ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ


ΑΝΤΙΟ ΓΙΑΓΙΑ...
Σήμερα το πρωί πέθανε μια υπέροχη γυναίκα, η γιαγιά του άντρα μου. Δεν ήταν νέα, 85 ετών ήταν, έτσι δεν μπορούμε να πούμε "κρίμα, δεν έζησε". Είχε παιδιά, εγγόνια & η μικρή μου κόρη ήταν το 13ο δισέγγονό της. Όμως στην ψυχή ήταν πολύ νέα! Νέα κι όμορφη! Πάντοτε χαμογελαστή, αισιόδοξη, σκόρπιζε γύρω της μόνον αγάπη! Ποτέ δεν την είχα ακούσει πραγματικά να λέει κακή κουβέντα για κανέναν. Ζούσε μόνη της σε ένα σπιτάκι πολύ κοντά στις κόρες της γιατί δεν ήθελε να τις επιβαρύνει μέχρι & τα στερνά της...
Δόξα τω Θεώ δεν ταλαιπωρήθηκε, έφυγε πολύ ήσυχα. Προ μίας εβδομάδος μπήκε κοτσονάτη στο νοσοκομείο με την πιό απλή διάγνωση: γαστρεντερίτιδα. Χθες είχαν ολοκληρωθεί όλες τις οι εξετάσεις, οι γιατροί απεφάνθησαν πως είχε πλέον συνέρθει εντελώς & πως σήμερα το πρωί θα μπορούσε να επιστρέψει στο σπίτι της... Αλλά ξαφνικά η γιαγιούλα χθες το βραδάκι άρχισε να κλαίει & να παρακαλάει: "σας παρακαλώ, αν μ΄αγαπάτε πηγαίντε με στο σπίτι μου, από κει θέλω να φύγω. Θα πεθάνω, το ξέρω, είδα στον ύπνο μου το Χριστό να μου χαμογελάει, να μου ανοίγει μια πόρτα & να μου δείχνει να πάω δίπλα του να μπούμε μαζί μέσα"...
Ο γιατρός γέλασε & την κορόιδεψε:'τί΄ναι αυτά που λες γιαγιά; Δεν έχεις τίποτα, αύριο το πρωί θα είσαι στο σπίτι σου πάλι, θα μας θάψεις όλους εσύ!"
...................................................................
Σήμερα το πρωί μετά από μια πολύ ήσυχη βραδιά στο νοσοκομείο, μάζεψε με την μία της την κόρη τα ρουχάκια της χαρούμενη γιατί έπαιρνε εξιτήριο. Κατεβαίνει η κόρη της 2 λεπτά στο κυλικείο να πάρει η γυναίκα έναν καφέ κι όταν γύρισε βρήκε όλους τους γιατρούς του νοσοκομείου πάνω απ΄το κρεββάτι της γιαγιάς να προσπαθούν να τη συνεφέρουν. Ανακοπή. Δύο φορές την επανέφεραν με τον απινιδωτή αλλά ο Κύριος είχε άλλα σχέδια για κείνη. Την ήθελε πλέον κοντά του! Και κείνη έφυγε χαμογελώντας γιατί το ήξερε...
Καλό ταξίδι γλυκιά & υπέροχη γιαγιά μας! Μας λείπεις ήδη πολύ... Σ΄αγαπάμε!
2 Responses
  1. Fibi Says:

    Τα συλλυπητήρια μου φιλενάδα... δεν ξέρω τι άλλο να πω, σε τέτοιες καταστάσεις, δεν είμαι καλή στα λόγια, κάνω καλές αγκαλιές όμως :)


  2. "χριστιανά τα τέλη" της ζωης της "ανεπαίσχυντα και ειρηνικά"

    ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ να τη θυμάστε.

    "Δεν πέθανες!

    Αδιάφορο οι μήνες αν περνάνε.

    Τότε οι νεκροί πεθαίνουνε…

    Όταν τους λησμονάνε»
    (Κώστας Ουράνης).

    Φιλί και μεγάλη Γλαρένια αγκαλιά