ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΜΙΑΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΗΣ ΠΡΟΔΟΜΕΝΗΣ...
ή αλλιώς
"Κι όμως η γη γυρίζει?!"

Γενικά μιλώντας:
Είσαι μαζί του πάνω-κάτω μια δεκαετία. Από ΈΡΩΤΑ ΤΡΕΛΛΟ! Τα μισά εξ αυτών παντρεμένοι. Τέκνα δύο. Και νόμιζες πως όλα πάνε καλά μεταξύ σας! Πως ειδικά στον ερωτικό τομέα είστε super ! Καλύτερα κι από καινούριο ζευγαράκι! Νόμιζες...

Εδώ κι ένα χρόνο περίπου έχεις μια αδιόρατη αίσθηση πως κάτι συμβαίνει. Κάτι τα ωράρια δουλειάς του που χτυπάνε μονίμως κόκκινο, κάτι τα περίεργα ψιθυριστά τηλεφωνήματα, κάτι κάποια ψέματα που τον έπιασες να σου λέει, κάτι, κάτι, κάτι. Εξ΄αρχής τον ρωτάς ευθέως & πολύ ήρεμα, αλλά ούτε λίγο ούτε πολύ σε βγάζει τρελλή! Όμως η κατάσταση όσο περνά ο καιρός χειροτερεύει. Καμμία σημασία πια δε σου δίνει! ΕΣΕΝΑ που για πάρτη σου κάποτε κυριολεκτικά πέθαινε! Όχι μόνο αυτός δηλαδή, ολόκληρος ο αντρικός περίγυρος. Και μπορεί να πέρασαν δεκα-κάτι χρονάκια & να μην είσαι πια 25 αλλά & στα 37 σου γμτ θεά είσαι, το βλέπεις καθημερινά στα αντρικά βλέμματα γύρω σου. Τί στην ευχή, ΓΙΑΤΙ;;; Αυτό ήταν με τον έρωτα; Μας τελείωσε;;;

Και δε σου πάει να αρχίσεις τις παρακολουθήσεις, τα ψαξίματα, τις κατινιές! Ούτε με σφαίρες! Ξέρεις πως δεν έχει τίποτε το σοβαρό, πως πραγματικά μόνο ξενοπηδάει, ωστόσο αυτό ούτε το καταδέχεσαι, ούτε μπορείς ή θέλεις να το ανεχτείς! Τί στην ευχή να κάνεις τώρα; Κι έχεις κάνει τόοοοοσες θυσίες για κείνον, έχεις αλλάξει ολόκληρη τη ζωή σου. Ούφ! Πώς είναι καλύτερα να συμπεριφερθείς;
Να το παίξεις κορόιδο & να τον αφήσεις να δεις πότε θα βαρεθεί & θα σταματήσει κάνοντας κι εσύ ταυτόχρονα τη ζωούλα σου; Κι αν δε βαρεθεί; Αν είναι τέτοιος ο χαρακτήρας του & μετά απ΄αυτή βρει κάποια άλλη; Εσύ δε γουστάρεις να ζεις μέσα στην υποκρισία, ποτέ δεν το έκανες!
Και τα παιδιά; Τί είναι καλύτερο για τα παιδιά; Να τα αφήσεις να μεγαλώνουν μέσα στο ψέμα; Με έναν μπαμπά & μια μαμά που ο καθένας θα έχει τις γκομενοδουλίτσες του (όχι, εσύ μέχρι τώρα ποτέ δεν τις είχες, όμως αν πρόκειται να κάνεις υπομονή δε θα μονάσεις κιόλας!) κι απλά διατηρεί & την "οικογένεια" του για "τα μάτια του κόσμου"; Αυτά που πάντοτε κορόιδευες;! Ή απλά να κλείσεις ένα ωραιότατο ραντεβού σε ένα δικηγόρο & μετά να γυρίσει μια μέρα εκείνος στο σπίτι & να λείπεις μαζί με τα παιδιά; Πάντως τις υστερίες, τα κλάματα, τα ψέματα δεν τα μπορείς, ούτε κατά διάνοια!

Μα πού πήγαν τόσα όνειρα, τόσος έρωτας, τόσο πάθος, τόση αγάπη, τόση καψούρα;;; Τόσο ήταν;
Ψάχνεις να βρεις τα λάθη σου, αλλά όσο κι αν πίστευες πως για ένα χωρισμό πάντοτε φταίνε & οι δύο, τώρα δεν μπορείς ειλικρινά να βρεις πού φταις! ΠΟΥΘΕΝΑ!!!
Σκέφτεσαι πως μπορείς μια χαρά να του κάνεις αντίποινα μια που τόσο καλά τον ξέρεις: είναι τόσο κτητικός απέναντί σου, θα ζηλέψει τόσο που θα σαλτάρει. Θα κινήσει γη & ουρανό για να σε ξανακερδίσει. Όμως εσύ θα τον θέλεις πια;;;

Ψεύτη! Κάποτε μου είχες υποσχεθεί πως θα είσαι ερωτευμένος μαζί μου & στα 80 σου! Και είσαι μόνο 45!...

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ = ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΔΙΚΙΑ, ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, IQ-ΡΑΔΙΚΙΟΥ!
Σήμερα (ή μάλλον χθες) το πρωί καθόμουνα στο μπαλκόνι μου απολαμβάνοντας τον καφέ με το τσιγάρο μου στην αναζωογονητική πρωινή δροσούλα. Όχι όμως για πολύ... Απέναντι ακριβώς ερχόταν μια ηλικιωμένη κυρία για να ανοίξει το μαγαζί της, ένα πρακτορείο προ-πό. Ξαφνικά την ακούω να φωνάζει. Έξω από το πρακτορείο της σε συγκεκριμένο σημείο βγάζουν κάθε βράδυ κάτι τεράστιες μαύρες σακκούλες απορριμάτων, φαντάζομαι γεμάτες χαρτούρα. Η ηλικιωμένη λοιπόν κυρία είχε αρχίσει να φωνάζει γιατί πάνω στα δικά τους σκουπίδια εντόπισε ξαφνικά μία μικρή σακκούλα από S-market γεμάτη κι αυτή με σκουπίδια...! Όχι λυτή (αυτό θα μπορούσε να είναι μια εξήγηση), δεμένη. Αφουγκράστηκα για να καταλάβω γιατί φώναζε: η γριά απλά ενοχλήθηκε γιατί λέει "αυτά δεν είναι δικά τους σκουπίδια"...!
Εντωμεταξύ ήρθε κι ο υπάλληλός της κι άρχισε να το συζητά ιδιαιτέρως μεγαλόφωνα μαζί του:
-(Γριά):Ποιός λές να μας τα έβαλε εδώ;
-(Υπάλληλος):Πού να ξέρω;
-(Γ):Αυτά δεν είναι δικά μας σκουπίδια!
-(Υ):Το ξέρω, αλλά τί να γίνει;
-(Γ):Αυτή θα τα έβαλε!!! (Με κακία)
Δείχνει προς το μέρος του διπλανού της σπιτιού όπου ενοικιαστές είναι μια οικογένεια αλβανών... Κι αρπάζει η ανεκδιήγητη τη σακκούλα & τη ρίχνει μέσα στην αυλή της διπλανής!!!!!!!!!! Το πιστεύετε;;; Χωρίς να ξέρει εάν είναι όντως δικά τους, έτσι απλά! Επειδή η διπλανή της είναι αλβανή, προτιμά να τα φορτώνει σ΄αυτή...

Έ, δεν άντεξα, της την είπα της γριάς. Με ποιά λογική δλδ αποφασίζει πως τα είχε βάλει η κοπέλα από την αλβανία; Και γιατί να μην τα είχε βάλει απλά η ελληνίδα γειτόνισσά της από την άλλη πλευρά του κτιρίου;;;
Μου φαίνεται εντελώς ανόητο να γίνονται φασαρίες για τέτοια πράγματα (& τί έγινε δλδ αν κάποιος της άφησε μια μικρή σακουλίτσα σκουπιδιών; Και όχι, δεν ήταν δικά μου, εγώ έχω αγοράσει δικό μου κάδο απορριμάτων & είμαι ήσυχη) κι επίσης μου κάνει για μεγάλη αδικία το να επιρρίπτουμε/φορτώνουμε στους έρημους τους μετανάστες οτιδήποτε στραβό γίνεται που μας ενοχλεί. Σε κάτι τέτοιες φάσεις είναι που φανερώνουμε το πραγματικό μας επίπεδο, την κουλτούρα μας, την ανθρωπιά μας! Κρίμα όμως, γιατί τη συγκεκριμένη γριά την είχα μέχρι σήμερα σε μια σχετική εκτίμηση...