλη ήταν απαισιόδοξος, εξαιτίας του ιστορικού μου. Συγκεκριμένα μας είχε πει πως στατιστικά τουλάχιστον, κάθε παλίνδρομη κύηση που βιώνει μια γυναίκα μειώνει κατά 25% τις πιθανότητες να αποκτήσει τελικά αυτή ένα υγιές μωρό… Κι εγώ είχα κάνει –όπως σας έχω ήδη πει- 3 πριν γεννήσω την κόρη μου & μία μετά. Άρα, στατιστικά δεν είχα ήδη καμμία ελπίδα. Και πάντοτε παλινδρομούσαν πριν κλείσω 5 εβδομάδες κύησης, πριν ακόμη «δούμε» στον υπέρηχο την καρδούλα του παιδιού… Έτσι χθες που λογικά ήμουνα στην 7η εβδομάδα θα είχαμε μια 1η ουσιαστική ένδειξη, θετική ή όχι! Και την είχαμε: είδαμε ένα μωράκι τοσοδούλι, μόλις 1,30cm να κινείται συνεχώς, να κινεί τα χεράκια του (ΝΑΙ, έχει ήδη χεράκια!!!), ακούσαμε την καρδούλα του αλλά και την είδαμε!!! Δόξα τω Θεώ (τον όποιο Θεό αφού εγώ πιστεύω πως υπάρχει Θεός αλλά πως δεν μπορεί Αυτός να κάνει …γεωγραφικές εξαιρέσεις, άρα είναι Ένας) το μωρό μου ζει, είναι καλά μέσα στην κοιλίτσα μου, μας χαιρετάει… Ήταν η πιο συγκινητική μέρα της ζωής μου πραγματικά αυτή, πιθανότατα λόγω της μεγάλης μας αγωνίας!
Bέβαια θέλω εδώ να πω στις κυρίες που με διαβάζουν κι αντιμετωπίζουν αντίστοιχο πρόβλημα παλίνδρομων κυήσεων, πως σαφέστατα δεν ισχυρίζομαι πως είμαι εγώ πιο έξυπνη από τους γιατρούς (εξάλλου κι εμένα, όπως λέω στην αρχή αυτού του post γιατρός σε γυναικολογικό forum μου άνοιξε τα μάτια), ούτε πως ανακάλυψα εγώ τη σίγουρη μέθοδο αντιμετώπισης των παλίνδρομων κυήσεων. Σε καμμία περίπτωση δεν προτρέπω καμμία σας να αμφισβητεί τα λεγόμενα του γιατρού της! Αλλά επειδή κι όλες τις πληροφορίες που βρήκα γιατροί τις δίνουνε & επίσης όλα τα σχετικά γύρω από το συσχετισμό της ελλείψεως του φολικού οξέως στο γυναικείο οργανισμό & των κυήσεων που παλινδρομούν (ακριβώς λόγω της σοφίας της φύσης!) μου φαίνονται εμένα προσωπικά απολύτως λογικά, σκέφτηκα να τα καταθέσω δημόσια, ώστε να βοηθηθούν κι άλλες κοπέλες που βρίσκονται στην ίδια με μένα θέση! Εγώ πάντως τώρα ξέρω! Κι έχω & την απόδειξη της «πετυχημένης» εγκυμοσύνης στην κόρη μου μετά από τυχαία όμως χορήγηση επί ενός χρόνου φολικού οξέως! Στο κάτω-κάτω, ακόμη κι αν ο δικός σας γιατρός δεν ξέρει τα οφέλη στην αρχή της εγκυμοσύνης από τη χορήγηση φολικού οξέως (όπως ο δικός μου), εσείς μπορείτε απλά να το δοκιμάσετε! Αφού ούτως ή άλλως είναι μια απλή βιταμίνη (όπως ο σίδηρος & το ασβέστιο), εγκεκριμένη από τον ΕΟΦ, πωλείται ελεύθερα στα φαρμακεία & μάλιστα είναι από τα ελαχιστότατα φαρμακευτικά σκευάσματα που στις ενδείξεις του ΔΕΝ γράφει πως είναι επικίνδυνη κατά τη διάρκεια της κύησης αλλά αντιθέτως, πως ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ κατά την κύηση!!! Ρωτήστε τον γιατρό σας πριν τη λάβετε!
Φιλιά σε όλους αλλά (κύριοι επιτρέψτε μου σ΄αυτό το post να φανώ λιγάκι άδικη) κυρίως σε όλες!!! Και καλή τύχη εύχομαι σε όσες αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα, μέσα από την καρδιά μου!

Και τώρα μερικές σημαντικές επισημάνσεις κι αμέσως μετά τα links που σας υποσχέθηκα:
* Μπορεί να βρείτε ή να ακούσετε αναφορές στο φυλλικό(ή φυλικό) οξύ. Είναι το ίδιο στοιχείο, το φολικό οξύ.
* Προσέξτε όταν το παίρνετε καταρχήν να είστε με άδειο στομάχι κι έπειτα να το παίρνετε καλύτερα μαζί με χυμό ή να πίνετε αμέσως μετά λίγο χυμό. Αποφύγετε να πιείτε μετά τσάι, καφέ ή γάλα γιατί μειώνουν την απορρόφησή του από τον οργανισμό!
* UPDATE (Ή αλλιώς Τελευταία Ενημέρωση 2012): μέχρι σήμερα (Ιανουάριος 2012) έχω αναφέρει για το φυλικό οξύ σε περισσότερες από 20 κοπέλες που είχαν κι εκείνες αντιμετωπίσει παλινδρομήσεις: ΌΛΕΣ μα ΌΛΕΣ, αφού το συζήτησαν με τους γιατρούς τους -οι οποίοι τις διαβεβαίωσαν πως μόνο καλό θα μπορούσε να κάνει τόσο στις ίδιες όσο & στο έμβρυο η λήψη του- το έλαβαν ανελιπώς καθημερινά για μερικούς μήνες (3-4) πριν ξαναμείνουν έγκυες, συνέχισαν φυσικά κανονικότατα τη λήψη του & κατά την κύηση & ΌΛΕΣ μα ΌΛΕΣ απέκτησαν μωράκια!!!!!!!!!!!!! Δυστυχώς οι περισσότερες δεν μου επιτρέπουν να δημοσιεύσω τα στοιχεία τους, όμως είμαι πλέον απολύτως βέβαιη για την αποτελεσματικότητά του!
* Για να κατανοήσετε πόσο σημαντικό όφελος είναι για τον οργανισμό η λήψη φολικού οξέως, σας λέω πως σε γυναίκες που έκαναν χρόνια λήψη (αλλά πάντοτε στην προτεινόμενη δοσολογία των 10-15mg ημερησίως) παρατηρήθηκε σημαντικότατη θωράκιση του οργανισμού τους απέναντι σε σοβαρές μορφές καρκίνου, όπως καρκίνο του μαστού & καρκίνο του παχέως εντέρου!

  • http://panacea.med.uoa.gr/topic.aspx?id=411



  • http://www.fuego.xan.gr/index.php?tmp=2&pg=2&id=10018&



  • http://www.medlook.net/bali/pregnancy.asp



  • http://www.woman.com.gr/article_detail.asp?node_serial=001001002001&node_id=379&article_id=180



  • http://www.kalogirou.info/modules.php?name=News&file=article&sid=15



  • http://ektrosi.com/archives/64

  • ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ
    Στο φως μέρος της περιουσίας του ...μακαριστού Χριστόδουλου...

    Kανονικά σήμερα ήθελα να γράψω τη συνέχεια του προηγούμενου post μου, ωστόσο μια που δεν έχω πάει ακόμη σε γιατρό & άρα δεν έχω ακόμη εξελίξεις να σας πω, αποφάσισα να γράψω για κάτι που έμαθα σήμερα & μου έκανε πραγματικά ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ εντύπωση…

    « Ξεσφράγισαν το σφραγισμένο ιδιαίτερο δωμάτιο του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου στο Παλαιό Ψυχικό και βρήκαν πάρα πολλά αντικείμενα μεγάλης χρηματικής αξίας.
    Τα κατέγραψε επιτροπή την οποία αποτελούσαν δικαστικές αρχές, ο διευθυντής της αστυνομίας, ο εκπρόσωπος της εφορίας, ένας συμβολαιογράφος, ο αρχιερατικός επίτροπος Θωμάς Χρυσικός, ο πρώην αρχιερατικός επίτροπος Θωμάς Συνοδινός, ο γνωστός Βρεσθένης Θεόκλητος Κουμαριανός, και δύο διάκονοι του Χριστόδουλου.
    Τα πράγματα που καταγράφηκαν βρίσκονταν τόσο στο ιδιαίτερο δωμάτιο του Χριστόδουλου όσο και στα βεστιάριά του(= ιματιοθήκες) και στο υπόλοιπο ανάκτορό του.
    Μόνο τα μικροαντικείμενα τρεχούσης χρήσεως του δωματίου του ξεπερνούν σε αξία το ένα εκατομμύριο ευρώ.
    Αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά από τα καταγραμμένα.
    • 600 ζεύγη χρυσά ή αργυρά μανικετόκουμπα.
    • Απ’ αυτά τα 140 ζευγάρια έχουν διαμάντια και μερικά έχουν ζαφείρια.
    • Πάνω από 100 πολύτιμα χρυσά και αργυρά στυλό και πέννες ανεκτίμητης αξίας.
    • Πάρα πολλοί χρυσοί και αργυροί σταυροί ευλογίας με πολύτιμα πετράδια. Πολλές αρχαίες εικόνες.
    • 30.000 ευρώ και 9 χρυσές λίρες σε φάκελο για τον π. Θωμά Συνοδινό.
    • Ένας μεγάλος πολυτιμότατος πολυέλαιος Baccarat αξίας 50.000.ευρώ η ανώτερη φίρμα στον κόσμο.
    • Καναπέδες και πολυθρόνες του σαλονιού, των γραφείων και των δωματίων από τις δυό ακριβότερες φίρμες του κόσμου Versace και Armani.
    • Μεταξωτές κουρτίνες πολυτιμότατες από τις καλλίτερες φίρμες στον κόσμο σε όλο το ανάκτορο.
    • Εκατοντάδες λευκά πουκάμισα, τα περισσότερα μεταξωτά.
    • Εκατοντάδες μαύρα παντελόνια πανάκριβα.
    • Εκατοντάδες ζεύγη παπουτσιών όλα από τις δυο ακριβότερες φίρμες του κόσμου Sebago και Church’ s, απ’ αυτά που φορούν μόνο οι Άγγλοι πρίγκιπες, λόρδοι και άλλοι αριστοκράτες. Ο Χριστόδουλος φορούσε μόνο τέτοια παπούτσια, που το κάθε ζεύγος τιμάται πάνω από 1.000 χίλια ευρώ (Όταν ανατράπηκε ο δικτάτωρ των Φιλιππίνων Μάρκος, βρέθηκε ότι η γυναίκα του είχε 80 ζεύγη παπουτσιών, ακριβά βέβαια αλλά συνηθισμένα).
    • Τρεις δεκάδες σετ με καθημερινά δεσποτικά άμφια.
    • 50 επίσημες και μεγαλοπρεπείς αρχιερατικές στολές αξίας κατά μέσον όρο 300.000 ευρώ η κάθε μία.
    • 12 στέμματα ( μίτρες ) από χρυσό και πολύτιμους λίθους αξίας κατά μέσον όρο 300.000 ευρώ το καθένα. Κυρίως έχουν διαμάντια.
    • 100 εγκόλπια χρυσά και γεμάτα πολύτιμους λίθους, κυρίως διαμάντια και ζαφείρια, αξίας 100.000 ευρώ το καθένα.
    • 200 εγκόλπιοι σταυροί ίσης αξίας και παρόμοιας διακοσμήσεως ο καθένας.
    • 25 ποιμαντορικές ράβδοι (πατερίτσες) χρυσές και αργυρές και ελεφάντινες (φιλντισένιες) γεμάτες πολύτιμους λίθους, κυρίως διαμάντια και ρουμπίνια, αξίας κατά μέσον όρο 100.000 ευρώ η κάθε μία.
    • 40 απλές αργυρές ράβδοι (βακτηρίες, μπαστούνια) με ημιπολύτιμους λίθους, αξίας 20.000 ευρώ η κάθε μία.
    • Δύο υπερπολύτιμα δισκοπότηρα χρυσά, σκαλιστά έργα τέχνης, με πολύτιμους λίθους, δώρα το ένα του Βαρθολομαίου και το άλλο του πάπα Ρώμης Βενεδίκτου.
    • Δεκάδες χρυσά και αργυρά κηροπήγια (δικηροτρίκηρα).
    • Δεκάδες χρυσά και αργυρά επιτραπέζια κηροπήγια με πολύτιμους λίθους.
    • Πολλές δεκάδες αργυροί δίσκοι σερβιρίσματος και κεράσματος.
    • Δεκάδες αργυρές φρουτιέρες.
    • Εκατοντάδες δωδεκάδων ποτήρια αργυρά και κρυστάλλινα υψηλής αξίας.
    • Εκατοντάδες πανάκριβα αργυρά κρυστάλλινα και πορσελάνινα σερβίτσια ανυπολόγιστης αξίας.
    • Εκατοντάδες δωδεκάδες πανάκριβα χρυσά και αργυρά κουταλομαχαιροπήρουνα φίρμας Christofle, που είναι η ακριβότερη στον κόσμο.
    • Εκατοντάδες πορσελάνινες δωδεκάδες πιάτων.
    • Εκατοντάδες πορσελάνινες και αργυρές πιατέλες. Βαρύτιμες μεταξωτές κουρτίνες σε όλο το ανάκτορο.
    • Εκατοντάδες ζεύγη μεταξωτές πιτζάμες.
    • Δεκάδες μεταξωτές κλινοστρωμνές και μαξιλάρια.
    • Τέσσερις ζωγραφικοί πίνακες αμύθητης αξίας που ανήκουν στο Μουσείο Μπενάκη και τους νοίκιαζε με μηνιαίο μίσθωμα που του καθενός η αξία είναι όσο τα μηνιαία μισθώματα τριών μεγάλων και πολυτελών ρετιρέ.
    • Έξι γκραβούρες με πανάκριβο μηνιαίο μίσθωμα από το ίδιο Μουσείο.
    • Πάρα πολλά και πανάκριβα έπιπλα από πολύτιμα ξύλα υφάσματα μέταλλα και γυαλιά, φτιαγμένα από τις 4 μεγαλύτερες και ακριβότερες φίρμες στον κόσμο.
    • Τα αρχιτεκτονικά σχέδια για δύο βίλες-ανάκτορα του Χριστοδούλου, για να ξεκουράζεται, που θα κτίζονταν σε τεράστια οικόπεδά του πανύψηλης αξίας, ένα στην Ερμιονίδα και ένα στον Άγιο Ιωάννη Θεολόγο σε πανέμορφες τοποθεσίες.
    • Ένα τεράστιο ποσό (πολλά εκατομμύρια ευρώ), για να κτιστεί ειδικό μουσείο με την επωνυμία «Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος», για να φυλάγονται και να εκτίθενται εκεί σε κοινή θέα οι στολές, οι μίτρες, οι πατερίτσες, και όλα τα λειτουργικά και μη λειτουργικά κοσμήματα και σκεύη του Χριστόδουλου στους αιώνες των αιώνων, μαζί και με τα έξοδα συντηρήσεως τόσο του μουσείου όσο και των εκθεμάτων, και με τους μισθούς των υπαλλήλων του μουσείου…
    Πηγή: i-rm.blogspot.com (Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνός Σεπτεμβρίου 2008)
    Σημείωση: Το παραπάνω κείμενο, αναδημοσιεύεται με επιφύλαξη, καθώς ελέγχεται για το αληθές του περιεχομένου του, αν και επισήμως δεν φαίνεται να έχουν διαψευστεί τα οικονομικά στοιχεία που παρατίθενται. »


    Δική μου πηγή υπήρξε το: http://www.pare-dose.net/blog/?p=371

    Μετά από αυτό θέλω να πω & να γράψω άπειρα πράγματα καθώς με κατακλύζει η οργή… Αλλά επειδή εγώ νιώθω πραγματικά χριστιανή (σε πείσμα όλων σχεδόν των παπάδων που προσπαθούν να μας διώξουν με κάθε τρόπο μακριά από τη χριστιανοσύνη προκαλώντας την αηδία μας), θα αρκεστώ μονάχα σε ένα μεγάλο «ΚΡΙΜΑ»! Ο δούλος του Χριστού (=Χριστό-δουλος) αποδείχτηκε μόνο δούλος του πλούτου… Την ίδια στιγμή που χιλιάδες άνθρωποι γύρω του δεν είχαν να φάνε… Ούτε που μπορώ να φανταστώ πως θα νιώθουν σήμερα μαθαίνοντας τα παραπάνω όλοι αυτοί οι συνταξιούχοι, τα σκυφτά γεροντάκια που ενώ πραγματικά δεν έχουν να φάνε, όλη τους τη ζωή στερούνται για να πηγαίνουν ανελιπώς τις Κυριακές στην εκκλησία & να ρίχνουν πραγματικά "από το υστέρημά τους" στα παγκάρια... Κι από την άλλη, δεν μπορώ να μην πω το τετριμμένο: πόσα από αυτά τα αμύθητα πραγματικά πλούτη πήρε μαζί του;;;
    Εύχομαι πραγματικά όλα τα παραπάνω να είναι ψευδή, φοβάμαι όμως πως δεν είναι!

    * Από τη σύγχυση & το θυμό παρέλειψα να ευχηθώ σε όλους/ες όσους γιορτάζουν σήμερα. ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ!!!
    ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ




    "Η αισιοδοξία μου με σώζει" ή
    Τα Νέα μου & το λούκι που περνώ...

    Τα Νέα μου λοιπόν! Είμαι έγκυος! Ναι, το θέλαμε πάρα πολύ, ναι το επιδιώξαμε & ήρθε! Και τώρα καλούμαι να το αντιμετωπίσω... Ποιό, έ; Θα σας πω.
    Λοιπόν, όπως ήδη όσοι με διαβάζετε καιρό θα ξέρετε, έχω μια πολύ αληθινή & ζεστή σχέση με τον σύντροφο & σύζυγό μου το Στελλάκο μου κι έχουμε μια υπέροχη κορούλα 2,5 χρονών τη Σμαραγδούλα. Όλα μέχρι εδώ καλά. Τους τελευταίους μήνες συζητούσαμε το να κάνουμε δεύτερο παιδί, το είχαμε αποφασίσει. Δεν είμαι από τις γυναίκες που θέλουν οι ηλικιακές αποστάσεις των παιδιών τους να είναι μεγάλες για να "ξεκουραστούν" & οι ίδιες, αντίθετα, θεωρώ πως τα 3-4 χρόνια απόσταση από το ένα παιδί στο επόμενο είναι ιδανικά γιατί & το πρώτο έχει μεγαλώσει πλέον & αυτοεξυπηρετείται, αλλά & μεταξύ τους θα μπορούν να παίζουν σε 2 χρόνια περίπου. Έτσι λοιπόν, μια που αγαπάμε πολύ (ειδικά εγώ) τα παιδιά & αφού θέλουμε οπωσδήποτε να μεγαλώσει με αδερφάκι η μικρή (πιστεύοντας πως θα είναι πολύ καλύτερα για την ανάπτυξη του χαρακτήρα της) το αποφασίσαμε & ήρθε αμέσως! Δόξα τω Θεώ δεν είχα ποτέ πρόβλημα να συλλάβω. Από δω & πέρα όμως αρχίζει ο Γολγοθάς μου... Και δεν υπερβάλλω καθόλου!
    Πριν γεννήσω την κόρη μου είχα κάνει 3 παλίνδρομες κυήσεις. Δε θέλω να αναφερθώ εκτεταμένα στο τι είναι η παλίνδρομη κύηση γιατί είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία αφού ούτε η ιατρική ακόμη δεν ξέρει από τι προκαλείται & πώς μπορούν να την προλάβουν. Θα πω μόνο για όσους δε γνωρίζουν πως είναι κάτι σαν αποβολή: πεθαίνει το μωρό μέσα σου εντελώς ανεξήγητα & μάλιστα δεν έχεις κανένα σύμπτωμα, αίμα ή οτιδήποτε που θα σε βοηθήσει να το καταλάβεις. Εσύ απλά πας μια μέρα στο προγραμματισμένο σου με το γιατρό ραντεβού να δεις το μωρό που μεγαλώνει κι εκεί απλά παθαίνεις την πλάκα σου, αφού ο άνθρωπος βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να σου πει πως δυστυχώς το παιδί που έχεις μέσα σου έχει πεθάνει... Κι αν αυτό συμβεί τον πρώτο καιρό (δλδ μέχρι & το δεύτερο μήνα της εγκυμοσύνης) πρέπει να θεωρήσεις πως είσαι & "τυχερή" αφού δε θα χρειαστείς απόξεση ή τεχνητό τοκετό (όπως μια γνωστή μου που της συνέβη στον 5ο μήνα) για να "καθαρίσουν" τον οργανισμό σου από το νεκρό έμβρυο.
    Είχα λοιπόν 3 παλίνδρομες κυήσεις πριν γεννήσω την κόρη μου & μία όταν αυτή ήταν 8 μηνών, οπότε εντελώς απρογραμμάτιστα είχα ξαναμείνει έγκυος, κάτι το οποίο με είχε χαροποιήσει πολύ (η εγκυμοσύνη). Για καλή μου τύχη μέσα στην ατυχία μου & οι 4 μου συνέβαιναν στα πρώτα στάδια της κύησης.
    Θεραπεία για την ιστορία αυτή δυστυχώς ακόμη δεν υπάρχει, τουλάχιστον όχι αποτελεσματική! Λογικό, αφού οι γιατροί δεν μπορούν να βρουν από τί προκαλείται δεν μπορούν να βρουν & τη θεραπεία. Έτσι στις 2 από τις 4 με προτροπή των γιατρών μου έκανα μία ένεση (innohep) καθημερινά μόνη μου στην κοιλιακή χώρα & έπαιρνα & χάπια προγεστερόνης(utrogestan). Όλα αυτά καθαρά προληπτικά & σχεδόν "δοκιμαστικά" αφού δεν ξέραμε εάν θα είχαν αποτέλεσμα. Τα είχα τηρήσει κατά γράμμα, η κοιλιά μου είχε γίνει μελανή πραγματικά από τις ενέσεις, αλλά αυτό δεν με ένιαξε. Με ένιαξε βέβαια όταν ούτε αυτά είχαν αποτέλεσμα & πέθανε πάλι το μωρό. Δύο φορές. Τέλος πάντων, έχω αποφασίσει με καθαρά δική μου ευθύνη να ΜΗΝ κάνω αυτή τη φορά καμμία θεραπεία αφού δεν έχει βγει καμμιά καινούρια από ό,τι μου είπαν οι γιατροί. Ούτε καν εξετάσεις αίματος (τότε πήγαινα & έδινα κάθε 2η μέρα αίμα για να ελέγχουν την άνοδο της β χοριακής στον οργανιμσό μου, αυτό σαν ένδειξη για το αν το παιδί αναπτύσσεται κανονικά) κάνω.
    Εξάλλου & στην εγκυμοσύνη της κόρης μου πάλι δεν έκανα τίποτα, παρά τις έντονες τότε προτροπές των γιατρών & πήγε μια χαρά!
    Έτσι & τώρα λοιπόν, αρνούμαι να γίνω πειραματόζωο & μάλιστα σε μια θεραπεία που την έχω ήδη δοκιμάσει 2 φορές χωρίς αποτέλεσμα. Δεν το βλέπω λογικό: αφού & τις 2 φορές που την έκανα η κατάληξη ήταν ανεπιτυχής & αφού στην επόμενη εγκυμοσύνη τότε στην κόρη μου χωρίς καμμία θεραπεία & παρά τα άσχημα προγνωστικά (γιατί όσες περισσότερες παλινδρομήσεις σου συμβούν τόσο μειώνεται στατιστικά τουλάχιστον η ελπίδα να καταφέρεις να αποκτήσεις ένα γερό παιδί) εγώ τα κατάφερα, θέλω να πιστεύω πως θα τα καταφέρω ξανά να αποκτήσω & δεύτερο (& γιατί όχι & τρίτο!) παιδί!!! Είμαι από τη φύση μου ιδιαιτέρως αισιόδοξο άτομο & αυτή μου η αισιοδοξία με έχει βοηθήσει σε πολύ σημαντικές καταστάσεις στη ζωή μου. Στην παρούσα μάλιστα φάση ο γιατρός μου που τον αγαπώ πάρα πολύ & σαν άνθρωπο, μου είπε επί λέξη όταν αρνήθηκα να επαναλάβω τις ενέσεις: "αυτή σου η αισιοδοξία μας σώζει"! Και φυσικά δεν επέμεινε αφού έζησε ο ίδιος από κοντά την ιστορία με την κόρη μου!
    Εδώ όμως αρχίζουν τα άσχημα. Μπορεί να είμαι φύση θετικό άτομο, μπορώ να είμαι αγωνίστρια & πεισματάρα όταν κάτι το θέλω πραγματικά, ωστόσο σ΄αυτή τη φάση τα έχω βρει λιγάκι ...μπαστούνια. Ναι μεν πιστεύω με όλο μου το είναι (σχεδόν διαισθητικά!) πως εγώ θα αποκτήσω οπωσδήποτε κι άλλο παιδί αν όχι παιδιά! Ναι μεν το θέλω πραγματικά & μάλιστα τώρα μάλλον περισσότερο από πριν γεννήσω τη Σμαράγδα γιατί τώρα ξέρω, έχω ζήσει τη μαγεία, την απίστευτη ευτυχία, την ολοκλήρωση που σου προσφέρει ένα παιδί! Όμως!
    Τώρα έχω πολύ μεγάλο άγχος για να πάει καλά, κάτι που τις προηγούμενες φορές για μένα δεν υπήρχε, σχεδόν ούτε σαν λέξη! Τότε έλεγα "θα πάει καλά & αν δεν πάει τώρα, θα πάει την επόμενη φορά"! Ενώ τώρα, είμαι εξαιρετικά αγχωμένη, πράγμα περίεργο για μένα... Κοιμάμαι ελάχιστα τα βράδυα γιατί το μυαλό μου συνέχεια στριφογυρνά σε άσχημες καταστάσεις, το στομάχι μου είναι μονίμως ερεθισμένο & με πονά, το μόνο καλό είναι που έχω τώρα την κορούλα μου η οποία με κάνει συνέχεια να γελώ & με ηρεμεί! Και φυσικά η ανοχή του Στελλάκου μου & η υποστήριξή του, η βεβαιότητά του πως θα τα καταφέρω & η πίστη του σε μένα είναι επίσης δυνατοί μου σύμμαχοι!
    Αλλά κάτι πρέπει να κάνω για να ...με ελέγξω! Ειλικρινά με ξαφνιάζει ο εαυτός μου! Εγώ που πάντα ήξερα τί ήθελα & πώς θα το καταφέρω, τώρα τα έχω λιγάκι ψιλοχαμένα. Δεν μπορώ να μου επιβληθώ, να γελάσω με την ψυχή μου, να απομακρυνθώ από το πρόβλημα για να το προσπεράσω έτσι πολύ πιό εύκολα (αυτή ήταν η τακτική μου πάντοτε μέχρι σήμερα), να ηρεμήσω. Η ψυχολογία μου έχει έρθει τα πάνω-κάτω. Ο άντρας μου λέει πως αυτό είναι ένδειξη ότι η εγκυμοσύνη προχωρά μια χαρά & πως αφού στην εγκυμοσύνη της Σμαράγδας δεν είχα καθόλου άσχημα συμπτώματα, τώρα θα είναι & γιος! Εγώ από την άλλη σκέπτομαι: δε με νιάζει καθόλου ειλικρινά το φύλλο του μωρού, αρκεί να πάει καλά & να αποκτήσω & δεύτερο γερό μωράκι!
    Αλλά δεν το βάζω κάτω, θα το παλέψω. Τώρα πρέπει να είμαι στην αρχή του 2ου μήνα της κύησης, σε κάνα δυό εβδομάδες λέω να πάω στον γιατρό (εάν μέχρι τότε πάνε βέβαια όλα κατευχήν) & τότε φυσικά θα σας ενημερώσω για τις εξελίξεις. Ως τότε όμως, ευχηθείτε μου καλή τύχη! Ο επόμενος μήνας θα είναι για μένα πολύ δύσκολος & πολύ σημαντικός ταυτόχρονα.
    Να είστε καλά αγαπημένοι μου, Σας ευχαριστώ!
    ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ


    Πραγματικές συνομιλίες από γραμμή τεχνικής υποστήριξης εταιρείας ηλεκτρονικών υπολογιστών:

    Τεχνικός: -Τι είδους υπολογιστή έχετε;

    Γυναίκα πελάτης: - Έναν άσπρο...



    Πελάτης:- Ναι, γεια σας, δεν μπορώ να βγάλω τη δισκέτα από τον υπολογιστή μου.

    Τεχνικός:- Δοκιμάσατε να πατήσετε το κουμπί;

    Πελάτης:- Ναι, ναι, αλλά φαίνεται ότι έχει κολλήσει.

    Τεχνικός:- Περίεργο αυτό. Θα σας στείλω κάποιον να το δει.

    Πελάτης:- Αχ, όχι...περιμένετε...Δεν την έχω βάλει τη δισκέτα τελικά μέσα, είναι πάνω στο γραφείο μου...συγγνώμη.




    Τεχνικός:- Πατήστε στο εικονίδιο 'ο υπολογιστής μου' που βρίσκεται αριστερά στην Οθόνη.
    Πελάτης:- Αριστερά όπως το βλέπετε εσείς ή εγώ;




    Πελάτης: - Ναι, γεια σας, με λένε Μάρθα, δεν μπορώ να τυπώσω. Κάθε φορά μου βγάζει ένα μήνυμα 'can't find printer'. Πήρα τον εκτυπωτή και τον έβαλα ακριβώς μπροστά στην οθόνη, αλλά ακόμα μου λέει ότι δεν μπορεί να τον βρει...




    Πελάτης: - Ναι, το πρόβλημά μου είναι ότι δεν μπορώ να τυπώσω το κόκκινο χρώμα.

    Τεχνικός: - Ο εκτυπωτής σας είναι έγχρωμος;

    Πελάτης: - Εεεεεεε......ευχαριστώ.




    Τεχνικός: - Τι υπάρχει στην οθόνη σας τώρα κυρία μου;

    Πελάτης: - Ένα αρκουδάκι που μου πήρε ο φίλος μου από το σούπερ μάρκετ.




    Πελάτης: - Το πληκτρολόγιό μου δεν δουλεύει.

    Τεχνικός: - Είστε σίγουρος ότι είναι συνδεδεμένο στο πίσω μέρος του υπολογιστή;

    Πελάτης:
    - Όχι, δεν μπορώ να δω από πίσω.

    Τεχνικός: - Πάρτε το πληκτρολόγιο και κάντε 10 βήματα προς τα πίσω.

    Πελάτης: - Οk.

    Τεχνικός: - Το πληκτρολόγιο έρχεται μαζί σας;

    Πελάτης: - Ναι.

    Τεχνικός: - Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι συνδεδεμένο. Κοιτάξτε εκεί γύρω. Υπάρχει κανένα άλλο πληκτρολόγιο;

    Πελάτης:
    - Ναι, βλέπω ένα άλλο στο γραφείο...Α! Αυτό δουλεύει!





    Τεχνικός: - Το password σας είναι ένα μικρό γράμμα μ όπως λέμε 'μήλο', ένα κεφαλαίο Σ όπως λέμε 'σκύλος', και ο αριθμός 7.

    Πελάτης: - Το 7 μικρό ή κεφαλαίο;





    Πελάτης: - Δεν μπορώ να μπω στο internet.

    Τεχνικός: - Το password είναι σίγουρα σωστό;

    Πελάτης: - Ναι, είδα τον συνάδελφό μου που το έγραφε.

    Τεχνικός: - Και ποιο είναι το password;

    Πελάτης: - Πέντε αστεράκια.





    Τεχνικός: - Ποιο antivirus πρόγραμμα χρησιμοποιείτε;

    Πελάτης: - Το Netscape.

    Τεχνικός: - Αυτό δεν είναι antivirus.

    Πελάτης: - Αχ, συγγνώμη, το Internet Explorer





    Τεχνικός: (Μετά από μιάμιση ώρα εκπαίδευσης στη χρήση ενός λογιστικού προγράμματος σε υπάλληλο της εταιρείας που αγόρασε το πρόγραμμα & ο οποίος καλούνταν να το χειριστεί:) - Καταλάβατε; Εύκολο δεν είναι το πρόγραμμα;

    Πελάτης: - Κατάλαβα, πραγματικά πολύ εύκολο είναι, αλλά έχω μια απορία. Αυτό (δείχνει το mouse!) τί είναι;






    Πελάτης:
    - Ναι, γεια σας, έχω ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Ένας φίλος μου έβαλε ένα screensaver στον υπολογιστή μου, αλλά κάθε φορά που κουνάω το ποντίκι χάνεται...





    Πελάτης: - Γεια σας, γράφω το πρώτο μου e-mail.

    Τεχνικός: - Και ποιο είναι το πρόβλημά σας;

    Πελάτης: - Έγραψα το 'a' στην διεύθυνση, αλλά πώς θα βάλω το κυκλάκι γύρω του?




    Φαντάζομαι πως ξεκαρδιστήκατε & τα ευχαριστηθήκατε, ωστόσο φανταστείτε τί εκνευριστικό είναι για τους ανθρώπους που κάνουν αυτή τη δουλειά να πρέπει ανά πάσα στιγμή να ασχολούνται με τέτοιες ...ασχετίλες!
    Φιλιά βρε ατιμούλικα & να έχετε μια όμορφη εβδομάδα!
    ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

    Όταν ο Άντρας έχει κέφια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    To επανωφόρι της φωτογραφίας μου το έδωσε χθες βράδυ ο λατρεμένος μου σύντροφος & σύζυγος (με την πραγματική σημασία της λέξης*), σα δώρο-έκπληξη για τα γενέθλιά μου την Πέμπτη! Είναι ολομέταξο & άρα εποχιακό, ακριβώς δλδ ό,τι χρειαζόμουνα! Δεν είναι υπέροχο;!!!!!!!

    *Σύζυγος: ο/η που βρίσκεται στον ίδιο ζυγό! Απόλυτα σωστό δεν είναι αυτό; Αφού η συμβίωση-γάμος είναι όντως ζυγός, φέρει βάρη, προβλήματα & δυσκολίες... Αλλά όταν δύο μαζί, ενωμένοι άνθρωποι καλούνται να τα αντιμετωπίσουν όλα αυτά, τότε βέβαια είναι πολύ πιό εύκολο!

    Tον επόμενο μήνα έχει ο Στυλιανός μου γενέθλια! Ναι, εγώ είμαι στο ζώδιο Ζυγός με ωροσκόπο Σκορπιό κι εκείνος Σκορπιός με ωροσκόπο Ζυγό (αν έχουν τελικά καμμιά αξία τα ζώδια)!!! Αλλά το θέμα μου είναι άλλο: εγώ τί να του πάρω για τα γενέθλιά του; Ρίξτε ιδέες!
    Σας φιλώ γλυκά!
    ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ


    Aληθινό περιστατικό: "στημένο παιχνίδι"...
    Γνωρίζω καλά πως -όπως μου είπε & ο φίλος μου Αφεόφοβος σε σχόλιο στο blog του - "η εμπειρία δεν μεταβιβάζεται", ωστόσο σκεπτόμενη πως ίσως κάποια άτομα βοηθηθούν διαβάζοντας ορισμένες εμπειρίες μου, αποφάσισα να καταθέσω μερικές εδώ μέσα. Έτσι λοιπόν:

    Σάββατο βράδυ & έχω βγει με τη φίλη μου την Εύα για ποτάκι. Δεν τρελλαίνομαι να βγαίνω χωρίς τον καλό μου ούτε Σάββατο βράδυ που γίνεται χαμός, αλλά αυτή τη φορά η φίλη μου μου το ζήτησε γιατί "δεν ήταν στις καλές της" & δε θέλησα να της χαλάσω το χατήρι. Βγήκαμε λοιπόν οι δυό μας για να τα πούμε & να τη βοηθήσω -αν μπορούσα- να ξεσκάσει.
    Η Εύα είναι παντρεμένη με τον Αλέξανδρο, καλό παιδί, έξω καρδιά, με απίστευτο χιούμορ κι έχουν ένα μικρό παιδάκι κι αυτοί. Δε γνωριζόμαστε πάνω από μερικούς μήνες, αλλά κάνουμε όλο & περισσότερη παρέα. Αυτοί είναι πολύ συντηρητικοί & οι δύο ακόμη & στο ντύσιμο, αλλά κατά τα άλλα είναι μια χαρά ζευγαράκι. Κανείς απ΄τους δυό τους δεν είναι Ροδίτης, έτσι οι γνωριμίες τους στο νησί είναι περιορισμένες & μια που δείχνουν να επιζητούν πολύ τη συντροφιά μας (δεν περνάει μέρα που να μην τηλεφωνήσει είτε ο Αλέξανδρος στον καλό μου, είτε η Εύα σ΄εμένα), τον τελευταίο καιρό βρισκόμαστε πολύ τακτικά. Γελάμε πάααααρα πολύ στις συναντήσεις μας!
    Είμαι λοιπόν προβληματισμένη το Σάββατο που βγήκα μόνη μαζί της για το τί μπορεί να της συμβαίνει. Είναι πραγματικά κακόκεφη & μου ζητά αρχικά να πάμε σ΄ενα ήσυχο, αλλά πολύ όμορφο μπαράκι "για να μπορούμε να μιλήσουμε". Φυσικά δεν έχω αντίρρηση κι έτσι καταλήγουμε στο μπαρ "Christo's Garden"! Mια που ξέρω καλά το μαγαζί (& τους ιδιοκτήτες του) παραγγέλνω Martini dry που το λατρεύω (κι όχι Space ή Ice από τα εμφιαλωμένα που παραγγέλνω όταν δεν εμπιστεύομαι το κατάστημα) ενώ η φίλη μου ξεκινά με "πέρδικα". Περιμένω με αγωνία να μου πει τί συμβαίνει, αλλά εκείνη παρότι δείχνει στεναχωρημένη, σαχλαμαρίζει για αρκετή ώρα, μέχρι που ξαναπαραγγέλνουμε. Στο 2ο ποτό αρχίζω να τη ρωτάω περί τίνος πρόκειται. Ξεφυσά, κάθεται πιό κοντά μου κι αρχίζει να μου λέει πως με τον Αλέξανδρο "έχει πρόβλημα", πως "κοντεύει να σκάσει", πως "πρέπει σε κάποιον να μιλήσει επιτέλους"...
    - Δεν καταλαβαίνω, της λέω. Εσείς δείχνετε να τα πηγαίνετε μια χαρά.
    - Άσε τί δείχνουμε, μην ξεχνάς πως είναι & το παιδί στη μέση.
    - Δηλαδή;
    - Δηλαδή τα τελευταία 5 χρόνια δεν έχω έρθει σε ...οργασμό!

    Εγώ έχω μείνει κάγκελο, δεν ξέρω τί να πω κι απλά πίνω μια ακόμη γουλιά από το ποτό μου, το οποίο τελειώνει ήδη κι αυτό. Εκείνη ξαναπαραγγέλνει & χωρίς να με ρωτήσει παραγγέλνει & για μένα.
    - Βρε Εύα μου (της λέω), 5 χρόνια είναι πάρα πολύς καιρός. Δεν έχεις κάνει κάτι γι΄αυτό; Ο Αλέξανδρος τί λέει; Έχετε απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό;
    - Πήγαμε!
    - Και δεν μπόρεσε να σας βοηθήσει;
    - Πώς! Με συμβούλευσε να "μην έχω καθόλου αναστολές στο sex & να ζητώ να πάρω αυτό που πραγματικά θέλω"!
    - Ωραία, δίκιο είχε. Δεν είδες αποτέλεσμα;
    - Θα δείξει!
    - Δηλαδή;
    (Εδώ με πλησιάζει ακόμα πιό πολύ & ακουμπώντας το χέρι της πάνω στο γόνατό μου:)
    - Γι΄αυτό είμαστε σήμερα εδώ.
    - Δεν καταλαβαίνω, εγώ πώς μπορώ να βοηθήσω;
    - Είμαι ερωτευμένη μαζί σου!
    ............................................................

    Δεν σας κρύβω πως κόντεψα να πέσω από το σκαμπό που καθόμουνα! Ποτέ δε θυμάμαι να είχα νιώσει τόσο αμήχανα! Καταρχήν φρόντισα να της απομακρύνω αμέσως το χέρι από το γόνατό μου! Έπειτα είπα:
    - Ναι, αλλά ξέρεις Εύα (χωρίς "μου" αυτή τη φορά για να μην παρεξηγηθώ), εγώ δεν ελκύομαι από το γυναικείο φύλλο!
    Κατσουφιάζει αλλά χαζογελάει:
    - Το φοβόμουνα (απαντά). Εξάλλου δεν είναι η πρώτη φορά που στέκομαι τόσο άτυχη!
    - (Εδώ αρχίζω να εκνευρίζομαι:) Ρε Εύα, συγνώμη, αλλά ο Αλέξανδρος γνωρίζει αυτή σου την "τάση";
    - (Γελάει σαρκαστικά &:) Όχι βέβαια! Για τον Αλέξανδρο αυτό θα ήταν κάτι σαν προδοσία, θα τον εξόργιζε απίστευτα & φυσικά το πιό πιθανό είναι πως θα μου ζητούσε να χωρίσουμε.
    - Εγώ προσωπικά δεν τον αδικώ! Εφόσον προτιμάς το γυναικείο κορμί, τότε γιατί είσαι με σύντροφο άντρα; Δε θα ήταν καλύτερα, εάν ήσουν πιό ειλικρινής καταρχήν με τον εαυτό σου;
    - Ρε Μαρία, ξέρεις τώρα πως είναι: Η κοινωνία, οι γονείς μου, το παιδί...
    Προτιμώ να μην της απαντήσω, καθώς μπορεί για μένα τα πράγματα να είναι απλά & ξεκάθαρα, αλλά δεν μπορώ να μην της αναγνωρίσω & πως έχει δίκιο πως ζούμε σε προκατειλημμένη κοινωνία. Της λέω μόνο "πάντως εγώ νομίζω πως για να αλλάξει η κοινωνία σε τέτοια θέματα, πρέπει το κάθε άτομο που βρίσκεται σε ανάλογη θέση να πάψει να κρύβεται πίσω από μια οικογένεια & να διεκδικήσει το δικαίωμά του στη διαφορετικότητα!"
    - Ναι (μου λέει), αλλά εγώ ποτέ δεν ήμουν ιδιαίτερα γενναία...
    (Και συνεχίζει:) Τέλος πάντων, κάνε μου μια χάρη, αφού προφανώς δε θα ξαναβγούμε οι δυό μας, πάμε τουλάχιστον να πιούμε άλλο ένα ποτάκι σε κανένα πιό "ζωντανό" μαγαζί! Έτσι, για να μου δείξεις πως δε μου κρατάς κακία που εκφράστηκα ελεύθερα!
    Δίστασα να πω το οk, όμως η Εύα επέμενε, παρακαλώντας με να το κάνω για να τη βοηθήσω να ξεχάσει τον "πόνο" της! Τελικά αφού με διαβεβαίωσε πως θα ήταν μόνο για ένα ποτό ακόμη, πήγαμε. Σε ένα μάλλον "πιπινομάγαζο", αφού ήταν γεμάτο πιτσιρίκια (το πολύ μέχρι 19-20 χρονών), στο οποίο εγώ δεν είχα ξαναπάει, ούτε εκείνη είπε & γι΄αυτό ήθελε "να δει πώς είναι". Εδώ φυσικά παρήγγειλα Space (για να είμαι & σίγουρη πως δε θα μου φέρουν να πιω πετρέλαιο). Δεν υπήρχαν καρέκλες παρά μόνο λίγα σκαμπό στο μπαρ που όμως ήταν πιασμένα, έτσι στεκόμασταν με το ποτό στο χέρι & ψιλοκουνιόμασταν... Η διάθεσή μου φυσικά είχε πιάσει πάτο, όσο κι αν προσπαθούσα από ευγένεια να το παίξω άνετη. Πού να ήξερα πως με περίμενε και ...συνέχεια!

    Σε λίγο η Εύα άρχισε να ...παρα-κουνιέται, να χαζογελάει & πριν καλά-καλά το καταλάβω εγώ, μας είχε πλησιάσει ένας τύπος γύρω στα 35, με ντύσιμο του στυλ "είμαι γυμνασμένος εγώ, έχω μπράτσα & τα δείχνω", εντελώς άγνωστος σ΄εμένα, ο οποίος τη χαϊδολογούσε κι όλο & πλησίαζε κι εμένα...! Η "φίλη μου" μου τον σύστησε σαν απλά Δημήτρη, χωρίς να μου πει τί της είναι. Όμως, ήταν ηλίου φαεινότερο πως ο "Δημήτρης" βρισκόταν εκεί μετά από προσυνεννόηση που υπήρξε μεταξύ τους, γι΄αυτό & η Εύα επέμενε να πάμε οπωσδήποτε στο συγκεκριμένο μαγαζί! Εξάλλου, καθώς το κατάστημα αυτό ήταν στέκι μικρών ηλικιών, δεν κινδύνευε τόσο εκεί να πέσει πάνω σε γνωστούς του άντρα της!
    Εγώ πλέον είχα ξενερώσει εντελώς κι όσο έβλεπα τον τύπο να με πλευρίζει με ένα ηλίθιο χαμόγελο γόη, τόσο περισσότερο νευρίαζα. Κανονικά είμαι άνθρωπος που δύσκολα χάνει τα λόγια του, ή αλλιώς "δε μασάει", ωστόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση είχα μείνει τόσο άφωνη, που δυσκολευόμουν να φερθώ όπως θα ήθελα (δλδ να τη διαολοστείλω & να σηκωθώ να φύγω)! Όμως, δεν είμαι βέβαια & κορόϊδο για να γίνω έρμαιο στις ορέξεις του καθενός, εν προκειμένω & της καθεμιάς, έτσι τους την έφερα εγώ:
    Είπα πως πάω στο WC, εκεί πήρα τηλέφωνο τον καλό μου, του εξήγησα εν συντομία τα καθέκαστα & του ζήτησα να έρθει εκεί & καλά τυχαία & να κάνει πως δεν ξέρει τίποτα! Εκείνος -που δε χρειαζόταν να του το πω & 2η φορά- ήρθε πολύ γρήγορα (ένα από τα καλά της επαρχίας & ειδικά του νησιού είναι οι πολύ μικρές αποστάσεις) & έπαιξε τέλεια το ρόλο του "έκπληκτου"! Η Εύα κι ο τύπος τα έχασαν εντελώς, γιατί σίγουρα μόνο τέτοια εξέλιξη δεν περίμεναν, ενώ εκείνη πρέπει να ντράπηκε κιόλας γιατί ο άντρας μου είναι φίλος του Αλέξανδρου, του δικού της συζύγου, που εκείνη δεν έδειχνε να λογαριάζει καθόλου το συγκεκριμένο βράδυ... Εγώ με τον Στελλάκο μου αρχίσαμε να χορεύουμε στους "πιπινορυθμούς" αγκαλιά & να περνάμε -επιτέλους για μένα- ωραία! Εκείνη, αφού πια είχε χαλάσει η διάθεσή της, σιγά-σιγά με τον Δημήτρη της ξεμάκρυναν από κοντά μας μέσα στο χαμό από πιτσιρίκια που είχαν γεμίσει πια ασφυκτικά το μαγαζί (ήταν & άνοιξη, τότε που εδώ έρχονται τα σχολεία όλης της Ελλάδας για πενθήμερη) κι ούτε ξαναγύρισαν! Εμείς αφού χορέψαμε αρκετά κι εκτονωθήκαμε μια χαρά, φύγαμε κατά τις 3:30.
    Το πρωί όταν ξύπνησα, είδα στο κινητό μου ένα μήνυμα από την Εύα που έλεγε "στον Αλέξανδρο να ξέρεις, είπα πως είμασταν μαζί μέχρι τις 5 & κάτι που γύρισα σπίτι, πάντως έχασες!"...

    Το όλο θέμα μας προβλημάτισε πάρα πολύ τόσο εμένα όσο & τον Στέλιο μου: όχι μόνο για το ότι η Εύα μου την έπεσε, αλλά γιατί είχε & γκόμενο & κυρίως γιατί μου είχε στήσει ένα τόσο πρόστυχο παιχνίδι... Και βέβαια, γιατί θεώρησε δεδομένο πως εγώ δε θα έλεγα τίποτε από τα "κατορθώματά της" στον Αλέξανδρο, ο οποίος στο κάτω-κάτω ήταν εξίσου φίλος μου! Μετά απ΄αυτό εγώ ήθελα οπωσδήποτε να ενημερώσω τον άνθρωπο, γιατί θεωρούσα πως δεν του άξιζε τέτοια υποκρισία, ωστόσο ο Στέλιος με παρακάλεσε να μην το κάνω γιατί: πρώτον μπορεί να τον πληγώναμε & στην τελική μπορεί να μην μας πίστευε κιόλας & δεύτερον θα μπορούσε & να τα ήξερε όλα! Γιατί στην εποχή μας, πολλά είναι τα συμβατικά ζευγάρια που κάνουν ο καθένας τη ζωούλα του & ούτως ή άλλως, πολλά έχουν δει & μας τα μάτια μας! Έτσι. άκουσα την προτροπή του άντρα μου να μην του πούμε τίποτα κι απλά κόψαμε εντελώς τις επαφές με το συγκεκριμένο ζευγάρι, αν κι εγώ ένιωθα πως έτσι τον αδικούσαμε τον άνθρωπο. Αλλά εδώ είχα άδικο: καμμιά δεκαριά μέρες μετά την έξοδό μου με την Εύα, ήρθαν αιφινιδίως & οι δύο (η Εύα μαζί με τον Αλέξανδρο) στην εργασία μου (που ευτυχώς είναι δική μου επιχείρηση) για να μου ζητήσουν το λόγο που είχα ξαφνικά κόψει τόσο εγώ, όσο & ο Στέλιος την παρέα μαζί τους!!!
    Το πιστεύετε;! Κι αφού έμεινα για λίγο σιωπηλή από το θράσος της "κυρίας", μετά αποφάσισα πως ο καθένας μας πρέπει να έχει την ευθύνη των πράξεών του & τα είπα όλα στον Αλέξανδρο, μην παραλείποντας στο τέλος να του πω, πως θα μπορούσε εάν ήθελε, να ζητήσει κι από τον άντρα μου να του τα επιβεβαιώσει, τουλάχιστον τα περί του Δημήτρη. Εκεί όμως ήταν που με περίμενε το 2ο σοκ: ο Αλέξανδρος χαζογέλασε, μου είπε πως "πρέπει να παρεξήγησα" & πως "δεν ήθελαν για τίποτα να χαλάσουμε την ωραία παρέα μας από μικροπαρεξηγήσεις"!!!

    Αφού έμεινα για 2η φορά "παγωτό" από την έκβαση της ιστορίας, σκέφτηκα να του δείξω το μήνυμα της γυναίκας του στο κινητό μου, αλλά τελικά συμπέρανα πως δεν άξιζε, αφού προφανώς & οι δύο έπαιζαν ένα ρόλο & με είχαν γεμίσει ψέματα. Αναλογίστηκα επίσης, πως δεν επιτρέπω σε κανένα να παίζει παιχνίδια που με αφορούν πίσω από την πλάτη μου ή να λογαριάζει για μένα εν αγνοία μου & χωρίς να οξύνω τα πνεύματα, τους έστειλα από εκεί που ήρθαν! Τους είπα δλδ πως λυπάμαι, αλλά για μένα & το Στέλιο η παρέα είχε ήδη χαλάσει, όχι βέβαια γιατί αυτοί ήταν συμβατικό ζευγάρι (δικαίωμά τους) αλλά πολύ απλά, γιατί πλέον δεν μπορούσαμε να τους έχουμε καμμία εμπιστοσύνη!

    Αυτά τα "όμορφα" της εποχής μας & της κοινωνίας μας αγαπημένοι μου φίλοι... Σας τα έγραψα για να έχετε πλέον κι εσείς τα ματάκια σας ανοιχτά, μια που σήμερα, όλα μπορούν να συμβούν!
    ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ


    O Όλεθρος του Μικροαστού (Συνέχεια)
    Σας ζητώ & πάλι συγνώμη που δεν σας απάντησα στα σχόλια που μου γράψατε στο προτελευταίο μου post! Ήταν αγένεια, αλλά μερικές φορές τα συναισθήματα είναι πιό δυνατά από τους κανόνες συμπεριφοράς....

    Θα προσπαθήσω όμως να επανορθώσω τώρα, με το να κάνω post τα σχόλιά σας! Κι από δω θα σας απαντήσω. Πάμε λοιπόν:
    At 9/06/2008 1:59 μμ, nikiplos said…
    καλησπέρα... δεν ξέρω αν είναι βέβαια σωστό να τα ζυγίζουμε όλα με βάση το κόστος και το κέρδος... Βέβαια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες ήμουν και εγώ αντίθετος, γιατί πρέπει να ξοδεύεις ανάλογα με το βαλάντιό σου...
    Ξέρεις αυτά αποφασίζονται άνωθεν... θυμάσαι βέβαια τις ηλίθιες διαφημίσεις που δήθεν περάγαμε απο τη χαρά μας όταν ανακοινώθηκε το Άθενσ...
    Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα τότε έχασε μια μοναδική ευκαιρία για έργα υποδομής στην Επαρχία... Αυτά που έγιναν στο λεκανοπέδιο, τα "έφαγε η μαρμάγκα"... Ευτυχώς τουλάχιστον έγιναν τα παράπλευρα (Αττική Οδός, μετρό, προαστιακός). Αμφιβάλλω ότι θα ήταν ακόμη και σήμερα έτοιμα αν δεν ήταν οι ΟΑ2004... μαζί τους όμως έφεραν άλλο ένα ..εκατομύριο κόσμο στο Λεκανοπέδιο... για μετανάστευση αμφιβάλλω... έχουμε κακή φήμη...
    Εδώ που έιμαι ξέρεις έρχονται οι βολεμμένοι συμπατριώτες μας να ξεχειμάσουν, γιατί η Αθήνα πια δεν είναι ιν...
    Για αυτό και δεν έχω επαφή με κανέναν...
    Κρατείστε γερά εκεί στην επαρχία γιατί κρατάτε θερμοπύλες...
    χαιρετισμούς


    Καλέ μου Nikiplos, καλώς ήρθες στο blog μου! Συμφωνώ απολύτως μαζί σου πως ΔΕΝ πρέπει να τα ζυγίζουμε όλα με βάση το κόστος και το κέρδος! Κι εγώ μόνο για το πολύ μεγάλο πραγματικά για τη χώρα (κρίνοντας από τις συνέπειές του) θέμα των Ολυμπιακών το έκανα, γιατί όπως πολύ σωστά λες "πρέπει να ξοδεύεις ανάλογα με το βαλάντιό σου"! Άρα, όταν η Ελλάδα ήδη χρωστούσε (έλλειμμα είχαμε & τότε όπως τώρα, μόνο που τότε ήταν σημαντικά μικρότερο) ήταν τουλάχιστον απερισκεψία να αναλάβει ένα τόσο πολυέξοδο εγχείρημα... Γι΄αυτό & το κάνω θέμα! Γιατί ήταν απερισκεψία άλλων, στην οποία όμως ΔΕΝ μιλήσαμε, τους αφήσαμε να την κάνουν εις βάρος όχι μόνο δικό μας, μα & των γενιών που θα μας ακολουθήσουν. Φρίκη!
    Δεν με χαλάει που δεν έγιναν με αυτά τα χρήματα έργα στην επαρχία, μια που είμαι πεπεισμένη πως ούτως ή άλλως δεν επρόκειτο να γίνουν... Με χαλάει όμως αφάνταστα, το ότι τώρα τα έργα που εγώ θα πληρώνω για όσο θα ζω, αυτοί τα ξεπουλάνε ή τα αφήνουν να ρημάξουν... Την ίδια στιγμή που ο Έλληνας δεινοπαθεί για να "τα φέρει βόλτα" & για να τα ξεχρεώνει!
    Λέγοντας "μετανάστευση" καλέ μου, εννοούσα προς εύρεση εργασίας στο εξωτερικό, όπως κάποτε πήγαιναν οι παππούδες μας, επειδή η μάνα Ελλάδα δεν είχε τα μέσα να τους προσφέρει το ψωμάκι των παιδιών τους... Κάπως έτσι δε συμβαίνει & τώρα; Όταν οι Τράπεζες (οι μεγαλύτεροι κατ΄εμένα τοκογλύφοι) έχουν ήδη ξεκινήσει τις κατασχέσεις οικιών, λόγω απλήρωτων στεγαστικών δανείων;;;
    Τέλος πάντων, ίσως ακόμη δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα, όμως γι΄αυτό μίλησα τώρα για κόμμα bloggers (μια ιδέα έριξα), για να μη φτάσουμε στο σημείο που θα είναι όντως τραγικά!
    Τέλος, δεν ξέρω αν σε ζηλεύω που ζεις στη Γαλλία... Είναι σε πολλά καλύτεροί μας οι Γάλλοι. Αλλά & σε πολλά δε θα μας φτάσουν ποτέ! Την Αγαπώ κι εγώ πολύ τούτη τη χώρα (την Ελλάδα)! Και ακριβώς γι΄αυτό θυμώνω που οι πολιτικοί μας δεν τη νιάστηκαν ποτέ, που την ξεπουλάνε με τέτοια ευκολία, που θα αναγκάσουν πάλι κάποιους πολίτες της να την εγκαταλείψουν ίσως...
    Να είσαι καλά, να χαμογελάς & να συνεχίζεις να εμψυχώνεις την ...επαρχία! Το χρειάζεται!

    At 9/06/2008 4:31 μμ, zouri1 said…
    οτι και αν γινει,μην ξεχνας σε παρακαλω οτι φερω ηδη τον τιτλο του υπουργου


    Πώς να το ξεχάσω αυτό, καλέ μου Zouri ?! Ίσα-ίσα, ακριβώς λόγω αυτής σου της εμπειρίας θα μας φανείς πολύ χρήσιμος! Αν & από το Αθλητισμού μάλλον σε βλέπω να παίρνεις μετάθεση στο Πολιτισμού (τόσες γνωριμίες με τόσες αξιόλογες ξένες κυρίες, να μην τις αξιοποιήσουμε;)!

    At 9/06/2008 5:21 μμ, Ασκαρδαμυκτί said…
    Λοιπόν, έχουμε και λέμε: η τωρινή τραγική κατάσταση της οικονομίας δεν έχει να κάνει ούτε με τα έξοδα των Ολυμπιακών Αγώνων ούτε με αυτά που παρέλαβε η σημερινή κυβέρνηση!
    Σου υπενθυμίζω ότι πέρυσι τέτοιον καιρό είχαμε προεκλογική περίοδο και η κυβερνώσα παράταξη επέρονταν ότι επιτέλους είχε βάλει σε τάξη την οικονομία, είχε βγάλει τη χώρα απ' τη διεθνή επιτήρηση, μιλούσαν για "οικονομικό θαύμα Αλογοσκούφη" κλπ κλπ.
    Βέβαια, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και γρήγορα αποκαλύφθηκε η απάτη! Ο προϋπολογισμός που η ίδια η κυβέρνηση έφτιαξε μπάζει από παντού καθώς: α) τα έξοδα έχουν εκτροχιαστεί απ' την προσπάθεια μπουκώματος του κομματικού κράτους και β) τα έσοδα είναι φυσικό να υπολείπονται των υπερφίαλων και υπεαισιόδοξων προβλέψεων του Υπουργού σε συνδιασμό πάντα με τη πολιτική βούληση για μη ουσιαστική πάταξη της παραοικονομίας και φοροδιαφυγής!
    Η άποψη "όλοι ίδιοι είναι" δεν στέκει! Γιατί ερωτώ: η προηγούμενη κυβέρνηση διανοήθηκε ποτέ να φορολογήσει με 10% τους μικροεπαγγελματίες από το πρώτο ευρώ;
    Διανοήθηκε ποτέ να αυξήσει το ΦΠΑ όπως έκανε ο Αλογό το 2005; Και πολλά άλλα...
    Προσωπικά είμαι βεβαιος πως η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα κι αν υπάρξει σωστή και χρηστή διαχείριση μπορεί άνετα να θρέψει τα παιδιά της!
    Γι' αυτό στην κυβέρνηση των μπλόγκερς ζητώ να μου δώσετε το Υπουργείο Οικονομικών!


    Βρε Άσκαρ μου! Είχες δεν είχες, κομματικά μου απάντησες πάλι! Μα εγώ η καϋμένη γι΄αυτό έγραψα "Όχι, δε θέλω καθόλου να δικαιολογήσω με όλη την ιστορία των ολυμπιακών τη σημερινή κυβέρνηση! Γιατί ήξεραν πάρα πολύ καλά τί παρελάμβαναν, τί υπέρογκα χρέη είχε επωμιστεί η χώρα & παρόλα αυτά έταζαν & έταζαν & έταζαν προεκλογικά." Όμως θα συμφωνήσω κι εγώ μαζί σου, πως η Ελλάδα με σωστή διαχείριση μια χαρά μπορεί να γίνει αυτάρκης! Αλλά το θέμα είναι ΠΟΙΟΣ θα την κάνει αυτή τη διαχείριση;;; ΕΣΥ στο Οικονομικών, έ; Ε, λοιπόν μια χαρά θα τα πήγαινες! Το πολύ-πολύ οι τύποι με τα κότερα να μην σε πολυγούσταραν, αλλά αυτοί δεν μας απασχολούν, ούτως ή άλλως! Σε προτείνω λοιπόν!

    At 9/06/2008 6:41 μμ, ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said…
    Θα σταθώ εδώ, που έμμεσα σήμερα το έθιξα στα σχόλιά μου. Στο κομμάτι του Askard, που τα λέει ΟΛΑ: "Προσωπικά είμαι βεβαιος πως η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα (θα προσθέσω και αυτάρκης) κι αν υπάρξει σωστή και χρηστή διαχείριση μπορεί άνετα να θρέψει τα παιδιά της!
    ΄Οσο για τη συνονόματη.... εκδικείται μέσω του πλούσιου γάμου της όλο το πολιτικο σύστημα.
    Κατά βάθος ο φιλόδοξοι άνθρωποι μισούν όλο τον κόσμο ακόμη και τη γη που τους γέννησε...
    ΄Οσο για το κόμμα των bloggers... αντέχεις το φτύσιμο;
    Στη συνείδηση των πολλών είμαστε οι....ΑΡΓΟΣΧΟΛΟΙ....
    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές


    Γλυκιά μας Γλαρένια, απάντησα ήδη στον Άσκαρ για την αυτάρκεια της χώρας μας! Αλλά για το ...φτύσιμο, ΔΕΝ το δέχομαι! Στο χέρι μας είναι να μας πάρουν στα σοβαρά!!! Το θέμα είναι πως κάτι πρέπει να γίνει! Και τουλάχιστον όλοι εμείς οι bloggers έχουμε έναν τρόπο επικοινωνίας, αυτό μπορεί να γίνει μια πολύ καλή αρχή, δε νομίζεις;;; Σε φιλώ!

    At 9/07/2008 12:49 πμ, simela said…
    χαχαχααααααααααα
    σε διάβασα στο μειλ που μου 'στειλες....αποθέωση είσαι!!!
    συμφωνώ στην κάθε γραμμή του κειμένου σου!
    καλά αν ήταν στο δικό μου το χέρι τους ολυμπιακούς θα τους σταματούσα!
    ούτως ή άλλως καθαρός αγώνας δεν γίνεται, η ντόπα δουλεύει κι όχι η φυσική δύναμη του αθλητή!
    όσο για κόμμα των bloggers είμαι μέσα!
    μη με ξεχάσετε όταν το ξεκινήσετε έτσι;


    Συμέλα μου! Δεν ξέρω αν είμαι αποθέωση, ξέρω όμως πως δε γουστάρω να μη λέω αυτό που σκέπτομαι! Και στην προκειμένη σκέπτομαι πως αν είχαμε κι άλλους σαν εσένα να μας υποστηρίζουν, θα γινόμασταν σίγουρα εξουσία! Λοιπόν, το εννοώ, δεν ξέρω πότε & ποιός θα το ξεκινήσει, όμως σίγουρα εσύ θα είσαι μέσα! Γιατί η παρρησία σου & το τσαγανό σου θα μας είναι ιδιαιτέρως χρήσιμα!!! Να περνάς πολύ-πολύ όμορφα εκεί στα ξένα & θα τα λέμε!

    At 9/07/2008 12:52 πμ, αθεόφοβος said…
    Δεν ξέρω τι γίνεται αλλά πολλές φορές όταν μπαίνω στο μπλογκ σου το σύστημα κολάει και δεν ανοίγει τα σχόλια.Έχω την υποψία ότι πρέπει να φταίει η μουσική που γίνεται αυτό.
    Όσο για την κυρία που γράφεις που είναι προφανές ότι ψοφάει για προβολή τουλάχιστον αυτή από ότι λέγεται έβαλε και από την τσέπη της για πετύχουν οι αγώνες και μαζί και η προσωπική της φιγούρα και από ότι φάινεται δεν έβγαλε από αυτούς γιατί δεν έιχε και την ανάγκη να βγάλει.
    Εκέινη που την δίνει είναι εκείνη η τσιτωμένη μούμια με το νοσοκομείο των παιδιών με κακοήθεια που όλο μοστράρει σε διάφορες εκδηλώσεις για συλλογή χρημάτων αλλά δεν λεει να βάλει η ίδια το χέρι στην τσέπη για να το φτιάξει.


    Αθεόφοβε καλέ μου, καταρχήν όντως πρέπει να φταίει η μουσική, οπότε θα την αφαιρέσω για λίγο καιρό από τον κώδικα & βλέπουμε. Για την κυρία Γιάννα τώρα, για να πω την αλήθεια δεν τα έχω μαζί της, ξέρω (το έγραψα κιόλας) πως άλλοι ήταν πίσω από αυτή & απλά η ίδια ανέλαβε λόγω "γνωριμιών" να ...βγάλει το φίδι από την τρύπα! Ωστόσο, μια που όλη η ιστορία των Ολυμπιακών τότε της χώρας μας, ήταν απόλυτα συνυφασμένη με το πρόσωπό της, δεν μπορούσα φυσικά να μην της κάνω την ...τιμή να την αναφέρω!
    "Τσιτωμένη";! Εξαιρετικά πετυχημένο! Σχεδόν σα μούμια θα έλεγα εγώ! Αφού δεν μπορεί ούτε να γελάσει από το ...τσίτωμα! Μιλάει & έχει το ανέκφραστο ύφος του ...Βούδα! Μα δεν ξέρεις καλέ μου, για ποιό λόγο αυτές οι κυρίες "αφιερώνουν" τον πολύτιμο χρόνο τους σε αγαθοεργίες; Για προβολή, για να το παίζουν ανθρωπίστριες, αλλά & για να γλιτώνουν τα τεράστια ποσά που θα φορολογούνταν, εάν δεν είχαν προβεί στις δωρεές τους!!! Γιατί όντως κάνει δωρεές, μόνο που τις κάνει για να εκπίπτουν από το τεράααααστιο εκκαθαριστικό της...

    At 9/07/2008 11:03 πμ, spy said…
    OMORFH GITONIA!
    OSO TO KOMA TON BLOGGERS POY PROTEINEIS ,DEN EINAI K ASXIMH IDEA! ALLA TO BLEPO XLOMO! PERSI AN THIMASE TETOIA PERIPOY EPOXH ,STHN ATHINA OI BLOGERS EIXAN KANEI MIA EPITHXHMENI POREIA DIAMARTIRIAS!HTAN MIA KALI ARXI! ALLA META DEN YPHRXE SYNEXEIA! GIATI?
    K APANTO->AYTO POY SOY GRAFEI H FILI SIMELA PARANO TA LEEI OLA:"OSO GIA KOMMA BLOGGERS EIMAI MESA! MH ME KSEXASETE OTAN TO KSEKINISETE ETSI?"
    KALA NA PERNAS K PERNA K KAMIA VOLTA APO THN GEITONIA MOY!!


    Φίλε Spy, καλως ήρθες! Σε ευχαριστώ καταρχήν για τα θερμά σου λόγια σχετικά με την ομορφιά του blog-οσπιτικού μου. Δεν ξέρω εάν πραγματικά είναι όμορφο, μάλλον όμως είναι ...λιχούδικο(σοκολάτες βλέπεις σας σερβίρω με το template μου)!
    Χαίρομαι που είσαι μέσα εάν προκύψει προσπάθεια υλοποίησης της ιδέας μου! Κι όσο για το ότι δεν υπήρξε συνέχεια πέρισυ μετά την πορεία διαμαρτυρίας των bloggers, ΜΗΝ απογοητεύεσαι! Εν καιρώ, όταν το κλίμα θα είναι έτοιμο, όταν θα έχει ωριμάσει, τότε θα δεις που μπορεί να γίνει & κανένα θαύμα! Γιατί σκέψου: στην πετυχημένη πορεία που λες, δεν συμμετείχαν καν οι bloggers της επαρχίας!!! Οι οποίοι -να ξέρεις- δεν υπολείπονται καθόλου σε αποφασιστικότητα ή δυναμισμό, το αντίθετο θα έλεγα! Κι έπειτα, από πέρισυ μέχρι φέτος, ξέρεις πόσα νέα blogs έχουν ξεκινήσει; Άρα; Είμαστε ουκ ολίγοι! Θα τα λέμε!

    At 9/07/2008 12:55 μμ, habilis said…
    !!!Για ονομα του θεού.Οχι κόμμα των bloggers οι περισότεροι bloggers ειμαστε σε κωμα...[μην βάλεις τωρα τις φωνες, χιουμορ κάνω]..


    Καλώς ήρθες κι εσύ φίλε Habilis! To ξέρω πως κάνεις χιούμορ, όμως δεν μπορώ να μην ανταπαντήσω (με χιούμορ πες κι εγώ): εάν λοιπόν καλέ μου, οι bloggers είμαστε σε κώμα, τότε οι μή bloggers τί να πουν; Έ;...
    Το blog σου πολύ ιδιαίτερο!

    At 9/08/2008 3:20 μμ, Sidepap21 said…
    Καλησπέρα, κατ' αρχάς
    να σας ζήσουν τα βαφτιστήρια ...
    Συμφωνώ με τους Ολυμπιακούς αγώνες
    η χώρα μας έκανε μια τεράστια φούσκα
    που τελικά έκανε "Μπάμ" ...
    Αποτέλεσμα ένα σωρό εγκατελειμένες
    εγκαταστάσεις, το χάλι με το Βατοπέδι
    Κι αρκετά λεφτά χαμένα που θα μπορούσαν
    να προσφέρουν υποδομές στην επαρχία
    Νησιά Αιγαίου π.χ. αλλά κι αλλού...
    ΚΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ ...


    "Άγρυπνε" φίλε Sidepap21 σε καλωσορίζω κι εσένα με χαρά! Να είσαι καλά για τις ευχές, μακάρι τα μικρά να είναι πάντοτε υγιή & καλότυχα εύχομαι κι εγώ!
    Για τη φούσκα των Ολυμπιακών έχεις κι εσύ απόλυτο δίκιο! Το χειρότερο βέβαια είναι που ήρθε κι αυτή η φούσκα μετά την άλλη, εκείνη του χρηματιστηρίου! Έ & πόσα να αντέξει κανείς σ΄αυτόν τον τόπο; Θα τα ξαναπούμε!

    -----------------------^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^-----------------------

    Καλοί μου Φίλοι, αφού σας ευχαριστήσω που με τιμήσατε στο τόσο σημαντικό (κατ΄εμένα) αυτό θέμα μου, θα σας μιλήσω απολύτως ειλικρινά:
    Λοιπόν, ξέρω πως η κοινωνία μας δεν είναι ακόμη έτοιμη να δεχτεί μια τόσο σημαντική κίνηση, όπως θα ήταν ένα κόμμα αποτελούμενο από bloggers! Όπως ακριβώς ξέρω πως εν καιρώ θα τη δεχτεί & θα την αφομοιώσει αυτή την κίνηση! Γιατί ακριβώς δεν μας έχουν αφήσει άλλα περιθώρια, ο Έλληνας αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε τρομερό αδιέξοδο, βλέπει τις ελπίδες του για οικονομική ανάκαμψη να θρυμματίζονται & τις καταθέσεις του να μηδενίζονται! Από την άλλη τα χρέη του υψώνονται μπροστά του σα θεριά έτοιμα να τον κατασπαράξουν... Το 85% των ελληνικών νοικοκυριών είναι καταχρεωμένο κι ας παριστάνει ακόμη το ...άνετο & αμέριμνο. Το υπόλοιπο 10% ζει ήδη κάτω από τα όρια της φτώχειας & μόνο ένα 5% διάγει βίον πολυτελή! Κι αυτό το 5% είναι βέβαια οι πολιτικοί μας με τα φιλαράκια τους...
    Ως πότε όμως θα περιμένουμε για να κάνουμε κάτι; Εδώ δεν παίζεται μόνο η δική μας η ευημερία, παίζεται & η ζωή των παιδιών μας! Τα οποία έχουν δικαίωμα στη μόρφωση, σε μια ζωή υγιή από όλες τις απόψεις! Κι εμείς οφείλουμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους τη διασφαλίσουμε! ΕΜΕΙΣ!!!
    Όχι, δεν έχω προσωπικές βλέψεις ούτε για "πολιτικάντισσα", ούτε για τίποτε τέτοιο! Μόνο που δεν μπορώ να σωπαίνω όταν όλα ακριβαίνουν, όταν βγαίνω μια βόλτα & βλέπω όλο & περισσότερους ανθρώπους γύρω μου ανήμπορους κι εγκαταλελειμμένους από το υποτιθέμενο "κράτος πρόνοιας", όταν βλέπω να στήνουν τρελλό χορό τα κοράκια των τραπεζικών από τα σπίτια που θα βγάλουν στο σφυρί & θα τα αγοράσουν οι άνθρωποί τους μισοτιμής, όταν το νερό το πληρώνω πιό ακριβό κι από τη βενζίνη του αυτοκινήτου μου, κι όταν ακούω τους πολιτικούς να με εμπαίζουν κατάμουτρα λέγοντάς μου "εγώ πάντοτε ζούσα ως εύπορος".....!

    Εγώ λοιπόν φίλοι μου, απλά έριξα μια ιδέα! Τη δική μου ταπεινή ιδέα! Η οποία προκύπτει από τη δική μου αίσθηση πως ΚΑΝΕΝΑ κόμμα αυτή τη στιγμή της χώρας μου δεν με εκφράζει, δεν με πείθει, δεν με ικανοποιεί! Από ΕΣΑΣ όλους εξαρτάται, αν συμμερίζεστε την άποψή μου κι αν θέλετε να δράσετε, να δράσουμε πριν να είναι πολύ αργά! Πριν να φτάσουν τα πράγματα στο απροχώρητο... Όταν θα είστε έτοιμοι, ...σφυρίξτε μου! Θα είμαι κι εγώ μαζί σας!
    Σας φιλώ γλυκά,
    Μαρία.
    ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

    Γυάλινος κόσμος, γυάλινη ζωή...
    Χθες έμαθα από το blog της Γλαρένιας μας για τον αναπάντεχο χαμό ενός φίλου blogger, του street spirit ή κατά κόσμο Νικήτα...
    Έπαθα σοκ πραγματικά. Δεν τον γνώριζα βέβαια προσωπικά (ούτε το όνομά του δεν ήξερα μέχρι χθες), ωστόσο τον ήξερα πάρα πολύ καλά από τα κείμενά του, αφού σχεδόν 2 χρόνια τώρα (από την 1η φορά που μου έκανε την τιμή να με επισκεφθεί) ανταλάσσαμε σχόλια.
    Τί να πρωτοπώ γι΄αυτόν τον πραγματικό Άγγελο;...
    Ένα ΥΠΕΡΟΧΟ πραγματικά πλάσμα! Πανέξυπνος, ευγενικός, πάντοτε αξιοπρεπής & πνευματώδης, γλυκύτατος άνθρωπος, ευαίσθητος, ιδιαίτερα καλόκαρδος, με μεγάλο ενδιαφέρον για τους γύρω του όπως & για τη φύση ολόκληρη, τρυφερός, πολύ ευχάριστος, εξαιρετικά ταπεινός, ιδιαίτερα χαμηλών τόνων, μοναδικά αυθεντικός...
    Από τους πιό αγαπημένους μου bloggers κι ας μην είχα αντικρύσει ποτέ τα μάτια του, ας μην ήξερα πώς μπορεί να είναι η μορφή του, μου αρκεί που ήξερα το μεγαλείο της ψυχής του!
    Νέο παλληκάρι, κάπου στα 35 του χρόνια, τώρα που ήταν πραγματικά ευτυχισμένος, τώρα που πολύ πρόσφατα είχε πια παντρευτεί με τη λατρεμένη του Β. & ζούσαν τον έρωτά τους, έφυγε εντελώς ξαφνικά, εντελώς αναίτια ίσως στην πιό ευτυχισμένη φάση της ζωής του...
    Δε λυπάμαι απλά, έχω συγκλονιστεί. Νιώθω οργή & πόνο. Γιατί; Γιατί αυτό το παλληκάρι που είχε τόση όρεξη για ζωή;;; Γιατί όχι κάτι γέροι με ανίατα προβλήματα που παρακαλάνε να φύγουν; Πόση αδικία υπάρχει στη γη μας...
    Λυπάμαι Νικήτα που έφυγες τόσο γρήγορα. Από την άλλη σκέπτομαι, πως τουλάχιστον έφυγες τώρα που ήσουν τόσο ευτυχισμένος...
    Ειλικρινά δεν έχω λόγια. Να είσαι καλά όπου κι αν είσαι! Δύναμη & κουράγιο στη λατρεμένη σου Β. στην αδερφούλα σου την Ο. αλλά & σε όλους τους αγαπημένους σου. Κι όπως εσύ, στο τελευταίο σου post μας έγραψες (εντελώς προφητικά) πως ..." ...λοιπόν, όπου και αν βρίσκομαι πάντα σας σκέφτομαι" έτσι κι εμείς, να ξέρεις πως θα σε σκεπτόμαστε. Σ΄ευχαριστώ Πνεύμα του δρόμου για όσα καταπληκτικά μου δίδαξες μέσα από τα υπέροχα κείμενά σου στο blog σου. Τουλάχιστον μας άφησες αυτά ως μία πολύτιμη παρακαταθήκη!
    *Η φίλη Urban-tulip δίνει επίσης στο blog της κάποιες πληροφορίες για τον αναπάντεχο χαμό του φίλου μας...

    Τα αποσπάσματα που ακολουθούν είναι ελάχιστα δείγματα γραφής αυτού του καταπληκτικού ανθρώπου - πνεύματος (όπως ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του) - Αγγέλου (θα πω εγώ):

    Friday, November 26, 2004
    ... behind blue eyes
    Nobody knows what is like to be the sadman behind blue eyes...posted by street spirit at 12:34 PM

    Tuesday, December 28, 2004
    ............................
    Ο θεός μάς βαρέθηκε... Λοιπόν και γω θα διασκεδάσω όσο περισσότερο μπορώ, θα γελάσω όσο πιο δυνατά μπορώ, θα φάω μέχρι σκασμού, θα πιω όσο αντέχω, θα κάνω shopping therapy, αν και δεν το συνηθίζω, θα κάνω και shopping therapy-spotting, το οποίο προτιμώ, θα κάνω έρωτα όσο πιο συχνά μπορώ, θα οδηγώ μες στη βροχή όπως σήμερα,...
    .............................
    posted by street spirit at 3:33 PM

    Friday, December 03, 2004
    Παγκόσμια ημέρα των street spirits
    .............................
    Street spirits είναι όλοι αυτοί οι ιδιαίτεροι άνθρωποι που συναντάς στον δρόμο, που μπορεί και να τους προσπεράσεις αλλά αποκλείεται να τους ξεχάσεις... .............................
    posted by street spirit at 5:32 PM

    Monday, January 10, 2005
    .................................
    Μυστήριο πώς τόσοι ξένοι γίνονται τόσο γνωστοί μέσω μιας ιστοσελίδας μοιράζονται όνειρα, φοβίες, στιγμές, σκέψεις..................................
    posted by street spirit at 11:11 PM

    Wednesday, February 09, 2005
    σ' ευχαριστώ street spirit
    Ήταν γύρω στις 2 το πρωί όταν έμεινα από βενζίνη με τη μηχανή, είχε πολύ κρύο, το βαρέθηκα, έριχνε χιονόνερο, και αυτό το βαρέθηκα, και το χειρότερο όλων ήμουν σε ανηφόρα κοντά σε στροφή... βαριά, πολύ βαριά η μηχανή, γύρω στα 240 κιλά, έπρεπε να περάσω τη στροφή τσουλώντας την στην ανηφόρα, μετά κόπων και βασάνων τα κατάφερα, ίδρωσα απίστευτο, και ενώ ήμουν έτοιμος να την παρατήσω κάπου μετά τη στροφή, σταμάτησε ένα αυτοκίνητο μ'έναν πιτσιρικά με ζωγραφισμένη την αγωνία στο πρόσωπό του να με ρωτάει αν είμαι καλά, αν χρειάζομαι καμιά βοήθεια... Με ξάφνιασε φυσικά ευχάριστα, με προσπεράσανε καμιά δεκαριά αυτοκίνητα, στη στροφή δύο παραλίγο να με πατήσουν και τελικά βρέθηκε άνθρωπος και δη πιτσιρικάς να σταματήσει για βοήθεια...
    Μπήκα ξαφνιασμένος και αμήχανος στο αυτοκίνητο και οργώσαμε τη γύρω περιοχή, μέχρι να βρούμε βενζινάδικο... σίγουρα ήταν ένα street spirit δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς... ποιος δεν θα φοβόταν να πάρει έναν άγνωστο στο αυτοκίνητό του στις 2 το βράδυ και ποιος θα 'χε την όρεξη να γυρνάει στους δρόμους για μισή ώρα, ενώ σε δυο λεπτά θα μπορούσε να ήταν στη θαλπωρή του σπιτιού του... Φυσικά μόνο ένας street spirit, σ' ευχαριστώ, υπάρχει ελπίδα...
    posted by street spirit at 11:10 PM

    Monday, May 16, 2005
    There is always the sun
    posted by street spirit at 11:25 PM

    Friday, September 16, 2005
    Μόλις πέρασε η ημέρα της γιορτής μου... (12.15 μεσάνυκτα Πέμπτης)
    posted by street spirit at 12:13 AM

    Wednesday, October 03, 2007
    Μπορείς να διαβάσεις τη σκέψη μου;posted by street spirit at 12:06 PM

    Tuesday, November 13, 2007
    Πέρασε ένας μήνας από τις 13 Οκτωβρίου. Ξέρω πως άργησα να γράψω, όμως ήθελα κάποιο χρόνο για να συνειδητοποιήσω ό,τι είχε συμβεί αυτόν τον έναν μήνα, να επεξεργαστώ όλα τα συναισθήματα που γέμισαν το είναι μου, να ξεκαθαρίσω με όλες τις αισθήσεις που ένιωσα, μάλλον ο «σκληρός» είχε φρακάρει. Ζούσα σαν ένα όνειρο μέσα σ'ένα όνειρο, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το περιγράψω. 13 Οκτωβρίου μια μέρα που δεν μπορείς να την περιγράψεις, μόνο να την αισθανθείς μπορείς. Μια μέρα που θα μείνει για πάντα μέσα μου, βαθιά χαραγμένη. Η πλημμυρίδα συναισθημάτων που με διακατείχε κείνη τη μέρα θα έσπαγε όλα τα κοντέρ. Η ευτυχία είχε φτάσει στο κόκκινο τόσο που με τρόμαξε την επομένη που ξύπνησα, φοβήθηκα μήπως δεν το έζησα, όμως τα πόδια μου ακόμη με πονούσαν, το νυφικό ήταν πεταμένο στο πάτωμα όπως και το κοστούμι, η Β ήταν δίπλα μου ξαπλωμένη με το πρόσωπό της ακόμη βαμμένο και βρισκόμασταν σ'ένα υπέρδιπλο κρεβάτι, που σίγουρα δεν ήταν δικό μας, άρα τα έζησα όλα.
    .......................................
    Ήταν ένα όνειρο που έδωσε τη θέση του σε ένα άλλο όνειρο. Στο ταξίδι. Ναι σ'αυτό που θα κάνουμε εγώ και η Β για την υπόλοιπή μας ζωή,.......................
    posted by street spirit at 2:56 PM

    Friday, March 18, 2005
    Η Αύρα...
    ...γιατί είμαι αέρας που περνά μέσα στης πόλης τα στενά
    και κάνει τ'ανοιχτά παράθυρα να τρίζουν
    γιατί είμαι αύρα εσπερινή
    πνοή καθάρια ζωντανή
    που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν...

    Αυτό το τραγούδι με έχει σημαδέψει,...
    .....................................
    posted by street spirit at 6:42 PM
    ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ


    Ο Όλεθρος του Μικροαστού...
    Γιατί μή μου πείτε πως δεν είμαστε μικροαστοί;! Φυσικά & είμαστε! Κατά τη γνώμη μου όλοι εμείς οι bloggers! Γιατί αν δεν είμασταν, θα είχαμε καλύτερα (με την έννοια του πολυτελέστερα) πράγματα να ασχολούμαστε (δες δεξιώσεις, συναντήσεις σε λέσχες, ταξιδάκια με ιστιοπλοϊκά, e.t.c.) πέραν του blogging! Δεν παραπονούμαι, μια χαρά είναι το blogging. Συνειδητή επιλογή να ξεφεύγεις λιγάκι από τα καθημερινά, να ανταλάσσεις απόψεις, να γελάς, να επικοινωνείς...
    Το θέμα είναι ο όλεθρος, η καταστροφή, η οικονομική μας απαλλοτρίωση! Βαλόμαστε από παντού: φόροι, τεκμήρια, κι άλλοι ανελέητοι φόροι, τρελλές αυξήσεις σε όλα, περικοπές επιδομάτων, παγώματα αυξήσεων. Πόσα πια θα αντέξουμε; Και φοβάμαι πως τα χειρότερα ακόμη δεν τα έχουμε δει...
    Οκ, δεν είμαι αφελής, ξέρω πως έπρεπε να τα περιμένω όλα τούτα, από την ανάθεση της διοργάνωσης των ολυμπιακών αγώνων στη χώρα μας ακόμη. Δε λέω, μεγαλόπνοο όραμα ήταν, αλλά όραμα τίνος; Όχι πάντως του Έλληνα που χρωστούσε σε όλες τις τράπεζες, όραμα μάλλον της κας.Γιάννας, αλλά αυτή γιατί να μην οραματίζεται; Μήπως έχει καμμιά άλλη έγνοια να τη βασανίζει; Αυτή τρώει με χρυσά κουτάλια & δεν είναι σχήμα λόγου...Δεν την απασχολεί ούτε η δόση του δανείου της που δε θα έχει το πρωί να την πληρώσει, ούτε τα δίδακτρα του παιδιού της! Και ποιός μας ρώτησε; Μου άρεσε πάντως που μας το πλάσαραν & καλά σα μεγάλη νίκη της χώρας μας, σαν εκπληκτική ευκαιρία, σαν να είχαμε κερδίσει κανένα τεράστιο οικονομικό πακέτο! Μα εγώ ξέρω πως πανηγυρίζεις όταν κερδίζεις, όχι όταν χάνεις! Γιατί, ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους επιτέλους! Τί κέρδισε ο Έλληνας από όλη αυτή την ιστορία;;; ................. Όχι, αν μου βρείτε απάντηση σ΄αυτό το δύσκολο ερώτημα θα σας παραδεχτώ! Θα πω: Ναι ρε παιδιά, δίκιο έχετε, λάθος μου! Αλλά γιατί εγώ τώρα, είμαι σίγουρη πως δεν πρόκειται να μου βρείτε απάντηση, όσο κι αν ψάχνετε; Γιατί βέβαια τί απάντηση να υπάρχει; Μήπως πως μας επαίνεσαν διεθνώς; Πως μας έμαθαν ακόμη & όσοι δεν γνώριζαν πως κάπου στο χάρτη υπάρχει μια μικρή χώρα που τη λένε Ελλάδα; Ε, και; Πώς μας βοηθάει αυτό δλδ εμάς τους πολίτες αυτής της ρημάδας χώρας; Μήπως μας ξεπληρώνει τα χρέη; Μήπως μας απαλάσσει από τους λογαριασμούς & τους φόρους; Το αντίθετο!!!!!!! Καλούμαστε κι εμείς, αλλά το χειρότερο & τα παιδιά & τα εγγόνια μας (μην πω & τα τρισέγγονά μας) να πληρώνουμε με τον ιδρώτα μας, με τα άγχη μας, με τη σκληρή δουλειά μας, την υστεροφημία της κας.Γιάννας!!! Έτσι ακριβώς!
    Εγώ προσωπικά, ούτε που την ήξερα την κυρία πριν την ιστορία με τους Ολυμπιακούς (μη γελάς φίλε μου, εσύ δλδ την ήξερες;), αλλά πού να την ξέρω; Ούτε με συνεστιάζεται (δεν είμαι βλέπετε ιδιοκτήτρια κάστρου εγώ!), ούτε από τα ίδια μαγαζιά τυχαίνει να αγοράζουμε ρούχα! Την έμαθα λοιπόν (όπως κι όλοι μας) τότε, λίγο πριν μας ανακοινώσουν τη συμφωνία που είχαν κάνει (& θέλουν να πιστέψουμε κιόλας πως ήταν & άθλος αυτό που "καταφέραμε"...), την άκουγα-έβλεπα παντού μέχρι & το τέλος των Ολυμπιακών & έπειτα ούτε που την ματαξαναείδα-άκουσα! Δλδ η κυρία (αν δεν είναι & άλλοι πίσω από αυτή) ήρθε, μας κατα-καταχρέωσε σαν χώρα (ή αλλιώς υπέγραψε συμβόλαια να μας παίρνουν το ψωμάκι μας ακόμη & σε 100 χρόνια από σήμερα) & μετά; Μην την είδατε!
    Ναι, αλλά αγαπητή μου κυρία Γιάννα, όταν κάποιος θέλει να κάνει ένα μεγάλο-τρικούβερτο πανηγύρι, πρέπει να λάβει υπόψη του, πως δεν μπορεί να το κάνει με λεφτά άλλων! Σωστά βρε παιδιά; Μας ρώτησες εμάς αν θέλουμε; Αλλά τί λέω; Εδώ ούτε που μάθαμε τελικά ποτέ, πόσο κόστισαν συνολικά όλα τα ολυμπιακά έργα μαζί, τί εισπράξαμε σα χώρα από το πανηγύρι & τί απέμεινε...
    Πανηγυρίζαμε κι εμείς οι χαμένοι, σα μωρά παιδιά... Και μη με πείτε μίζερη ή γκρινιάρα, γιατί ούτε ψέματα λέω, ούτε καν υπερβάλλω: γιατί δλδ να θέλει να αναλάβει ένα τέτοιο πολυέξοδο έργο, όπως ήταν εν προκειμένω οι ολυμπιακοί αγώνες, μια χώρα με τέτοια οικονομία -όπως ήταν η δική μας τότε-; Έ; Γιατί; Μήπως για να πατώσει μια & καλή; Πιό λογικό δε θα ήταν να ανελάμβανε τη διοργάνωση μια εύρωστη οικονομικά χώρα; Αλλά μ@λ@κες ήταν; Μας την πάσαραν, οι επιτήδειοι έβαλαν μπροστά την έρημη τη Γιάννα να φάει όλο το στραπάτσο, εμείς ούτε που το πήραμε χαμπάρι να κάνουμε κάτι, να μην επιτρέψουμε να μας τη ...φορέσουν & το αποτέλεσμα αυτής της ανικανότητάς μας να μη γινόμαστε παίγνια στα χέρια πονηρών (ή του ωχαδερφισμού μας) θα το πληρώνουν ακόμη & τα τρισέγγονά μας!
    Τόσο καλά...

    Όχι, δε θέλω καθόλου να δικαιολογήσω με όλη την ιστορία των ολυμπιακών τη σημερινή κυβέρνηση! Γιατί ήξεραν πάρα πολύ καλά τί παρελάμβαναν, τί υπέρογκα χρέη είχε επωμιστεί η χώρα & παρόλα αυτά έταζαν & έταζαν & έταζαν προεκλογικά. Κι ο κακομοίρης ο Έλλην που είχε κουραστεί τόσα χρόνια να πιστεύει τους πράσινους, είπε να πιστέψει μια φορά & τους μπλε. Και να τα χάλια μας! Σε λίγο δε θα έχουμε πού να κρυφτούμε από τα χρέη & την ανέχεια... Θα αρχίσουμε πάλι να μεταναστεύουμε (ψεύτρα να βγω) για να δούμε καμμιά άσπρη μέρα! Και τώρα θα είναι τρισ-χειρότερα τα πράγματα: γιατί τώρα είμαστε καλομαθημένοι (όχι όπως κάποτε οι παππούδες μας που φεύγαν αναγκασμένοι από την πείνα της κατοχής), με τους αλλοδαπούς εργάτες μας & τις αλλοδαπές μανικιουρίστες μας, άντε να πάμε τώρα να πλύνουμε πιάτα στα restaurant του εξωτερικού...
    Βρε παιδιά, δεν μας μένει τίποτε άλλο να κάνουμε πριν να είναι αργά; Κανείς, καμμιά ιδέα; Μήπως αν ιδρύαμε ένα κόμμα των bloggers????? Ούτως ή άλλως, ιδεολογίες & κουραφέξαλα πια δεν υπάρχουν! Εδώ βλέπεις φανατικούς κομμουνιστές να γίνονται δεξιοί ή πράσινοι (κ.Θεοδωράκης, κα.Δαμανάκη)! Μήπως;;;!