ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ


Πρέπει...

Πριν από 2 μόλις εβδομάδες μια από τις αδέσποτες γατούλες της γειτονιάς που ταϊζω εδώ κι ενάμιση χρόνο (από τότε δλδ που μετακομίσαμε σ΄αυτή τη γειτονιά) μας έφερε ένα πολύ όμορφο μωρό γατάκι, ηλικίας περίπου ενός μήνα.
Ήταν για μένα ένα υπέροχο χριστουγεννιάτικο δώρο, μια φανταστική έκπληξη. Ένα μικρούλη, ασπρόμαυρο γατάκι, παιχνιδιάρικο & τόσο γλυκό... Το αγαπήσαμε όλοι στην οικογένειά μου, το ταίζαμε, το φροντίζαμε, του βάλαμε ένα πολύ ωραίο σπιτάκι-ιγκλού για να μη βρέχεται ή κρυώνει ούτε αυτό ούτε η μανούλα του, ακόμη & μια μωρουδιακή κουβερτούλα μέσα στο σπιτάκι βάλαμε...

Το μωρό γατάκι από χθες δεν ήθελε να φάει τίποτα, ήταν συνέχεια μαζεμένο μέσα στο σπιτάκι του μόνο που κάπου-κάπου νιαούριζε με την ψιλή του φωνούλα παραπονιάρικα. Ανησύχησα λιγάκι, το είπα & στον άντρα μου μα εκείνος με καθησύχασε. Σήμερα το μεσημέρι πήγα κοντά να δω γιατί το έβλεπα συνέχεια ξαπλωμένο μέσα στο σπιτάκι & δυστυχώς το είδα να ψυχομαχάει... Μετά από λίγο είχε πεθάνει. Έτσι ξαφνικά & ήρεμα όπως μπήκε στη ζωή μας, έτσι μας ξαναάφησε...

Η καϋμένη η μανούλα του πήγε & το έγλειφε στο κεφαλάκι του. Μετά ξάπλωσε το κεφαλάκι της πάνω στο κεφαλάκι του πεθαμένου πια παιδιού της...

Φυσικά & κλαίω. Από το μεσημέρι συνέχεια. Αλλά τί αλλάζει;

Δεν μπορώ τώρα να καταλάβω γιατί μπήκε στη ζωή μας για τόσο λίγο καιρό αυτό το γλυκό κι όμορφο πλασματάκι. Μας γλύκανε πάντως...

Η μανούλα του μπαίνει-βγαίνει συνέχεια στο σπιτάκι. Το ψάχνει τώρα. Πρέπει κι αυτή κι εμείς να μάθουμε, ό,τι κι αν συμβαίνει στη ζωή μας, να βρίσκουμε τη δύναμη να συνεχίζουμε μόνοι μας. Γιατί όπως σωστά λένε, "η ζωή συνεχίζεται"...
4 Responses
  1. Ηλιαχτίδα μου καλή, συμβαίνουν δυστυχώς αυτά με κάθε έμβιο ον. Τώρα το Μάρτιο με Απρίλιο που συνήθως γεννάνε οι γάτες, είμαι σίγουρη πως θα βρεις γατάκι και πάλι
    Φιλιά στα παιδιά,

    KAΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με ΥΓΕΙΑ, ΓΑΛΗΝΗ και ΧΑΡΑ έστω και μέσα απο τα μικρά που άλλοτε μας φάνταζαν αδιάφορα!!!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές


  2. Ηλιαχτίδα, μας μελαγχόλησες (πρωί πρωί τώρα που σε διαβάζω). Ίσως η έξαλλη ελεύθερη ζωή της μάνας επιβάρυναν το νεογνό. Ίσως δεν άντεχε τη διατροφή. Αλλά γιατί γέννησε μόνο ένα; Κανονικά δεν έπρεπε να 4-5;


  3. Γλαρένια μου να είσαι καλά, Ευχαριστώ. Ξέρω πως φαντάζει αδιανόητο να στεναχωριέμαι για γατάκια τη στιγμή που δίπλα πεθαίνουν άνθρωποι, όμως ...έτσι είμαι εγώ.
    Δίκιο έχεις πως μπορώ να βρω ένα άλλο & ίσως το κάνω.
    Υγεία & Χαρά σε σένα & στην οικογένειά σου!


  4. Δείμε μου γειά σου! Ίσως να στεναχωρήθηκε κι από την έλλειψη του πατέρα, έ;! Πλάκα κάνω...
    Τελικά βέβαια δεν έχει σημασία το "γιατί", εγώ απλά θέλησα να δείξω πως ακόμη κι από ένα τέτοιο συμβάν πρέπει οι άνθρωποι να ωθούμαστε στα σωστά συμπεράσματα...
    Όσο για το γιατί ήταν ένα αντί για 4-5, είναι μεν σωστή η απορία σου, όμως μάλλον πολύ βιαστικά διάβασες το post μου: δεν μπορώ να ξέρω πόσα γέννησε η γάτα αφού αλλού τα γέννησε. Σε μας έφερε μόνο αυτό το ένα προσφάτως & δεν ήταν ακόμη νεογνό, ήταν περίπου ενός μήνα. Πιθανόν να γέννησε όντως 4-5 , αλλά κάποια "καλή" γειτόνισσα να φρόντισε να εξολοθρεύσει τα υπόλοιπα & γι΄αυτό η μαμα-γάτα το ένα που πρόλαβε να διασώσει το έφερε μεγαλούτσικο πια σε μας που ήξερε πως θα το φροντίζαμε. Ή πάλι ίσως να υπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας στη γάτα & γι΄αυτό γέννησε ένα μόνο & μάλιστα ίσως γι΄αυτό κι αυτό να πέθανε τελικά γιατί ίσως να ήταν κι αυτό άρρωστο. Πολλά μπορεί, γι΄αυτό & δε θέλω να εξετάσω το "γιατί".
    Να περνάς καλά με την οικογένειά σου!